Στην εποχή του «ψιλά γράμματα»

2 Min Read

Πριν από μια εβδομάδα κυκλοφόρησε ευρέως η είδηση για την 17χρονη Ολλανδή που αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή της, μετά από το ψυχολογικό μαρτύριο που ακολούθησε την κακοποίησή της και της στέρησε κάθε επιθυμία να ζήσει.
Τα περισσότερα δημοσιεύματα αναφέρθηκαν σε ευθανασία, στην οποία υποβλήθηκε η 17χρονη, σύμφωνα με την ισχύουσα Ολλανδική νομοθεσία.
Στην πραγματικότητα, όμως, η Noa έκανε χρήση του δικαιώματός της να σταματήσει να τρώει και να πίνει και να αρνηθεί οποιαδήποτε ιατρική περίθαλψη, μετά απο συνεννόηση με γονείς και γιατρούς ότι δεν θα προσπαθήσουν να την κάνουν να τραφεί.
Θα μου πείτε τι διαφορά έχει η μια απο την άλλη ερμηνεία, αφού το αποτέλεσμα είναι ίδιο; Μεγάλη, καθώς αφορά σ’ ένα πολύ ευαίσθητο θέμα και πρωταγωνίστρια ήταν μια ανήλικη κοπέλα.
Δεν είναι «ψιλά γράμματα» η επιμονή στην ακρίβεια των δεδομένων της υπόθεσης. Είναι άλλο η ενεργητική ευθανασία και άλλο η επιλογή ενός ατόμου να πάψει να πίνει νερό και να σιτίζεται.
Το αίτημα, μάλιστα, της 17χρονης στην κλινική «Τερματισμού της Ζωής» δεν έγινε αποδεκτό, όπως λανθασμένα αναφέρθηκε απο διεθνή και ελληνικά ΜΜΕ κι έτσι η ίδια προχώρησε στην επιλογή να πάψει να σιτίζεται.
Στην Ελλάδα τα θέματα αυτά εξακολουθούν να είναι «ταμπού» και να μην συζητιούνται παρά μόνο σε τέτοιες περιπτώσεις και πάντα «αποσπασματικά».
Ιωάννα

Μοιραστείτε την είδηση