Εξέπληξαν με τον πλέον αρνητικό τρόπο, κάποιοι –για μειονότητα κάνει λόγο το συνδικαλιστικό όργανο- του ΟΑΣΘ που σε επιστολή τους προς τη διοίκηση του οργανισμού κάνουν …προτάσεις για τη λύση του προβλήματος που υπάρχει με τους πρόσφυγες «λόγω των ακατάλληλων συνθηκών υγιεινής στις δομές φιλοξενίας τους, αλλά και λόγω της κουλτούρας τους σε σχέση με την προσωπική τους υγιεινή, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος μεταδοτικών ασθενειών τόσο στους οδηγούς όσο και στους υπολοίπους επιβάτες οι οποίοι στριμώχνονται ανάμεσά τους».
Η επιστολή αυτή που επεστράφη ως απαράδεκτη, δείχνει ότι εν έτει 2018, σε μια χώρα που κάθε τρεις και λίγο διατείνεται ότι γέννησε τον πολιτισμό και τη δημοκρατία, τέτοιες φάλτσες φωνές ξεπηδούν και προκαλούν ανησυχία για το αν αποτελούν την εξαίρεση ή τον κανόνα.
Το γεγονός που προβληματίζει περισσότερο είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι νέοι σε ηλικία και πιθανότατα απόγονοι ανθρώπων που ταλαιπωρήθηκαν ως πρόσφυγες.
Τα τελευταία χρόνια και παρά τις προσδοκίες περί το αντίθετο, τα κρούσματα ρατσισμού πληθαίνουν. Αναμενόμενο από τη μια πλευρά με δεδομένες τις μεγάλες ροές μεταναστών και προσφύγων, αλλά και την οικονομική κατάσταση της χώρας. Από την άλλη, όμως, υπάρχει και η ανθρωπιά που θαρρείς και δεν κυλάει στο αίμα κάποιων ανθρώπων και το καταλαβαίνεις όταν διαβάζεις κάτι επιστολές όπως αυτή των οδηγών του ΟΑΣΘ.
Ιωάννα
