«Ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής…εκεί που δέιχνει να πονάει η Κοζάνη είναι το ποδόσφαιρο. . .Όλος ο αθλητικός κόσμος κι όχι μόνο ,είχε γίνει μια αγκαλιά αποδεικνύοντας ότι όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε πολλά πράγματα και τα αδύνατα να γίνουν δυνατά»
Παρακολουθώντας κανείς τον Γιώργο Κατσίκα στην εκπομπή «Ματιές στα σπορ» στην τηλεόραση του flash , διακρίνει έναν άνθρωπο που μεταδίδει τη φλόγα του αθλητισμού.
Η εκπομπή του δίνει βήμα να προβληθεί ο αθλητισμός από ανθρώπους , κυρίως νέους, που γι’ αυτούς αποτελεί όχι μόνο μεγάλη αγάπη και τρόπο ζωής.
Ο Γιώργος Κατσίκας ασχολείται με το ποδόσφαιρο από δεκαέξι χρονών και στην ηλικία των εικοσιπέντε ετών έγινε στέλεχος τοπικής ομάδας. Εδώ και δώδεκα χρόνια μεταδίδει τα νέα του αθλητισμού, μέσα από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και διαδικτυακά.
– Κύριε Κατσίκα τι σημαίνει για σας ο αθλητισμός και πως πιστεύετε ότι συνδέεται με τον πολιτισμό του τόπου μας;
Αθλητισμός για μένα; Τρόπος ζωής… Το ποδόσφαιρο ειδικά , είναι μέρος της ζωής μου.
Ο αθλητισμός γενικά μας σπρώχνει στον έντιμο αγώνα, μας κάνει να πειθαρχούμε σε κανόνες, , στην εγκράτεια, να σεβόμαστε τους άλλους, ακόμη και το διαφορετικό. Μας βοηθά ν’ ασκήσουμε αυτοκριτική, προκειμένου να γίνουμε καλύτεροι ηθικά. Με τον αθλητισμό διαμορφώνονται πιο ενάρετοι χαρακτήρες, που πιστεύουν σε ιδανικά, όπως του υγιούς αθλητισμού και των αξιών που απορρέουν απ’ αυτόν. Μέσα από τον αθλητισμό και ειδικά το ποδόσφαιρο έκανα περισσότερους φίλους.
Για το δεύτερο σκέλος της ερώτησης σου τώρα ,για πολλούς ανθρώπους, ο αθλητισμός δεν αποτελεί κομμάτι του πολιτισμού, καθώς θεωρούν πως δεν παράγει έργο, ως κομμάτι της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Μπορεί άμεσα ο αθλητισμός να μην παράγει πολιτισμό, όπως η λογοτεχνία, η μουσική, η ζωγραφική, το θέατρο, η γλυπτική, η μόδα, κτλ, αλλά θεωρώ πως αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού.
Ο αθλητισμός, όταν δεν είναι συνδεδεμένος με την βία των φιλάθλων ή τα ντόπινγκ, διέπει όλες τις αξίες του πολιτισμού. Ο πολιτισμός κάνει μία αναζήτηση στην ανθρώπινη φύση, ζωή και ιστορία, έχοντας ως σκοπό την ανάδειξη των αξιών και της απόλυτης ευημερίας στην ζωή τους. Κι ο αθλητισμός σε αυτό ακριβώς το κομμάτι ταιριάζει με τον πολιτισμό, γιατί πέρα από ένα ευχάριστο τρόπο διασκέδασης, παράλληλα, εξευγενίζει το σώμα, την ψυχή και το πνεύμα.
–Τι κρατάτε στην ψυχή σας από τα χρόνια που παίζατε ποδόσφαιρο, ποια ήταν η κινητήριος δύναμη να ασχοληθείτε με αυτό το άθλημα;
Τι κρατώ στην ψυχή μου; (γέλια) Ότι σαν ποδοσφαιριστής σε μικρή ηλικία πέρασα κι από την ομάδα της Κοζάνης κι από την ΑΕ. Κοζάνης, μόνο από τον Μακεδονικό που είμαι τώρα πρόεδρος εδώ και 10 χρόνια περίπου, δε πέρασα.
