Πολύ συναίσθημα, λίγη λογική

2 Min Read

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που βγάζουν συναίσθημα. Ξέρετε εκείνοι που δεν είναι παγωμένοι και ανέκφραστοι είτε ακούν το καλύτερο ανέκδοτο, είτε ακούν τα χειρότερα νέα.
Η έκφραση συναισθήματος δίνει ένα σημείο επαφής και κάνει πιο εύκολη για τον απέναντι την επικοινωνία.
Από την άλλη πάλι είναι πολλοί εκείνοι που πιστεύουν ότι το να δείξεις τα συναισθήματά σου σημαίνει ότι γίνεσαι ευάλωτος.
Έχουμε φτάσει, όμως, θαρρώ στην υπερβολή του συναισθήματος και στην απαξίωση της λογικής. Παντού διαβάζουμε για ενσυναίσθηση, συναισθηματική νοημοσύνη, ανάγκη ανάπτυξης και έκφρασης των συναισθημάτων. Και μέχρι εδώ καλά.
Χάσαμε, όμως, κάπου στο δρόμο τη λογική. Δεν εκπαιδευόμαστε για να κρίνουμε, να ερμηνεύουμε και να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο ορθολογιστικά.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να αμφισβητούμε θεμελιώδεις αρχές, όπως το ότι η βαρύτητα είναι αυτή που οδηγεί το μήλο να πέσει από το δένδρο και ψάχνουμε να βρούμε άλλες εξηγήσεις…εξωγήινες.
Έτσι οι γονείς σταματούν να εμβολιάζουν τα παιδιά τους, οι ασθενείς πιστεύουν στα μαντζούνια και στα θαυματουργά νερά, οι αναγνώστες παγιδεύονται στα τερατώδη ψέματα των μέσων ενημέρωσης.
Σε πρώτη ανάγνωση μοιάζει να ηττάται κατά κράτος ο κόσμος τον οποίο δημιούργησε ο Διαφωτισμός. Ίσως, όμως, να πρόκειται για μια ακόμη μεταβατική περίοδο, ώστε να τεσταριστούν οι θεμελιώδεις αξίες που κρατούν όρθιο τον πολιτισμό μας.
Ιωάννα

Μοιραστείτε την είδηση