Απο μικρή πίστευα στον Άη Βασίλη. Μέχρι που όπως σας εκμυστηρεύτηκα σε άλλο σημείωμα, τα μεγαλύτερα αδέλφιας της κολλητής μου φίλης αποφάσισαν να μας πουν την αλήθεια. Ότι δηλαδή ο Άη-Βασίλης δεν υπάρχει στ’ αλήθεια.
Όταν φυσικά το είπα στους γονείς μου, εκείνοι προσπάθησαν να με κάνουν να καταλάβω ότι ο Άη Βασίλης υπάρχει στην καρδιά μας και στα όνειρά μας για όσο καιρό εμείς το θέλουμε και πιστεύουμε σε αυτόν.
Το ίδιο είπε και η μαμά της μικρής μου ανηψιάς, μαθήτριας της α’ δημοτικού, όταν εκείνη γύρισε απο το σχολείο, ανακοινώνοντας πως ο Άη Βασίλης δεν υπάρχει και ως εκ τούτου οι γονείς της …λένε μερικά μικρά ψεμματάκια.
Το πρωί της ίδιας μέρας ένας ιερέας σε εκκλησία που τα πρωτάκια επισκέφθηκαν μετά το ταχυδρομείο όπου έστειλαν γράμμα στον Άη Βασίλη, φρόντισε να κάνει τις απαραίτητες διευκρινίσεις.
Το τι νόημα είχε κάτι τέτοιο μόνο αυτός ξέρει και όλοι όσοι φροντίζουν να βάλουν τάχα μου σε τόσο μικρή ηλικία τα πράγματα στο μυαλό των μικρών παιδιών σε μια τάξη.
Μα αφήστε τα λίγο να πιστέψουν στο όνειρο. Ούτως ή άλλως γρήγορα θα μεγαλώσουν και θα συνειδητοποιήσουν την πραγματικότητα. Δεν είναι δα και πολύς ο χρόνος που έχουν μέχρι να αντιληφθούν μερικά απο τα κατά συνθήκη ψέμματα των μεγάλων.
Ακόμα και τότε όμως φροντίστε να μην χάσουν την πίστη και την ελπίδα τους.
Ιωάννα
[email protected]
