Ο λιμός
Μυθιστόρημα
Πάνος Αμυράς
Διόπτρα, 2018
440 σελ.
«Αθήνα, Δεκέμβριος 1941.
Η πόλη έχει βυθιστεί στον εφιάλτη του μεγάλου λιμού. Ένας λοχαγός των Ες Ες, ο οποίος ερευνά μια υπόθεση για λογαριασμό του υπουργού Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς, δολοφονείται άγρια στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία. Την έρευνα της δολοφονίας αναλαμβάνει ο υπαστυνόμος Νίκος Αγραφιώτης, ο οποίος επιστρέφει στην ενεργό δράση ύστερα από το καθεστώς διαθεσιμότητας που είχε τεθεί μετά την κλοπή της σβάστικας στην Ακρόπολη.
Η υπόθεση παίρνει γρήγορα απρόβλεπτες διαστάσεις και ο υπαστυνόμος θα διαπιστώσει ότι έχει εμπλακεί σε ένα φονικό παιχνίδι στο οποίο συμμετέχουν μαυραγορίτες, μέλη της δωσιλογικής κυβέρνησης, επίορκα στελέχη της Ειδικής Ασφάλειας και αξιωματικοί των Ες Ες.
Μέσα από την περιπλάνησή του σε παράνομα στέκια, καζίνο και καμπαρέ αλλά και στα κολαστήρια της Γκεστάπο, θα αναζητήσει την αλήθεια, ενώ με τη βοήθεια ενός βετεράνου της αστυνομίας και μιας μυστηριώδους κοπέλας θα βρεθεί μπροστά σε ένα παράτολμο σχέδιο που θα κρίνει χιλιάδες ζωές.
Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, που φωτίζει την πιο σκοτεινή περίοδο της Κατοχής και αναδεικνύει άγνωστους έως τώρα πρωταγωνιστές.»
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που μας ξεναγεί στην τοπογραφία της Αθήνας του 1941 με εντυπωσιακές πληροφορίες και λεπτομερείς αποτυπώσεις χώρου και χρόνου, ο συγγραφέας του οποίου χειρίζεται με σύνεση το βάρος των ιστορικών στιγμών της εποχής, παντρεύοντας δεξιοτεχνικά ιστορία και μυθιστορία.
Ο Πάνος Αμυράς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στην ΑΣΟΕΕ αλλά γρήγορα στράφηκε στη δημοσιογραφία. Ξεκίνησε την καριέρα του από την οικονομική εφημερίδα Εξπρές. Το 1994 εντάχθηκε στο δημοσιογραφικό δυναμικό του Ελεύθερου Τύπου, ενώ από το 2011 έχει αναλάβει τη διεύθυνση της εφημερίδας. Έχει εργαστεί στο ραδιόφωνο της ΕΡΑ (Α΄ Πρόγραμμα) και στον ραδιοφωνικό σταθμό City FM. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.
Η χαμένη κόρη
Έλενα Φερράντε
μετάφραση: Δήμητρα Δότση
Εκδόσεις Πατάκη, 2018
184 σελ.
«Λήδα, καθηγήτρια πανεπιστηµίου, χωρισµένη εδώ και καιρό, είναι αφοσιωµένη εξ ολοκλήρου στις κόρες της και στη δουλειά της. Όταν όµως τα δυο κορίτσια φεύγουν για να ζήσουν µε τον πατέρα τους στον Καναδά, η Λήδα, αντί να στενοχωρηθεί, νιώθει ξαφνικά ελεύθερη. Η ζωή της τώρα φαντάζει πιο εύκολη. Αποφασίζει να πάει διακοπές σε ένα παραθαλάσσιο χωριουδάκι της Nότιας Ιταλίας. Μετά τις πρώτες ξέγνοιαστες µέρες, η συνάντηση µε τα µέλη µιας «θορυβώδους» οικογένειας από τη Νάπολη θα φέρει στην επιφάνεια µνήµες των δύσκολων αποφάσεων και των συνεπειών τους για την ίδια και την οικογένειά της…
Στη «Χαµένη κόρη», η Έλενα Φερράντε καταδύεται στα βάθη της µητρότητας, στα βάθη της γυναικείας φύσης, µε αυτή την ειλικρινή, ατόφια γλώσσα της που κατέκτησε εκατοµµύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσµο.»
«Η Χαμένη Κόρη» είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα. Η συγγραφέας Elena Ferrante ξέρει πως να αιχμαλωτίσει τον αναγνώστη μέσα στις σελίδες του βιβλίου της και να τον αναγκάσει να αφήσει απ’ τα χέρια του το βιβλίο μονάχα τη στιγμή που θα φτάσει στη λέξη “τέλος”. Επιχειρείται στην «Χαμένη Κόρη» να απομυθοποιηθεί η αίγλη και η υπέρογκη αξία που προσδίδουν οι γυναίκες και γενικότερα η κοινωνία στην έννοια της μητρότητας και στον ρόλο της μητέρας.
Elena Ferrante είναι το λογοτεχνικό ψευδώνυμο μιας σύγχρονης ιταλίδας συγγραφέως που η πραγματική της ταυτότητα δεν έχει αποκαλυφθεί. Το μυθιστόρημά της «L’ amore molesto» («Βάναυση αγάπη», ελλ. εκδ. Perugia, 1997), έγινε ταινία το 1995 από τον σκηνοθέτη Mario Martone. Το επόμενο μυθιστόρημά της, «Μέρες εγκατάλειψης» (ελλ. εκδ. Άγρα, 2004), ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα λογοτεχνικά έργα στην Ιταλία το 2002, στο οποίο βασίστηκε η οµώνυµη ταινία του Μάριο Μαρτόνε. Έχει γράψει µεταξύ άλλων το βιβλίο «La frantumaglia, στο οποίο αφηγείται τη συγγραφική της εµπειρία, καθώς κι ένα διήγηµα για παιδιά». Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο της Tετραλογίας της Νάπολης µε τίτλο «Η υπέροχη φίλη µου» (ελλ. εκδ. Πατάκης, 2016) που κατέκτησε παγκοσµίως κοινό και κριτικούς.
