Αν σας έλεγαν ότι κάποιοι νέοι και νέες απο τη Βαγδάτη θα έρθουν στην Κοζάνη για να γίνουν πιλότοι δεν θα το πιστεύατε. Και δικαίως. Απο που και ως που, θα αναρωτιόσασταν.
Από σήμερα, όμως, οι άνθρωποι αυτοί κυκλοφορούν ανάμεσά μας, στους δρόμους της πόλης μας, ψωνίζουν στα καταστήματα και θα πίνουν καφέ στην κεντρική πλατεία, επιβεβαιώνοντας πως ανεπίτευκτο είναι μόνο ότι δεν έχει κυνηγηθεί με σχέδιο και επιμονή.
Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι κατάφεραν τόσα χρόνια να κάνουν τις αδυναμίες τους πλεονεκτήματα. Να ιδρύσουν τα καλύτερα πανεπιστήμια στη μέση του πουθενά, να φτιάξουν τις μεγαλύτερες βιομηχανίες ρούχων σε μικρά χωριά. Το πίστεψαν, το τόλμησαν, τα κατάφεραν.
Εμείς πάλι ούτε τους βόρειους, ούτε τους βορειοδυτικούς γείτονές μας δεν καταφέραμε να κάνουμε πελατεία και στο τέλος γίναμε εμείς οι καλύτεροι πελάτες τους στα οδοντιατρεία και στα βενζινάδικά τους.
Το πρόβλημά μας είναι ότι έχουμε μια εγγενή απέχθεια στην επιχειρηματικότητα που είναι η μόνη που μπορεί να φέρει την εξωστρέφεια που τόσο συχνά πιπιλίζουμε. Την αποφεύγουμε, όπως μπορούμε. Χρόνια τώρα εξαρτημένοι στο δημόσιο χρήμα, θεωρούμε ότι ο επόμενος καλός πελάτης θα είναι και πάλι το δημόσιο.
Κι έτσι χάνουμε τις ευκαιρίες να δημιουργήσουμε ευκαιρίες. Γιατί κάπως έτσι όλα ξεκινούν και γίνονται. Απο κάτι που μοιάζει όνειρο τρελό.
Ιωάννα
[email protected]
Απο τη Βαγδάτη στην Κοζάνη
Μοιραστείτε την είδηση