Αγαπητοί συμπολίτες μου,
Με αφορμή την αποχώρησή μου από την διεύθυνση της «Πανδώρας», ως αρχιμουσικού, την οποία υπηρέτησα με πάθος και αφοσίωση για 32 ολόκληρα χρόνια, θα ήθελα να μοιρασστώ μαζί σας, διάφορες σκέψεις και συναισθήματά μου.
Φεύγω πλήρης συναισθημάτων ευγνωμοσύνης, ικανοποίησης, χαράς και ελπίδας.
Ευγνωμοσύνης προς τους συμπατριώτες μου, που όλα αυτά τα χρόνια με αγκάλιασαν με πολλή αγάπη τιμώντας το έργο μου και μένα με το μεγαλύτερο βραβείο της πόλης.
Ευγνωμοσύνη αισθάνομαι και προς όλους τους προϊσταμένους μου στο Δήμο με τους οποίους συνεργάστηκα, ευχαριστώντας τους και δημοσίως που εμπιστεύτηκαν στα χέρια μου αυτή την ιστορική μπάντα.
Φεύγω με την ικανοποίηση ότι με τις μουσικές γνώσεις και τα «πτυχία» που πήρα στη μεγάλη σχολή της Πανδώρας, από τον δάσκαλο – αρχιμουσικό πατέρα μου Λευτέρη Καραχάλιο κατάφερα μαζί του από το 1951 μέχρι και σήμερα 2016 (55 από τα 114 χρόνια ζωής της Πανδώρας) να γίνει η μπάντα στοιχείο ταυτότητας του Κοζανίτη και αναπόσπαστο κομμάτι όλων των εκδηλώσεων της τοπικής κοινωνίας. Άραγε, αν δεν ήταν οι αγαπημένοι μου μαθητές της Πανδώρας, τα πνευματική παιδιά του πατέρα μου και τα δικά μου, ποιοι θα έπαιζαν στους γάμους, στις λαϊκές συνάξεις και στις Απόκριες;
Είμαι ικανοποιημένος, γιατί επί των ημερών μου αυξήθηκε ο αριθμός των μαθητών της, οι οποίο μαθαίνοντας εκ του μηδενός δωρεάν μουσικά γράμματα, θεωρητικά και πρακτικά, αποκαταστάθηκαν στη συνέχεια επαγγελματικά εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη τους στο πρόσωπό μου.
Φεύγω με ικανοποίηση, επίσης, γιατί είχα την τιμή να οδηγήσω την Πανδώρα ως αρχιμουσικός σε συναυλίες ανάμεσα σε άλλες μπάντες αντάξιές της, αναδεικνύοντας την υπεροχή της και οδηγώντας την σε πολλές βραβεύσεις.
Φεύγω με χαρά, γιατί ο Θεός με αξίωσε να ολοκληρώσω τον κύκλο μου, παραδίδοντας στον διάδοχό μου μια ακμαία Δημοτική Φιλαρμονική, μια Δημοτική Μπάντα που πολλές φορές πήγαινε να διαλυθεί αλλά κάθε φορά αναγεννιόταν από τις στάχτες της.
Ο μεγάλος ιστορικός της ρόλος για την πόλη της Κοζάνης, σε ολόκληρο τον 20 αιώνα μέχρι τις μέρες μας, ευελπιστώ ότι θα γίνει γνωστός και θα αναδειχθεί με την έκδοση του βιβλίου «Ιστορία της Πανδώρας (1902-2016)».
Φεύγω έχοντας την ελπίδα ότι ο αντικαταστάτης μου, στον οποίο εύχομαι κάθε επιτυχία, θα αντιληφθεί το μέγεθος του βάρους που αναλαμβάνει και είμαι βέβαιος πως θα φανεί αντάξιος του έργου του. Του εύχομαι να πάει την μπάντα ακόμα πιο μπροστά περιβάλλοντάς την με την αίγλη που της αξίζει.
Στους εκατοντάδες δε μαθητές μου εύχομαι να με θυμούνται με αγάπη γιατί εγώ χρωστάω πολλή αγάπη σ’ αυτούς.
Με τις θερμές μου ευχαριστίες
Ο αρχιμουσικός Παράσχος Καραχάλιος
