«Κιχ» δεν ακουγόταν στην κατάμεστη Αίθουσα Τέχνης ανήμερα του Αγίου Νικολάου. Η πόλη γιόρτασε με τον πιο αρμονικό τρόπο την ημέρα της. Το βιολί και η μπαγκέτα του Λεωνίδα Καβάκου ταξίδεψαν μουσικά το κοινό της πόλης σε μια πρωτόγνωρη εμπειρία.
Η βραδιά ξεκίνησε με το μπαρόκ Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα σε μι μείζονα, BWV 1042 του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, ένα έργο με ιταλικές επιρροές, όπου πρωταγωνίστησε ο βιολιστής Λεωνίδας Καβάκος, έχοντας δίπλα του άξιους συνοδοιπόρους τα πρώτα βιολιά της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών.
Το χειροκρότημα, ακριβώς τη στιγμή που έπρεπε, ήταν το αντίδωρο για τους πρωταγωνιστές επί σκηνής.
Η μουσική πανδαισία συνεχίστηκε με τη μεγαλειώδη Συμφωνία αρ.83 σε σολ ελάσσονα, Hob. I/83, του Γιόζεφ Χάυντν – μία από τις έξι συμφωνίες Του Παρισιού, η οποία έχει λάβει το προσωνύμιο Η Κότα, λόγω των παραγόμενων ήχων που αναπαριστούν την κίνηση του συμπαθούς πτηνού.
Δυνατό και παρατεταμένο το χειροκρότημα για τους μουσικούς επί σκηνής. Μεταξύ του πρώτου και δεύτερου μέρους ο Λεωνίδας Καβάκος πήρε για λίγα μόλις λεπτά το λόγο, μιλώντας για το πρόγραμμα «Μουσική προσφορά και προσφορά μουσικής», με το οποίο ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα, προσφέροντας απλόχερα το μουσικό του ταλέντο αφιλοκερδώς και παραχωρώντας την αμοιβή του υπέρ των μεγάλων αναγκών της ορχήστρας και τα έσοδα υπέρ φιλανθρωπικών σκοπών.
Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με την ορχήστρα στην πλήρη σύνθεσή της επί σκηνή με την εμβληματική Τέταρτη Συμφωνία του Γιοχάνες Μπραμς, απαύγασμα της ωριμότητάς του ως συμφωνικού συνθέτη.
Η πρωϊνή γενική πρόβα
Το πρωί της ίδιας μέρας η γενική πρόβα ήταν ανοιχτή για τους μαθητές και τις μαθήτριες των ωδείων και των μουσικών σχολείων.
Να πως την περιέγραψαν οι άνθρωποι της Music Art-Νέο Ωδείο Κοζάνης
«Αγίου Νικολάου ανήμερα. Αργία για την Κοζάνη. Η πόλη γιορτάζει. Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών με τον Λεωνίδα Καβάκο διευθυντή και σολίστα έρχονται στην πόλη.
Ανακοινώνεται ανοιχτή πρόβα για τους μαθητές το πρωί 10.00-12.00. Ενθουσιασμός.Όλοι οι μαθητές (βιολιστές και μη) στην πρόβα. Η μυσταγωγία της εκπαίδευσης ξεκίνησε. Το σχολείο της ορχήστρας ακουμπάει τον κάθε μαθητή ξεχωριστά. Οι παρατηρήσεις του κ. Καβάκου άλλοτε αιχμηρές άλλοτε πιο ήπιες, αλλά πάντοτε με σεβασμό στο συνθέτη, στο έργο και στους μουσικούς που το ερμηνεύουν, φέρνουν τη συνειδητοποίηση για τους μαθητές ότι αυτό το κομμάτι αποτελεί μέρος μιας πραγματικής μουσικής εκπαίδευσης και προϋποθέτει μια άριστη παιδεία από αυτόν που το διαχειρίζεται.
Η επιμονή στη λεπτομέρεια μεταφράζεται εκτός όλων των άλλων, σε σεβασμό προς το ακροατήριο. Δεν ήρθανε στην Κοζάνη για «αρπαχτή» (όρος αρκετά διαδεδομένος σε κλίκες «μουσικών;»). Το συνειδητοποιούμε όλοι οι παρόντες στην πρόβα, όταν αυτή επιμηκύνεται για μία και πλέον ώρα, όταν ψάχνουν να βρούνε τον τέλειο ήχο, όταν ψάχνουν την τέλεια ηχητική συνεργασία πάνω στη σκηνή, όταν ψάχνουν το τέλειο και όχι το καλό, το τέλειο και όχι το εύκολο.
Συμπεριφορά, γνώση, δεξιοτεχνία, δημιουργικότητα, καλλιέργεια, παιδεία όλα συμπυκνωμένα στον μαέστρο και βιολιστή Λεωνίδα Καβάκο.
Οι μαθητές μετά το τέλος της πεντάωρης πρόβας μας εκμυστηρεύονται «ήταν οι σημαντικότερες πέντε ώρες της μουσικής μας εκπαίδευσης». Και έρχεται και η ερώτηση «Να πάμε να του μιλήσουμε; είναι αληθινός;»
Φύγαμε από την πρόβα πλήρης και θεωρήσαμε ότι αυτό ήταν. Ήρθε η συναυλία όμως να μας διαψεύσει. Όλα μαγικά. Η μαγεία είναι κάτι που δεν περιγράφεται.
Μετά από μία μέρα (και νομίζουμε για πολύ καιρό ακόμα) δεν μπορεί να φύγει από τα αφτιά μας και κυρίως από το μυαλό μας η υπέροχη αρχή της 4ης συμφωνίας του Brahms, η κορύφωση λίγο πριν το τέλος του 1ου μέρους της συμφωνίας, το 2ο μέρος του Brahms και το υπέροχο φινάλε στο τέλος του 4ου μέρους, η εξαιρετική αρχή του κονσέρτου του Bach για βιολί (σε μι μείζονα), αλλά και η υποβλητική αρχή του 2ου μέρους, η υπέροχη συμφωνία του Haydn και τόσα, τόσα άλλα.
Πόσο χρήσιμος αλήθεια για τον τόπο;
Πόσο χρήσιμος για τα παιδιά μας, για τους μαθητές μας;
Κύριε Καβάκο, σας Ευχαριστούμε!!!
Σας ευχαριστούμε για όλα, αλλά κυρίως γιατί μέσα από τη συναυλία σας και ειδικά μέσα από την πρόβα σας, διδάξετε στους μαθητές μας με τρόπο άμεσο τη σοβαρότητα και το ήθος που πρέπει να χαρακτηρίζει έναν μουσικό.
Σας ευχαριστούμε».
Του Σωκράτη Μουτίδη
[email protected]
Φωτογραφίες Γιώργος Τριανταφύλλου
