σας βλέπω να κατευθύνεστε κάθε πρωί της Κυριακής στον Αϊ θανάση /
το σώμα ίσως κουρασμένο,
τα πόδια κάπως βαριά /
η κούραση της εβδομάδας μεγάλη,
όμως η Κυριακάτικη Εκκλησία απαραίτητη και σύμφωνα με το πρωτόκολλο /
το καλό το ταγεράκι,
η μαύρη τσάντα,
το βήμα αγέρωχο & κυρίως
η υπέροχη κόμμωση της προηγούμενης μέρας,
η πρέπουσα για τον καθιερωμένο εκκλησιασμό /
δεν θα σας δούμε να ποστάρετε στο instagram,
δεν θα σας δούμε να κάνετε τζόγκιγκ στο γήπεδο,
ούτε να πίνετε Μοχίτο στα μπαράκια /
προτιμάτε την Αλεξίου, το Νταλάρα και τον Πάριο “στα παλιά τους”
από τα κάθε είδους μοντέρνα, κάθε εποχής /
μεγαλώνετε οικογένειες & φροντίζετε σπίτια,
σπουδάζετε & συντηρείτε παιδιά & εγγόνια,
τηρείτε την παράδοση & τα έθιμα,
ζείτε για χρόνια στην πόλη,
χωρίς να μπορείτε να φεύγετε συχνά από αυτήν /
τα χρόνια πολλά,
τα χρόνια βαριά στην πλάτη, ίσως πάνω από εξήντα …
________________________________________________________________________
Η Άλλη Όψη:
σας λατρεύουμε και μόνο που κυκλοφορείτε ανάμεσα μας,
σας λατρεύουμε χωρίς καν να σας γνωρίζουμε /
εκπροσωπείτε το απλό, το λιτό, το προσεγμένο,
εκπροσωπείτε το “όσο, τόσο” στην απλή καθημερινότητα /
σας θαυμάζουμε γιατί, παρόλο που δεν ‘κάνατε ταξίδια μακρινά’,
το αργόσυρτο βάδισμα σας προς τα σκαλιά της εκκλησίας περικλείει εμπειρίες απίστευτες /
υπομονή, αξιοπρέπεια, στοργή,
άπειρη στοργή …
αυτή η πόλη χρειάζεται την εικόνα σας στους δρόμους,
χρειάζεται τη στάση σας,
χρειάζεται τα ελάχιστα θέλω και εγώ σας /
από τα άλλα, διαθέτει πολλά,
τα δικά σας ελάχιστα της ζωής λείπουν από τον κοινό βίο …
αν συμφωνείτε, την άλλη Κυριακή που θα ψιλο-ανηφορίζετε για τον Άι Θανάση, κλείστε μου το μάτι /
θα είμαι στο μπαλκόνι να σας απολαύσω για μια φορά ακόμη …
