«Η προστασία του περιβάλλοντος αφορά όλους μας και αυτό πρέπει να γίνει συνείδηση, ειδικά στη νέα γενιά», τόνισε ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας σήμερα, Τετάρτη 13 Ιουλίου, στην εκδήλωση που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής», με θέμα την κλιματική αλλαγή.
Αναφέρθηκε στην ανάγκη να ενισχύσουμε την περιβαλλοντική, την υπερεθνική και τη διαγενεακή συνείδηση των Ελλήνων που παραμένουν ατροφικές και πρόσθεσε:
«Η οδυνηρή εμπειρία της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης ανέδειξε πολλές παθογένειες της χώρας μας. Είναι αλήθεια ότι είμαστε όλοι οικονομικά φτωχότεροι.
Είμαστε, όμως, και πολύ σοφότεροι ως προς τα λάθη που διαπράξαμε και τις εσφαλμένες αντιλήψεις, που μας οδήγησαν στην πιο βαθιά και παρατεταμένη κρίση που γνώρισε ποτέ η χώρα μας σε καιρό ειρήνης.
Η μεταμνημονιακή Ελλάδα αποτελεί την μεγάλη πρόκληση της γενιάς μας.
Ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την ομιλία του. Ευρωκίνηση/Γιάννης Παναγόπουλος.
Ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την ομιλία του. Ευρωκίνηση/Γιάννης Παναγόπουλος.
Την πρόκληση για ένα νέο ξεκίνημα με την εμπέδωση νέων αντιλήψεων που θα αυξήσουν τη περιβαλλοντική και κοινωνική συνείδηση των πολιτών, την υπερεθνική συνείδηση των Ελλήνων, αλλά και τη διαγενεακή μας συνείδηση.
Παρά τις πρόσκαιρες δυσκολίες παραμένω πολύ αισιόδοξος για το μέλλον της χώρας μας.
Πιστεύω ότι η μεταμνημονιακή Ελλάδα έχει όλες τις προϋποθέσεις να μεγαλουργήσει. Μάθαμε και συνειδητοποιήσαμε τα λάθη μας με τον πιο σκληρό, δυστυχώς τρόπο.
Υπό προϋποθέσεις, αυτή η αυτοσυνειδησία μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε μια παρατεταμένη περίοδο βιώσιμης ανάπτυξης και συνολικής ευημερίας.
Χρέος και στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να το πετύχουμε.
Γι’ αυτό, χρειάζονται τολμηρές μεταρρυθμίσεις στον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας μας, στον τρόπο λειτουργίας του κράτους μας, στη λειτουργία της οικονομίας μας».
Ο κ. Μητσοτάκης υπενθύμισε ότι ως Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, μαζί και με άλλους βουλευτές, ανέλαβαν μια σειρά από πρωτοβουλίες και δράσεις με στόχο την ευαισθητοποίηση του Κοινοβουλίου για περιβαλλοντικά ζητήματα.
«Συμβάλλαμε», πρόσθεσε, «στο να καταρρίψουμε το μύθο ότι η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί προνομιακό πεδίο της Αριστεράς.
Η αντιμετώπιση περιβαλλοντικών προκλήσεων δεν πρέπει να διχάζει. Αντίθετα πρέπει να συνενώνει δυνάμεις. Όχι μόνο σε εθνικό, αλλά – κυρίως – σε υπερεθνικό επίπεδο».
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας αναφέρθηκε στη σημασία του περιβάλλοντος για τη χώρα μας και υπογράμμισε:
«Είναι προφανές, λοιπόν, ότι συμφέρον της χώρας μας είναι η αυστηρή και δεσμευτική εφαρμογή των αποφάσεων της διεθνούς κοινότητας.
Κατά συνέπεια, η στάση μας σε όλα τα διεθνή fora θα πρέπει να είναι πολύ ενισχυτική των πρωτοβουλιών περιορισμού των εκπομπών αερίων…
Αν θέλουμε να προστατέψουμε τους καταναλωτές και την εθνική μας οικονομία, πρέπει να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε χωρίς καθυστέρηση ένα μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό».
