Στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβούλιου Κοζάνης εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία από την Δημοτική Αρχή των τριών συνεργαζόμενων παρατάξεων ο καθορισμός χρήσης γης για την κατασκευή φωτοβολταϊκού σταθμού σε δημόσια έκταση 1.400 στρεμμάτων στην κοινότητα Δρεπάνου.
Ένα ακόμη τεράστιο φωτοβολταϊκό πάρκο, μια θάλασσα από γυαλί και μέταλλο δίπλα στην Εγνατία οδό και σχεδόν απέναντι από τον ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου. Ίσως καλύτερα έτσι, για να επιβεβαιωθεί και το ρητό ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα» και από την μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη να περάσουμε με ένα απλό βήμα απέναντι, στην μονοκαλλιέργεια των φωτοβολταϊκών. Είτε από την ΔΕΗ ΑΕ είτε από άλλους επενδυτές οι οποίοι εν τέλει θα καρπωθούν την προστιθέμενη αξία της επένδυσης τους παραχωρώντας στην τοπική κοινωνία «ανταποδοτικά οφέλη» και «ανάπτυξη» ωσάν φιλανθρωπία και ελεημοσύνη.
Χωρίς καμία χωροταξική μελέτη, χωρίς καμία μελέτη φέρουσας ικανότητας, χωρίς κανένα μετρό για το φυσικό τοπίο και τη γη όλων μας η Δημοτική Αρχή Κοζάνης προχωράει με μόνο γνώμονα «τους όρους που θα ρυθμίσει η αγορά» όπως είπε και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, αφού η αγορά γνωρίζει.
Πάσο λοιπόν;
Όχι φυσικά!
Ο τόπος μας δεν μπορεί να μετατραπεί «σε πρίζα για φωτοβολταϊκά», αυτό δεν είναι ανάπτυξη, έχει «γυάλινα» πόδια κυριολεκτικά και μεταφορικά και πολύ εύκολα μπορεί να καταρρεύσει αφού παραβλέπει τον βασικότερο παράγοντα ισόρροπης και σταθερής ανάπτυξης, τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν προτάσεις και υπάρχουν δυνάμεις για να δουλέψουν και να παράγουν πλούτο, ας τις βοηθήσουμε, ας τις αναδείξουμε και ας μην βιάζονται κάποιοι να δημιουργήσουν τετελεσμένα.
Συνεχίζουμε λοιπόν, «έκαστος εφ’ ω ετάχθη»…