Η σχέση μου με το ποδόσφαιρο έχει ξεκινήσει πολλά χρόνια νωρίτερα, καθώς πιτσιρικάς ακόμα, πήγαινα στο γήπεδο για να βλέπω την Κοζάνη στη Β’ και Γ’ εθνική να βλέπω τους παικταράδες εκείνων των καιρών και να παθιάζομαι Κοντοφάκα, Κωστόπουλο, Μιχαηλίδη, Λαζάρου, Γκουσγκούνη, Καραγιάννη, , Βλάχο, Ποιμενίδη, Αγόρου, Καραθανάση , Δίντσικο κι αργότερα Πήτ Τσακιρίδη Γκάτα, Τσιάμη, Σαμαρά, Δίντσικο Παρασκευά , Αλεξιάδη,Παπαδόπουλο Καπετάνο κι άλλους πολλούς δε θέλω να αδικήσω κανέναν!
Έζησα μάχες ποδοσφαιρικές και ντέρμπι με Εορδαϊκό, Βέροια με γήπεδα ασφυκτικά γεμάτα .
Από τότε μπολιάστηκε μέσα μου η αγάπη για το ποδόσφαιρο.
-Η θέση σας στα διοικητικά του ποδοσφαίρου πως προέκυψε; Ποιες οι διαφορές στο να συμμετέχεις στο άθλημα ως αθλητής και ως διοικητικός;
Είχα πάει θυμάμαι το 2000 το γιο μου στο στρατιωτικό γήπεδο για να τον γράψω σε κάποια ακαδημία ποδοσφαίρου.
Εκείνη την ημέρα στο γήπεδο έκανε προπόνηση η Ακαδημία του Μακεδονικού Κοζάνης που εκείνο το διάστημα είχε συνεργασία και με την ομάδα της Κοζάνης.
Αργότερα η Ακαδημία έγινε καθαρά του Μακεδονικού .
Αφού είχα το μικρόβιο από μικρός δεν άργησα στην αρχή να ασχοληθώ ως έφορος στα τμήματα υποδομής , μετέπειτα στην αγωνιστική ομάδα ως υπεύθυνος τύπου και δημοσίων σχέσεων και τα τελευταία περίπου 10 χρόνια ως πρόεδρος .
Καταφέραμε με τους συνεργάτες μου πολλά και είμαι περήφανος που υπηρέτησα κι ακόμα υπηρετώ την ιστορικότερη ομάδα της πόλης μας .
Οι διαφορές; Μεγάλες …
Ως αθλητής δεν έχεις πολλές ευθύνες μόνο αγωνιστικές και στο να είσαι συνεπής στις αγωνιστικές υποχρεώσεις .Το να είσαι στη διοίκηση μιας ερασιτεχνικής ομάδα σημαίνει πολλά .Χρειάζονται πολλές θυσίες και είναι πάρα πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθεις στις υποχρεώσεις.
Οι άνθρωποι του Μακεδονικού πιστεύω τα καταφέρνουνε αρκετά καλά. Προσπαθούμε, όλοι μαζί, να μην κάνουμε μεγάλα ανοίγματα. Πηγαίνουμε μέχρι εκεί που έχουμε δυνατότητες .Δεν προωθούμε τον ανταγωνισμό.
Είμαι πρόεδρος μόνο γιατί κάποιος θα πρέπει να έχει το θεσμικό αυτό ρόλο. Το σύνολο του Δ.Σ. έχει υπερβεί και αποποιηθεί των τίτλων του και αισθανόμαστε μια ομάδα που σαν μια γροθιά δουλεύουμε για το καλό του σωματείου προσφέροντας ,αφήνοντας μας αδιάφορους οι τίτλοι .
– Ως πρόεδρος του Μακεδονικού ποια χρόνια ήταν η καλύτερη αγωνιστικά και γιατί;
Ως πρόεδρος, η χρονιά που μου έχει μείνει στο μυαλό μου ήταν η αγωνιστική περίοδος 2011 -2012 .
Ήταν που ο Μακεδονικός έκανε πρωταθλητισμό και κέρδισε την άνοδο στην Δ’ εθνική κατηγορία.
Τα πιστεύω τα δικά μου ,όσον αφορά το ποδόσφαιρο αλλά και των συνεργατών μου είναι αδιαπραγμάτευτα .
Υπάρχουν κάποιες αξίες που τις έχουμε για οδηγό και βαδίζουμε πάνω σ’ αυτές .
