Ο αντικαπνιστικός και το κάνω ότι θέλω

1 Min Read

Ένα περίπου χρόνο πριν, η Κοζάνη έκοψε το κάπνισμα, σε μια προσπάθεια να τηρήσει έναν νόμο του κράτους, ο οποίος παρανόμως δεν ισχύει στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Ένα χρόνο μετά, η Κοζάνη καπνίζει εντός, μόνο μετά τις 10 και είναι κι αυτό μια μεγάλη κατάκτηση.
Εξακολουθούμε, όμως, να συζητάμε για τα αυτονόητα. Αυτά που έχουν λυθεί στη διπλανή Βουλγαρία και στη γειτονική Τουρκία. Έχουμε έναν υπουργό που καπνίζει δημόσια εντός του υπουργείου του, το οποίο βρωμάει τσιγαρίλα, όπως τόλμησε να παρατηρήσει ο Ευρωπαίος Επίτροπος, για να εισπράξει την αποστομωτική απάντηση «θα κόψω το κάπνισμα όποτε θέλω εγώ».
Το ίδιο, δυστυχώς, ισχύει και σε τοπικό επίπεδο με αρκετούς και αρκετές σε δημόσιους χώρους να θεωρούν ότι είναι υπεράνω.
Η εφαρμογή του αντικαπνιστικού, όπως και οτιδήποτε άλλο, ιδεολογικοποιήθηκε. Έγινε αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Λες και δεν πρόκειται για εφαρμογή νόμου.
Απο τη μια οι θεριακλήδες που θέτουν ζητήματα ελεύθερης επιλογής και απο την άλλη, οι υποστηρικτές της εφαρμογής που διεκδικούν το αυτονόητο.
Εξακολουθούμε να κάνουμε τα εύκολα δύσκολα.

Ιωάννα

Μοιραστείτε την είδηση