Παρακολουθώντας έστω και στιγμιότυπα από τα νέα ριάλιτι των καναλιών (γιατί αν δεν έχεις βίτσιο ή επαγγελματική διαστροφή είναι αδύνατον) φτάνεις αβίαστα στη διαπίστωση ότι αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά «δεν υπάρχουν». Συμπάσχεις με όσους κάνουν το κάστινγκ των εν λόγω σόου και αναγκάστηκαν να ανασύρουν από τα αζήτητα διάφορα περίεργα πρόσωπα, τα οποία δεν μπορούν να αρθρώσουν λέξη.
Μπροστά σε ότι κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στην ελληνική τηλεόραση, οι παίκτες του πρώτου Big Brother φαντάζουν ευφυέστατοι. Είναι σα να στέρεψε το …πηγάδι με τα ταλέντα και να βγαίνουν πλέον μόνο βατράχια.
Μα, που τους βρίσκουν, λοιπόν, αναρωτιέσαι ξανά μανά; Που κρύβονται όλα αυτά τα «λουλούδια» και τα ανακαλύπτει η ελληνική τηλεόραση.
Την ίδια στιγμή, αναρωτιέσαι γιατί τα «τσακάλια» της τι-βι, τόσο άξια στο scouting της σαβούρας, δεν βρίσκουν όλους και όλες εκείνους/ες που έχουν κάνει σημαντικά πράγματα. Βιολόγους, γιατρούς, επιχειρηματίες, αθλητές που έχουν κάτι πραγματικά να πουν.
Το ερώτημα είναι παλιό, αλλά έχουμε πιάσει πάτο και είναι ανάγκη να διεκδικήσουμε ως θεατές κάτι καλύτερο. Να σταματήσουμε να «κολλάμε», με το πιάτο στο χέρι, στην τηλεόραση και να διεκδικήσουμε αυτό που μας αξίζει από ένα μέσο που θα έπρεπε να προάγει τον πολιτισμό. Tο ίδιο ισχύει και για τα νέα μέσα, που όμως από τη φύση τους, επιτρέπουν περισσότερες επιλογές.
Ιωάννα
