Στην τέχνη, αλλά και τεχνική της διαπραγμάτευσης ρίχνεις πρώτα τη “βόμβα” και ύστερα περιμένεις τις αντιδράσεις. Αν είναι έντονες, επαναδιαπραγματεύεσαι το θέμα, ώσπου να βρεθεί λύση με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Πάντα, όμως, απαιτείται να υπάρχει back up plan ή plan B (εναλλακτικό σχέδιο) και απο τις δυο πλευρές, ώστε η τελική συμφωνία να είναι αν όχι αμοιβαία επωφελής, τουλάχιστον όχι η χειρότερη δυνατή.
Ισχύει, ασφαλώς, ότι κάθε αποτυχία στις διαπραγματεύσεις, φέρνει αυτόν που είναι στη λιγότερο ισχυρή θέση μπροστά στην πιθανότητα να δεχθεί μια συμφωνία με επαχθέστερους όρους. Ή ακόμα κι αυτόν που είναι σε ευνοϊκότερη θέση σε φάση εγκλωβισμού.
Απλά πράγματα που ισχύουν στις διαπραγματεύσεις χρόνια τώρα, χωρίς να χρειάζεται κανείς να διαβάσει καλά το εγχειρίδιο του καλού διαπραγματευτή.
Η Ελλάδα σε μια σειρά ζητημάτων χάνει τις ευκαιρίες αυτές. Χρόνια τώρα με το Κυπριακό, αλλά και στην περίπτωση των σχέσεων με την Τουρκία.
Ως φαίνεται, όμως, πληθαίνουν οι φωνές που θέλουν την Ελλάδα να περνάει από τη φάση άρνησης που βρίσκεται τώρα σε ότι αφορά στα ελληνοτουρκικά, στην επόμενη φάση που είναι η διευθέτηση των θεμάτων στα διεθνή δικαστήρια.
Οι συνθήκες φαίνεται πως έχουν ωριμάσει και η στάση της Τουρκίας μας οδηγεί μας αναγκάζει να αλλάξουμε πορεία διαχείρισης.
Ιωάννα
Διαπραγμάτευση
Μοιραστείτε την είδηση
