Υπάρχει ένα ανέκδοτο που κυκλοφορεί ευρέως σχετικά με την αποτελεσματικότητα της επιτροπής. Οποιασδήποτε επιτροπής. Συστήθηκε, λοιπόν, μια επιτροπή για να φτιάξει ένα άλογο. Τα μέλη της συσκέφθηκαν, ξανασκέφτηκαν, διασκέφθηκαν και τελικά κατέληξαν να φτιάξουν έναν ιπποπόταμο.
Το ανέκδοτο χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να καταδείξουμε την αναποτελεσματικότητα και τον αποπροσανατολισμό σε σχέση με το δοθέντα στόχο μιας επιτροπής. Μαζί με το αν “δεν θέλεις να λύσεις κάτι, φτιάξε μια επιτροπή” αποτελούν τα δύο συνηθέστερα ανέκδοτα που κυκλοφορούν για τις επιτροπές.
Τα ξαναθυμήθηκα όταν άκουσα για μια ακόμα επιτροπή που θα φτιάξει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για να προτείνει και να λάβει μέτρα στήριξης για τη Δυτική Μακεδονία στη μεταλιγνιτική εποχή.
Μια επιτροπή ουσίας ή ακόμα ένας τρόπος να ροκανίσουμε χρόνο μέχρι να δούμε που θα μας βγάλει η επόμενη φάση; Αν κρίνουμε απο το εύρος που φαίνεται να έχει και τις δυνατότητες να παρέμβει ουσιαστικά στη λήψη αποφάσεων μάλλον το δεύτερο.
Μετά τις ων ουκ έστιν αριθμός επιτροπές που συστήσαμε τοπικά, τις διάφορες αποφάσεις για κέντρα ενεργειακών εξελίξεων κτλ., έρχεται τώρα και η μικτή επιτροπή του υπουργείου να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο αυτών που πέρασαν και δεν ακούμπησαν.
Καλώς να ορίσει, αλλά δεν περιμένουμε με τέτοια διαφορά φάσης να μας βγάλει απο τα αδιέξοδα, για τα οποία θα έπρεπε να είχαμε λάβει αποφάσεις σε πολύ πρότερο χρόνο.