Δεν έχουμε μπει ποτέ στη λογική του πάρε-δώσε και μου χρωστάς η σου χρωστώ παιχνίδι … Όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο καταλαβαίνουν τι εννοώ .
Εκείνη τη χρονιά του πρωταθλητισμού και της ανόδου του Μακεδονικού στη Δ ‘ εθνική από λάθος σχεδιασμό να το πούμε ; Όπως θέλεις πάρε το , η Κοζάνη 2004 έπαιξε στην ίδια κατηγορία με τον Μακεδονικό ( Α’ κατηγορία ).
Η Κοζάνη 2004 είναι η θυγατρική ομάδα μας που από την ίδρυση της μέχρι και σήμερα ο στόχος της είναι να προωθεί παιδιά από την ακαδημία στη μεγαλύτερη ομάδα το Μακεδονικό να είναι δηλαδή ο ενδιάμεσος κρίκος ακαδημίας Μακεδονικού και αγωνιστικής ομάδας που θα προετοιμάζει τους μικρούς αθλητές για να αγωνιστούν στον Μακεδονικό.
Όπως ήταν φυσικό ήρθε η ώρα να αναμετρηθούμε μεταξύ μας .
Ήταν περίπου από τα τελευταία παιχνίδια του Β’ γύρου του πρωταθλήματος τότε που ο Μακεδονικός ήταν στην πρώτη θέση και η Κοζάνη 2004 αδιάφορη βαθμολογικά.
Όπως πίστευαν όλοι πριν την αναμέτρηση , το παιχνίδι θα τελείωνε δύσκολα ή εύκολα με νίκη του Μακεδονικού λόγω της θυγατρικής ομάδας όπως είπα. Αμ δε…
Έγινε αυτό που κανένας δε περίμενε κι άφησε με το στόμα ανοιχτό όλους όσους ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο .Το παιχνίδι παίχτηκε όπως όλα του Μακεδονικού μέχρι σήμερα στα ίσα και έληξε 1-1 με συνέπεια ο Μακεδονικός να χάσει προσωρινά την πρώτη θέση από τα Σέρβια που διεκδικούσαν κι αυτά την άνοδο . Τα σχόλια πολλά του τύπου: « θα μας τρελάνεις ρε Κατσίκα.» ή « Αν ήμουν στη θέση σου θα τους έδιωχνα όλους» και άλλα τέτοια που λέγονται μεταξύ φιλάφθων.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά την κουβέντα που μου είχε πει ο πατέρας μου όταν γύρισα σπίτι μετά τον αγώνα : «Εσύ δε κανείς για πρόεδρος»,μου είπε, « παραιτήσου, Καλά, τη δικιά σας ομάδα δε κερδίσατε ;Κι από την δική σας ομάδα θα χάσετε την άνοδο ;Μάλλον δε θέλετε να βγείτε ε;»
Ήταν αδιανόητο για όλους , ακόμα και για τον πατέρα μου το παιχνίδι αυτό να μην ήταν “μιλημένο” όπως λέμε ποδοσφαιρικά υπέρ του Μακεδονικού (γέλια )
Τελικά στην εξέλιξη του πρωταθλήματος τα Σέρβια σκόνταψαν εμείς δε ξανά χάσαμε και πήραμε την άνοδο κλείνοντας πολλά στόματα μέχρι και σήμερα .
Αυτό το παιχνίδι ο Μακεδονικός το κουβαλάει για προίκα .
–Πως προέκυψε η ενασχόληση με την αθλητική δημοσιογραφία; Ποια στοιχεία χρειάζεται να έχει ένας αθλητικογράφος για να έχει απήχηση στο κοινό;
Όπως σας είπα παραπάνω είχα αναλάβει αρχικά τη διοικητική θέση του υπεύθυνου τύπου στον Μακεδονικό Κοζάνης.
Δειλά δειλά τότε έγραφα μικρά ρεπορτάζ για τα νέα του Μακεδονικού τα οποία έδινα σε εφημερίδες της Θεσσαλονίκης, αλλά και εδώ στις τοπικές .
Ο κύριος Ξενοφών Μπαραλιάκος διευθυντής τότε στην εφημερίδα Θάρρος επειδή του άρεσε έτσι όπως παρουσίαζα τα ρεπορτάζ , με προέτρεψε να γράφω στην εφημερίδα του γενικά για τα αθλητικά της περιοχής .