Καταλήγοντας, ο κ. Μητσοτάκης τόνισε:
«Αποστολή της Νέας Δημοκρατίας είναι να μεταρρυθμίσει την Ελλάδα. Να δημιουργήσει προϋποθέσεις βιώσιμης ανάπτυξης και ευημερίας.
Να καλλιεργήσει μια νέα σχέση πολίτη-κράτους. Να προάγει μια νέα συλλογική συνείδηση πατριωτισμού, που θα εδράζεται στην εθνική αυτοπεποίθηση και στις αστείρευτες δυνατότητες των Ελλήνων.
Και τέλος, όσον αφορά στο αντικείμενο της σημερινής ημερίδας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ένα πράγμα:
Όποιο συγκριτικό πλεονέκτημα διαθέτει η χώρα μας, είτε είναι ο τουρισμός, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ή ο αγροτοδιατροφικός τομέας, προϋποθέτει ένα προστατευμένο φυσικό περιβάλλον.
Αυτό είναι το κοινό συμφέρον μας. Γι’ αυτό, οφείλουμε να το υπηρετούμε κατά προτεραιότητα, συστηματικά και ενωμένοι».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη
Κυρίες και κύριοι,
Συγχαίρω το Ινστιτούτο Δημοκρατίας για τη σημερινή πρωτοβουλία και σας ευχαριστώ για την πρόσκληση να απευθύνω τον εναρκτήριο χαιρετισμό.
Έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία για θέματα σχετικά με το περιβάλλον και ένα ενδιαφέρον όχι μόνο ακαδημαϊκό.
Διετέλεσα Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής και – μαζί με συναδέλφους – αναλάβαμε μια σειρά από πρωτοβουλίες και δράσεις με στόχο την ευαισθητοποίηση του Κοινοβουλίου για περιβαλλοντικά ζητήματα.
Συμβάλλαμε – πιστεύω – στο να καταρρίψουμε το μύθο ότι η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί προνομιακό πεδίο της Αριστεράς.
Η αντιμετώπιση περιβαλλοντικών προκλήσεων δεν πρέπει να διχάζει. Αντίθετα πρέπει να συνενώνει δυνάμεις. Όχι μόνο σε εθνικό αλλά – κυρίως – σε υπερεθνικό επίπεδο.
Διότι νομίζω, κυρίες και κύριοι, ότι μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε σε πέντε βασικές παραδοχές:
Παραδοχή πρώτη:
Η κλιματική αλλαγή είναι αναμφισβήτητο γεγονός. Οι θερμοκρασίες αυξάνονται, η κατανομή των βροχοπτώσεων αλλάζει, οι παγετώνες και το χιόνι λιώνουν και η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει.
Παραδοχή δεύτερη:
Το φαινόμενο είναι ανθρωπογενές. Είναι πολύ πιθανό, το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης της θερμοκρασίας από τα μέσα του 20ού αιώνα να οφείλεται στην παρατηρούμενη αύξηση των συγκεντρώσεων των αερίων του θερμοκηπίου, ως αποτέλεσμα των εκπομπών που προκαλούν ανθρώπινες δραστηριότητες.
Η παγκόσμια θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά περίπου 0,8οC τα τελευταία 150 χρόνια και αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω.
Η επιστημονική κοινότητα μας προειδοποιεί ότι αν η θερμοκρασία της γης αυξηθεί περισσότερο από 2οC σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, θα αυξηθεί ο κίνδυνος των επικίνδυνων αλλαγών για τα παγκόσμια ανθρώπινα και φυσικά συστήματα.
Στη σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές (UNFCCC) έχει αναγνωριστεί ο στόχος περιορισμού της αύξησης της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή κάτω των 2°C.
Πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό; Οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου πρέπει να σταθεροποιηθούν σε αυτήν τη δεκαετία και να μειωθούν κατά 80% συγκριτικά με τα επίπεδα του 1990 έως το 2050.
