Η πολύ μεγάλη και ιδιαίτερα συγκινητική κινητοποίηση για τον Αλέξανδρο έδειξε ότι προφανώς και υπάρχουν αποθέματα δύναμης και ανθρωπιάς, αρκεί να υπάρχει ανθρώπινο πρόσωπο με το οποίο να μπορούμε να ταυτιστούμε.
Όπως όμως τόνισαν οι περισσότεροι από τους παριστάμενους στην συνάντηση με πρωτοβουλία του Ιατρικού Συλλόγου Κοζάνης για συντονισμό των δράσεων, δεν είναι μόνο ο Αλέξανδρος που έχει την ανάγκη μας.
Μακάρι να ήταν μόνο ένα παιδί, αλλά δυστυχώς είναι πολλά αυτά που ταλαιπωρούνται, που ζουν δίπλα μας και δεν το γνωρίζουμε.
Ήταν μάλιστα χαρακτηριστική η αποστροφή του πατέρα Νικόλαου Βαχτσεβάνου σχετικά με το γεγονός ότι πολλοί δυσανασχετούν όταν περνάει ο έρανος της αλληλεγγύης ή ο δίσκος την Κυριακή στην εκκλησία.
Ο κόσμος απο τη μια δεν έχει να δώσει, αλλά απο την άλλη όταν δει ότι κάποιος έχει μεγάλη ανάγκη, βρίσκει κάποιο τρόπο να συνεισφέρει έστω κι απο αυτό που δεν έχει.
Το θέμα είναι ότι τέτοιες πρωτοβουλίες πρέπει να γίνονται με συντονισμό και να κατευθύνονται προς όλους, ανεξάρτητα με το αν οι περιπτώσεις τους έχουν καταφέρει να προσελκύσουν τη δημοσιότητα ή όχι.
Με διακριτικότητα και με σεβασμό της αξιοπρέπειας όλοι όσοι έχουν ανάγκη είναι απαραίτητο να έχουν πρόσβαση σε βασικά πράγματα.
Δυστυχώς, όμως, ξέρουμε ότι κάποιες στιγμές μόνο η ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί να βοηθήσει.
Ιωάννα
[email protected]