Το τόλμησα το ρίσκαρα κι έτσι ξεκίνησε μια διαδρομή που φτάνει από το 2004 έως και σήμερα .
Αργότερα και συγκεκριμένα το 2011 ξεκινώ ραδιοφωνική αθλητική εκπομπή στο West και δημιουργώ τη σελίδα “Ματιές στα σπορ ” προβάλλοντας τον αθλητισμό του Νομού Κοζάνης με συνεντεύξεις και ρεπορτάζ .
Ο τότε σκηνοθέτης του ομίλου του West κ Τρύφωνας Ζήσης που παρακολουθούσε τη δουλειά μου με προέτρεψε αυτή τη ραδιοφωνική εκπομπή να την κάνουμε τηλεοπτική Αρχικά η ιδέα με τρόμαξε .
Αλλά επειδή από τη φύση μου μ αρέσει να ρισκάρω και δε με φοβίζει το άγνωστο το τόλμησα κι αυτό .Έτσι το 2013 ξεκινώ τηλεοπτική αθλητική εκπομπή στο West channel.
Μια δίωρη αθλητική εκπομπή που το ύφος και η δομή της ήταν πρωτόγνωρη για την περιοχή.
Αμέτρητα βίντεο με στιγμιότυπα αγώνων και πολλές συνεντεύξεις στο στούντιο .
Στο West channel η τηλεοπτική εκπομπή κράτησε ένα χρόνο .
Στη συνέχεια και για τα επόμενα έξι χρόνια έως και σήμερα η εκπομπή Ματιές στα σπορ συνεργάζεται άριστα και φιλοξενείται από την τηλεόραση του Flash .
Ποια στοιχεία χρειάζεται ένας αθλητικογράφος;
Πρώτον και κυριότερο να αγαπάει αυτό που κάνει ,να το γνωρίζει και να προσπαθεί να είναι αμερόληπτος .
Να είναι ταγμένος στο να προβάλει τις προσπάθειες των ανθρώπων που ασχολούνται, κυρίως ερασιτεχνικά ,με τα σωματεία και να βγάζει προς τα έξω τις φιλοδοξίες και τα προβλήματα που έχουν οι σύλλογοι .
Νομίζω όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι τα κατάφερα αρκετά καλά .
-Πως κρίνετε το κοινό του αθλητισμού; Η Κοζάνη ενδιαφέρεται για τον αθλητισμός της;
Εξαιρετικά μεγάλο το ενδιαφέρον των ανθρώπων που ασχολούνται με τον αθλητισμό για βελτίωση ,αλλά…το κοινό είναι πεινασμένο αθλητικά ιδίως στο ποδόσφαιρο .
Στα αλλά ομαδικά αθλήματα αλλά και στα ατομικά υπάρχουν επιτυχίες πολλές, παρά τις δυσκολίες που έχουν οι σύλλογοι και οι αθλητές μας έναντι των άλλων συλλόγων Ελληνικών η συλλόγων και αθλητών του εξωτερικού .
Εκεί όμως που δείχνει να πονάει η Κοζάνη είναι στο ποδόσφαιρο .
Εδώ και πολλά χρόνια η εκπροσώπηση των ομάδων μας φτάνει μέχρι τη Γ’ εθνική κατηγορία και όχι ψηλότερα .
Μεγάλος αριθμός ομάδων του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου από την περιοχή «κατέβασαν τα ρολά». Ομάδες της περιοχής έδειξαν αδυναμία συμμετοχής στα Πρωταθλήματα . Οι λόγοι, κυρίως, έχουν να κάνουν με την έλλειψη παραγόντων να σηκώσουν το οικονομικό βάρος που απαιτεί η λειτουργία μίας ομάδας η οποία θέλει να σταθεί με αξιοπρέπεια στις διοργανώσεις.
Στους σημερινούς δύσκολους καιρούς για όλους μας, είναι ακόμη πιο δύσκολο να βρεθούν οι παράγοντες που είναι οι στυλοβάτες των ερασιτεχνικών σωματείων και αυτοί που διαχρονικά κρατούσαν όρθια τη «μάνα» του ποδοσφαίρου. Θα πρέπει να βρεθούν λύσεις από την Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κοζάνης ,από την περιφέρεια και από τους τοπικούς δήμους μέσα στην δύσκολη οικονομική συγκυρία για την στήριξη και την ενίσχυση των ερασιτεχνικών σωματείων και γενικότερα του ερασιτεχνικού αθλητισμού.