Παραδοχή τρίτη:
Η επίτευξη ενός τέτοιου στόχου περιορισμού των εκπομπών αερίων είναι προφανώς ζήτημα παγκόσμιο και σίγουρα υπερεθνικό. Το περιβάλλον και το κλίμα είναι κατεξοχήν από τα ζητήματα που χρήζουν συντονισμένη διεθνή αντιμετώπιση.
Στην πρόσφατη διάσκεψη του Παρισιού COP 21 για το κλίμα, τον Δεκέμβριο του 2015, μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, τα μέρη κατέληξαν σε νέα παγκόσμια συμφωνία για την κλιματική αλλαγή.
Τα 5 κύρια στοιχεία της νέας συμφωνίας του Παρισιού είναι τα εξής:
Πρώτον, οι κυβερνήσεις συμφώνησαν να συγκρατηθεί η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη «αρκετά κάτω» από 2°C σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και να συνεχιστούν οι προσπάθειες για τον περιορισμό της σε 1,5 °C
Δεύτερον, πριν και κατά τη διάσκεψη του Παρισιού οι χώρες υπέβαλαν ολοκληρωμένα εθνικά σχέδια δράσης για το κλίμα με στόχο τη μείωση των εκπομπών τους
Τρίτον, οι κυβερνήσεις συμφώνησαν να κοινοποιούν κάθε 5 χρόνια τις συνεισφορές τους με σκοπό τον καθορισμό πιο φιλόδοξων στόχων
Τέταρτον, δέχθηκαν επίσης να κοινοποιούν μεταξύ τους και να ενημερώνουν το κοινό σχετικά με την πρόοδο υλοποίησης των στόχων, με σκοπό την εξασφάλιση διαφάνειας και εποπτείας
Και πέμπτον, η Ε.Ε. και οι άλλες ανεπτυγμένες χώρες θα εξακολουθήσουν να παρέχουν χρηματοδότηση για το κλίμα ώστε να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να μειώσουν τις εκπομπές και να θωρακιστούν έναντι των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Η βασική αδυναμία όμως των διεθνών συμφωνιών είναι ότι οι δράσεις πρέπει να αναληφθούν από κράτη και δεν υπάρχουν ικανοί διεθνείς μηχανισμοί επιβολής.
Το Πρωτόκολλο του Κιότο – για παράδειγμα – οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν το υπέγραψαν ποτέ, ο Καναδάς αποχώρησε πριν από το τέλος της πρώτης περιόδου δεσμεύσεων και η Ρωσία, η Ιαπωνία και η Νέα Ζηλανδία δεν συμμετέχουν στη δεύτερη περίοδο δεσμεύσεων.
Παραδοχή τέταρτη:
Η Ελλάδα είναι στην πρώτη γραμμή των κυρίως επαπειλούμενων κρατών.
Σύμφωνα με την ΕΜΕΚΑ (Επιτροπή Μελέτης Επιπτώσεων Κλιματικής Αλλαγής), που συνέταξε σχετική μελέτη για λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδας, η Ελλάδα βρίσκεται σε μια περιοχή η οποία είναι «στο κόκκινο», σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις των κλιματικών μοντέλων.
Το «κόκκινο» προκύπτει από τη γεωγραφική θέση της χώρας, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στην εύκρατη Ευρώπη και την έρημο της βόρειας Αφρικής.
Όπως επισημαίνεται στη μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδας, η Ελλάδα είναι μια χώρα µε εξαιρετικά µεγάλο µήκος ακτογραµµής, περίπου 16.300 χλµ., εκ των οποίων περίπου τα 1.000 χλµ. αποτελούν περιοχές υψηλής ευπάθειας στην κλιµατική αλλαγή.
