O tempora, o mores

2 Min Read

«Το να συζητά ο κ. Μητσοτάκης για την αντιμετώπιση της φτώχειας είναι σαν να συζητά εκδοροσφαγέας με ανυπόμονα αμνοερίφια πότε επιτέλους θα έρθει το Πάσχα.
Υ.Γ. Στη Λέσβο πράγματι υπάρχουν αστυνομικές δυνάμεις γιατί όπως καλά γνωρίζει η ΝΔ που έστειλε και αντιπροσωπεία βουλευτών της, υπάρχει ένταση εξαιτίας μιας μειοψηφίας ακροδεξιών στοιχείων.
Ωστόσο οι διμοιρίες σε καμία περίπτωση δεν είναι όσες και οι offshore της κας Μαρέβας Μητσοτάκη».
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί ανακοίνωση του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού.
Στην πολιτική επικοινωνία χρησιμοποιούμε ευφημισμούς, μεταφορές, παρομοιώσεις, αναλογίες κι εν γένει ερμηνευτικά σχήματα με στόχο να πείσουμε, να ξεσηκώσουμε, να θυμώσουμε ή να χτυπήσουμε στο συναίσθημα των ακροατηρίων. Συνηθέστερα τα ακροατήρια προτιμούν το μπρουτάλ ή το ειρωνικό ύφος από μια ήπια και μετριοπαθή προσέγγιση, την οποία λίγο έως πολύ θεωρούν ξενέρωτη.
Η παραπάνω ανακοίνωση είναι δείγμα της εποχής μας και των ηθών της. Είναι απότοκο του διαρκούς ξεχειλώματος στην αντίληψη σχετικά με το τι συνιστά λόγο και αντίλογο στην πολιτική και τι απλά αποτελεί μια πιασάρικη ατάκα που θα έλεγε ο «εξυπνάκιας μαγκάκος» του καφενείου, καταχειροκροτούμενος από τους λοιπούς θαμώνες. Είναι, προφανώς, το ύφος που μας ταιριάζει.
Δεν έχει κανένα νόημα, λοιπόν, η κριτική και η αποδόμησή της σε επίπεδο σημειολογικής προσέγγισης, αν δεν μας προβληματίσει πρώτα πολύ το γιατί μόνο αυτό το στυλ πουλάει πλέον.
Iωάννα

Μοιραστείτε την είδηση