-Ποια στιγμή από την πορεία σας στη αθλητική δημοσιογραφία σας έχει χαραχθεί στο νου σας;
Οι στιγμές που έχουν χαραχθεί στο μυαλό μου πολλές.
Τα πρώτα μου βήματα στην εφημερίδα, μετά στο ραδιόφωνο , το μεγάλο μου άγχος για την πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση…
Αλλά αυτό που με γέμισε και με έκανε πλούσιο εσωτερικά ως άνθρωπο ήταν πως μέσα από την αθλητικογραφία και τη γνωριμία μου με πάρα πολλούς αθλητικούς συλλόγους και ανθρώπους αυτών ,έβαλα κι εγώ ένα μικρό λιθαράκι κινητοποιώντας για βοήθεια τον ευαίσθητο χώρο του αθλητισμού στο πρόβλημα υγείας που είχε ο μικρός Αλέξανδρος Μελισσινός. Όλος ο αθλητικός κόσμος κι όχι μόνο είχε γίνει μια αγκαλιά αποδεικνύοντας ότι όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε πολλά πράγματα και τα αδύνατα να γίνουν δυνατά
-Ποιο το όραμά σας για το μέλλον του αθλητισμού στην Κοζάνη;
Όραμα μου όπως και όραμα πολλών που ασχολούνται με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό στην Κοζάνη είναι να βελτιωθούν οι αθλητικές υποδομές. Να μπορέσει με την βοήθεια και των φορέων να αναπτυχθεί ο ερασιτεχνικός αγωνιστικός αθλητισμός, και φυσικά να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο το σχεδιασμός και να δοθούν λύσεις για την άθληση των ΑΜΕΑ.Ας έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά να μάθουμε , να εκπαιδευτούμε και να μιμηθούμε πετυχημένες ενέργειες άλλων δήμων
-Ποια η συμβουλή σας στους νέους ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με το χώρο του αθλητισμού;
Ο αθλητισμός όπως είπα είναι τρόπος ζωής . Προσφέρει στην ζωή ένα ευχάριστο τρόπο να απασχολούνται οι άνθρωποι , όλων των ηλικιών,στον ελεύθερο χρόνο τους και να διατηρούνται σε καλή σωματική κατάσταση.Τα οφέλη μέσα από τον αθλητισμό είναι πολλαπλά.
Τα παιδιά από την νεαρή τους κιόλας ηλικία μαθαίνουν να αυτό πειθαρχούν, αποκτούν αυτοπεποίθηση και αυτογνωσία. Μαθαίνουν τι σημαίνει συνεργασία και επίτευξη στόχου. Μεγαλώνοντας γνωρίζουν ότι αν θέλουν να διακριθούν πρέπει να προσπαθήσουν ακόμα περισσότερο. Ωστόσο μέσω του αθλητισμού το παιδί μαθαίνει να αγαπάει τον εαυτό του, το σώμα του και την σωστή διατροφή ακολουθώντας και στην ενήλικη ζωή του ένα υγιές πρότυπο ζωής.
Βάια θέλω να σ’ ευχαριστήσω για τη δυνατότητα που μου έδωσες να μιλήσω για τις μεγάλες μου αγάπες- μετά την οικογένειά μου – τον αθλητισμό, τις Ματιές στα σπορ και τον Μακεδονικό Κοζάνης.
Σας ευχαριστώ πολύ. Ήταν μια ενδιαφέρουσα συνομιλία. Με τέτοιες συνεντεύξεις θυμούνται οι μεγαλύτεροι και μαθαίνουν οι νεότεροι. Με προσελκύσατε να ενδιαφερθώ πιο ουσιαστικά για το ποδόσφαιρο στην Κοζάνη. Σας εύχομαι να συνεχίσετε να προσφέρετε στον αθλητισμό, αλλά και στην πόλη και τους πολίτες της Κοζάνη με τον ίδιο άμεσο και αντικειμενικό τρόπο που το κάνετε μέχρι σήμερα. Συμβάλλετε στην αγωγή των νέων και αυτό είναι από μόνο του σπουδαίο.
Της Λαμπροπούλου Βάιας