Η ευπάθεια έγκειται στον κίνδυνο ανόδου της µέσης στάθµης της θάλασσας στη χώρα µας, η οποία εκτιµάται ότι θα κυµανθεί µέχρι το 2100 µεταξύ 0,2 και 2 µέτρων. Από το σύνολο της ακτογραµµής της Ελλάδος, περίπου το 20% αποτελεί ακτές µε µέτρια έως υψηλή ευπάθεια στις αναµενόµενες, βάσει των εκτιµήσεων, εξελίξεις.
Αυτό θα έχει πολύ σοβαρές συνέπειες, όχι μόνο στα παράκτια οικοσυστήματα και τις αγροτικές καλλιέργειες, αλλά και στην αποσταθεροποίηση των τουριστικών περιοχών της χώρας καθώς οι αμμουδιές και οι παραλίες θα κινδυνεύσουν κατά ανάλογο τρόπο με τον κίνδυνο που διατρέχουν σήμερα διάσημες αμμουδιές π.χ. στη Χαβάη.
Σύμφωνα με τη μελέτη του W.W.F. Ελλάς για το 2020 – 2050, οι κάτοικοι πόλεων όπως η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, η Λαμία και η Λάρισα θα υπόκεινται μέχρι και σε 20 περισσότερες ημέρες καύσωνα. Παράλληλα, σε Λαμία, Λάρισα, Βόλο, Θεσσαλονίκη και Αθήνα, η συνολική βροχόπτωση θα μειωθεί, αλλά αναμένεται να αυξηθούν κατά 10 – 20% οι ακραίες βροχοπτώσεις.
Με άλλα λόγια, φαίνεται πως αυξάνεται ο κίνδυνος τόσο για πλημμυρικά επεισόδια όσο και για εξάπλωση πυρκαγιών στα περιαστικά δάση.
Οι δέκα μεγαλύτεροι αγροτικοί νομοί της χώρας θα δεχθούν επίσης μεγάλη πίεση από την κλιματική αλλαγή, με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι μέρες καύσωνα, οι συνεχόμενες ημέρες χωρίς βροχή, να μειωθούν οι χειμερινές βροχοπτώσεις και συνεπώς να αυξηθεί κατά πολύ ο κίνδυνος πυρκαγιάς.
Για παράδειγμα, στην Εύβοια αναμένονται περισσότερες από 25 επιπλέον ξηρές ημέρες σε σχέση με σήμερα, οι Σέρρες και η Λάρισα θα ζήσουν 20 περισσότερες μέρες καύσωνα, ενώ στο Ηράκλειο και την Πέλλα οι βροχοπτώσεις το χειμώνα θα μειωθούν κατά 15%.
Παρουσιάζεται, επίσης, αυξημένος κίνδυνος για ερημοποίηση νέων εκτάσεων και μείωση στη διαθεσιμότητα νερού.
Η κλιματική αλλαγή αναμένεται να θέσει σε μεγάλη δοκιμασία και τους Εθνικούς Δρυμούς, καθώς προβλέπεται αύξηση των ημερών με υψηλό ρίσκο εμφάνισης πυρκαγιάς σε όλους τους Δρυμούς της χώρας.
Τέλος, υπάρχουν αρνητικές ενδείξεις για την αλιεία.
Παραδοχή πέμπτη:
Είναι προφανές λοιπόν ότι συμφέρον της χώρας μας είναι η αυστηρή και δεσμευτική εφαρμογή των αποφάσεων της διεθνούς κοινότητας. Κατά συνέπεια η στάση μας σε όλα τα διεθνή fora θα πρέπει να είναι πολύ ενισχυτική των πρωτοβουλιών περιορισμού των εκπομπών αερίων.
Παρότι το μέγεθός μας είναι μικρό και η βιομηχανία μας αναιμική, ωστόσο και η Ελλάδα οφείλει να εισάγει αλλαγές όσον αφορά στην ενεργειακή πολιτική της χώρας μας, σχετικά με τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου:
Η ένταση άνθρακα της ελληνικής οικονομίας είναι σχεδόν κατά 50% υψηλότερη από τον μέσο όρο των ευρωπαϊκών κρατών του ΟΟΣΑ, ενώ οι κατά κεφαλήν εκπομπές κατά 15% μεγαλύτερες από το ευρωπαϊκό μέσο όρο του ΟΟΣΑ. Κι αυτά, παρά την τεράστια μείωση της κατανάλωσης ενέργειας λόγω της κρίσης.
