Οι χρόνοι του διαδικτύου μας πιέζουν να εκτεθούμε. Βλέπεις κάτι, έχεις μια ισχυρή άποψη γι’ αυτό και θέλεις οπωσδήποτε να την μοιραστείς με τους γύρω σου. Χωρίς, ωστόσο, να έχεις όλη την εικόνα.
Έτσι, ξεκινάει ο «πόλεμος» των αναρτήσεων, όπως έγινε μια ακόμα φορά προχθές με το θέμα της διαφημιστικής καμπάνιας κατά των εκτρώσεων, που βρέθηκε να «κοσμεί» το μετρό της Αθήνας.
Εκατοντάδες ήταν οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που μέσα στα πρώτα λεπτά έσπευσαν να φωτογραφήσουν την καμπάνια και να τη μοιραστούν με τους διαδικτυακούς τους φίλους. Και κάπως έτσι χωρίστηκαν πάλι στους «υπέρ» και στους «κατά».
Υπέρ της διαφημιστικής καμπάνιας και κατά της προβολής. Υπέρ της απόφασης του Υπουργείου Μεταφορών να «κατεβάσει» την καμπάνια και κατά αυτής.
Σε μια πρώτη ανάγνωση βρήκα κακή τη διαφημιστική καμπάνια και κακή και την απόφαση του Υπουργείου Μεταφορών να την κατεβάσει στη λογική της ελευθερίας έκφρασης. Σε δεύτερη ανάγνωση εξακολουθούσα να βρίσκω κακή την καμπάνια, αλλά σωστή την απόφαση του Υπουργείου να την «κατεβάσει», ανεξάρτητα με το αν αυτή η απόφαση δεν θα πρέπει να είναι αρμοδιότητα υπουργείου.
Βλέπετε, στην πρώτη γρήγορη ανάγνωση μου είχε διαφύγει ότι για δικαιώματα συνταγματικά κατοχυρωμένα η προστασία τους υπερτερεί της ελευθερίας έκφρασης.
Ιωάννα
Σκέψου πριν μιλήσεις
Μοιραστείτε την είδηση
