chatpat…Νομίζεις…Του Κώστα Καραμάρκου

2 Min Read

νομίζεις ότι κάτι προσφέρεις στον κοινωνικό και επαγγελματικό χώρο που κινείσαι /
νομίζεις ότι κάποιοι σε (παρ)ακολουθούν και σε εκτιμούν γιατί ίσως κάτι κάνεις κι εσύ καλά /
νομίζεις πως επειδή είσαι καλός επιστήμονας και ερευνητής θα σηκώσει το τηλέφωνο κάποιος
από το Πανεπιστήμιο για να σε καλέσει σε ένα ένα στρογγυλό τραπέζι, σε μια διαβούλευση, σε μια ημερίδα /
νομίζεις πως επειδή οργανώνεις τη γειτονιά σου σε διάφορες πολιτιστικές πρωτοβουλίες κάποιος θα σου στείλει ένα μήνυμα
για να βοηθήσεις σε κάτι που θα γίνει και λίγο πιο δίπλα, σε κάτι λίγο μεγαλύτερο, σε κάτι λίγο πιο φωτεινό /

νομίζεις πως επειδή είσαι συνεπέστατος σε όλες τις υποχρεώσεις – οφειλές σου προς το κράτος ή το Δήμο
κάποια στιγμή θα δεις τον κύριο Πρωθυπουργό ή τον κύριο Δήμαρχο να σου χτυπά το κουδούνι
με ένα κουτί σοκολατάκια και το χρυσό μετάλλιο της πόλης παραμάσχαλα /
νομίζεις πως επειδή ραπάρεις καλά με τα φιλαράκια σου στον Δημοτικό Κήπο θα σε καλέσουν τ’χρον στα Λασσάνεια /
νομίζεις πως επειδή βγάζεις εξαιρετικές φωτογραφίες θα σε καλέσουν να εκθέσεις στη Νέα Βιβλιοθήκη /

νομίζεις πως επειδή ανακυκλώνεις τα πάντα με μεράκι κάθε μέρα
θα σε καλέσει κάποιος να σου χαρίσει μια μεγάλη αγκαλιά …

δεν περιμένεις πολλά ή έστω και λίγα από κανέναν,
έχουν όλοι δεσμεύσεις,
υποχρεώσεις,
αγκυλώσεις,
εξαρτήσεις,
έχουν απόλυτη έλλειψη χρόνου,
και κυρίως όμως έχουν
έλλειψη κουλτούρας,
κλειστούς ορίζοντες,
κλειστές κουρτίνες,
χθεσινά μυαλά …

όρμα και κάνε ότι μπορείς,
στο μεγαλύτερο μέγεθος που μπορείς,
όπως μπορείς,
για όποιους μπορείς,
γιατί όχι και μόνο για την πάρτη σου …

Μοιραστείτε την είδηση