Οι αρνητικές αυτές «κλιματικές επιδόσεις» της χώρας μας οφείλονται σε μεγάλο βαθμό σε αυτό που χαρακτηρίζει ως «εξάρτηση της ηλεκτροπαραγωγής από τον λιγνίτη».
Αν η Ελλάδα θέλει πραγματικά να συνεισφέρει στην παγκόσμια προσπάθεια καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής που σηματοδοτείται πλέον μετά την απόφαση στο Παρίσι, πρέπει αμέσως να μπει σε τροχιά σταδιακής απεξάρτησης από τον λιγνίτη.
Πέρα από τη συμβολή του λιγνίτη στην κλιματική αλλαγή, λόγω των πρόσφατων αλλαγών στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και ειδικά στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΕΣΕΔΕ), το χρηματιστήριο CO2 δηλαδή, ο ελληνικός λιγνίτης πρόκειται να γίνει πάρα πολύ ακριβός.
Επομένως, αν θέλουμε να προστατέψουμε τους καταναλωτές και την εθνική μας οικονομία πρέπει να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε χωρίς καθυστέρηση ένα μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό.
Κυρίες και κύριοι,
Η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή μας δίνει την ευκαιρία να εξετάσουμε πέραν της θέσης της χώρας μας ενώπιον αυτής της παγκόσμιας απειλής, και τρεις σχετικές πτυχές της συνείδησης των Ελλήνων πολιτών:
Την περιβαλλοντική συνείδηση των Ελλήνων
Την υπερεθνική συνείδηση των Ελλήνων
Τη διαγενεακή συνείδηση των Ελλήνων.
Με τη έννοια περιβαλλοντική συνείδηση εννοώ την αντίληψη της σχέσης πολίτη – κοινωνίας σε σχέση με το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον στο οποίο ζούμε.
Η περιβαλλοντική μας συνείδηση είναι ατροφική. Και αυτό το φαινόμενο είναι συνυφασμένο με την μειωμένη εμπιστοσύνη των πολιτών προς την οργανωμένη κοινωνία που πρεσβεύει το κράτος.
Το δημόσιο – το μη ιδιωτικό – είναι αντικείμενο του κράτους και «όχι δικό μας». Στην Ελλάδα διατηρούμε τους καθαρότερους ιδιωτικούς χώρους και τους πιο ρυπαρούς δημόσιους. Αυτή είναι μια κουλτούρα που οφείλουμε να αναστρέψουμε.
Η προστασία του περιβάλλοντος αφορά όλους μας και αυτό πρέπει να γίνει συνείδηση, ειδικά στη νέα γενιά.
Η υπερεθνική συνείδηση των Ελλήνων είναι επίσης ατροφική. Οι ευρωπαϊκοί και οι διεθνείς θεσμοί έχουν χαμηλή θέση στη συνείδησή μας καθώς έχουμε συνηθίσει να τους κατηγορούμε με ευκολία, πολλές φορές και για τις δικές μας ολιγωρίες.
Οι πρόσφατες εμπειρίες των μνημονίων υποδαύλισαν τον εθνικισμό σε βάρος της υπερεθνικής μας συνείδησης.
Όμως είναι προφανές ότι μόνο μέσα από τους διεθνείς θεσμούς μπορούμε να βελτιώσουμε τη θέση μας σε όλα τα ζητήματα – και κυρίως σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής.
Μια μικρή και επαπειλούμενη χώρα σαν τη δική μας, έχει ως μοναδική προοπτική την ενίσχυση των διεθνών θεσμών και την ενεργή και δημιουργική συμμετοχή της σε αυτούς.
Τέλος, το αίσθημα της ευθύνης και της αλληλεγγύης ανάμεσα στις γενιές είναι επίσης ατροφικό στην πατρίδα μας.
