Δεν υπάρχει πιο χυδαίο και ταυτόχρονα απερίσκεπτο πράγμα από το να πουλάς πατριωτισμό και ιδεώδη. Σε όποια πλευρά κι αν ανήκεις. Είτε το θέμα σου είναι η Μακεδονία, είτε το θέμα σου είναι η Γενοκτονία των Ποντίων, είτε ο εξ Ανατολών εχθρός.
Είναι εύκολο να «πατάς» τα κουμπιά του κοσμάκη, παίζοντας με το συναίσθημά του, με την αγάπη για το χώμα που πατάει, με τις μνήμες από τις ρίζες των προγόνων του. Εύκολο και συνάμα χυδαίο και φτηνό.
Από την άλλη είναι εξαιρετικά απερίσκεπτο. Ανοίγει το δρόμο για άλλα μονοπάτια, τα οποία μπορεί οι περισσότεροι από εμάς να μην περπατήσαμε, αλλά όλοι στα σίγουρα γνωρίζουμε που οδηγούν.
Τα παιχνίδια με τον πατριωτισμό είναι παιχνίδια με τη φωτιά. Μια φωτιά που γιγαντώνεται και πριν καν το πάρεις χαμπάρι οδηγεί σε ολοκαύτωμα.
Τα τελευταία χρόνια είναι πολλές οι απόπειρες εκμετάλλευσης των πατριωτικών αντανακλαστικών από όλες τις πλευρές, με διαφορετικό απλά πρόσχημα.
Σε στιγμές μεγάλης έντασης και κρίσης, όμως, πρέπει να ζυγίζει καλά όποιος παίζει με αυτά τα “κουμπιά” τις συνέπειες που υπάρχουν και μπορούν να γίνουν ολέθριες.
Πατώντας (α)κατάλληλα “κουμπιά”
Μοιραστείτε την είδηση