Ο υπέρογκος δανεισμός της προηγούμενης γενιάς έχει φορτώσει τη σημερινή γενιά αλλά και – τουλάχιστον – τις επόμενες δύο γενιές των Ελλήνων με ένα άδικο οικονομικό κόστος. Οι γονείς μας έζησαν δυσανάλογα καλά σε βάρος των παιδιών τους, των εγγονών και των δισέγγονών τους.
Ένα αντίστοιχο φαινόμενο παρατηρείται και σε ζητήματα αντιμετώπισης του φυσικού και του ανθρωπογενούς μας περιβάλλοντος. Οφείλουμε να καλλιεργήσουμε τη διαγενεακή συνείδηση των Ελλήνων και την αντίληψη ότι δανειζόμαστε το περιβάλλον στο οποίο ζούμε από τις επόμενες γενιές.
Κυρίες και κύριοι,
Η οδυνηρή εμπειρία της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης ανέδειξε πολλές παθογένειες της χώρας μας. Είναι αλήθεια ότι είμαστε όλοι οικονομικά φτωχότεροι.
Είμαστε, όμως, και πολύ σοφότεροι ως προς τα λάθη που διαπράξαμε και τις εσφαλμένες αντιλήψεις που μας οδήγησαν στην πιο βαθιά και παρατεταμένη κρίση που γνώρισε ποτέ η χώρα μας σε καιρό ειρήνης.
Η μεταμνημονιακή Ελλάδα αποτελεί την μεγάλη πρόκληση της γενιάς μας. Την πρόκληση για ένα νέο ξεκίνημα με την εμπέδωση νέων αντιλήψεων που θα αυξήσουν την περιβαλλοντική και κοινωνική συνείδηση των πολιτών, την υπερεθνική συνείδηση των Ελλήνων αλλά και την διαγενεακή μας συνείδηση.
Παρά τις πρόσκαιρες δυσκολίες παραμένω πολύ αισιόδοξος για το μέλλον της χώρας μας. Πιστεύω ότι η μεταμνημονιακή Ελλάδα έχει όλες τις προϋποθέσεις να μεγαλουργήσει. Μάθαμε και συνειδητοποιήσαμε τα λάθη μας με τον πιο σκληρό δυστυχώς τρόπο.
Υπό προϋποθέσεις, αυτή η αυτοσυνειδησία μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε μια παρατεταμένη περίοδο βιώσιμης ανάπτυξης και συνολικής ευημερίας. Χρέος και στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να το πετύχουμε.
Γι’ αυτό, χρειάζονται τολμηρές μεταρρυθμίσεις στον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας μας, στον τρόπο λειτουργίας του Κράτους μας, στη λειτουργία της οικονομίας μας.
Αποστολή της Νέας Δημοκρατίας είναι να μεταρρυθμίσει την Ελλάδα. Να δημιουργήσει προϋποθέσεις βιώσιμης ανάπτυξης και ευημερίας.
Να καλλιεργήσει μια νέα σχέση πολίτη – Κράτους. Να προάγει μια νέα συλλογική συνείδηση πατριωτισμού που θα εδράζεται στην εθνική αυτοπεποίθηση και στις αστείρευτες δυνατότητες των Ελλήνων.
Και τέλος, όσον αφορά στο αντικείμενο της σημερινής ημερίδας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ένα πράγμα:
Όποιο συγκριτικό πλεονέκτημα διαθέτει η χώρα μας, είτε είναι ο τουρισμός, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ή ο αγροτοδιατροφικός τομέας, προϋποθέτει ένα προστατευμένο φυσικό περιβάλλον.
Αυτό είναι το κοινό συμφέρον μας. Γι’ αυτό οφείλουμε να το υπηρετούμε κατά προτεραιότητα, συστηματικά και ενωμένοι.
Εύχομαι καλή επιτυχία στην ημερίδα και θα αναμένω με πολύ ενδιαφέρον τα συμπεράσματα.