Μια γάτα Αγκύρας παίζει αφόβως με…ποντίκια Βρυξελών

Ο «σουλτάνος» Ταγίπ Έρντογαν απαθανατίζεται μπροστά σε χάρτη που δείχνει το μισό Αιγαίο να είναι …τουρκικό. Γιατί όχι; Τι έχει να φοβηθεί; Την αυστηρή στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας επικράτεια είναι, εκ των πραγμάτων, το Αιγαίο; Εδώ γελάνε.
Είπαν πως θα πάρουν «στοχευμένα μέτρα» ως απάντηση στις προκλήσεις της Άγκυρας τόσο στην κυπριακή ΑΟΖ όσο και έναντι της Ελλάδος, με τις επεκτατικές βλέψεις, όχι μόνον στα «οικόπεδα» της ΑΟΖ, περί το Καστελλόριζο, αλλά και γενικότερα στο Αιγαίο. Είπαν. Αλλά δεν είδαμε ούτε ακούσαμε κάποιο σοβαρό «στοχευμένο» μέτρο.
Τα πράγματα είναι απλά. Δεν κάνουν, στην ουσία, τίποτε απολύτως. Διότι δεν θέλουν. Αν ήθελαν, έχουν «εργαλεία» στην διάθεση τους. Εκεί που θέλουν τα χρησιμοποιούν. Τα μέτρα κατά της Ρωσίας, για την πολιτική της έναντι της Ουκρανίας, εφαρμόσθηκαν με εκπληκτική ταχύτητα. Και ανανεώνονται συνεχώς.
Ας συγκρίνουμε τις δυο περιπτώσεις. Στην Ουκρανία ένα μέρος του πληθυσμού της, κάποια εκατομμύρια πολίτες, όντας Ρώσοι, γλωσσικώς, πολιτιστικώς και θρησκευτικώς, αποφάσισαν, κατά πλειοψηφία, με τοπικά δημοψηφίσματα, να αποσχισθούν. Στην περίπτωση της Κριμαίας να ενωθούν με την Ρωσία. Και σε άλλες δυο περιοχές να ανακηρύξουν την ανεξαρτησία τους. Ασφαλώς και έχουν την υποστήριξη του καθεστώτος Πούτιν. Αλλά σε καμία από τις τρεις περιπτώσεις δεν έχουμε ρωσική εισβολή και κατοχή.
Εδώ, που έχουμε άμεση παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, με παράλληλη συνεχή χρήση απειλών για άσκηση στρατιωτικής βίας, εναντίον της Κύπρου και Ελλάδος, ακόμα …ψάχνονται, στις Βρυξέλλες, να δουν πως θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση.
Η διάφορα είναι ότι στην περίπτωση της Ουκρανίας, τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας, και τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, είναι τεράστια. Ενώ την Ελλάδα και την Κάρπο τις αντιμετωπίζουν ως ενοχλητικούς πονοκεφάλους.
Καθορίζεται επίσης η στάση των εταίρων και συμμάχων μας από ένα φόβο. Τι θα κάνει ο Έρντογαν με τους πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται επί τουρκικού εδάφους. Τον φόβο μήπως απελευθερώσει πλήρως τις ροές, εκείνων που αναζητούν καλύτερο μέλλον στην Βόρεια Ευρώπη. Μα αυτό το κάνει ήδη, ως μέτρο πίεσης. Τα νησιά του Αιγαίου το υφίστανται ήδη.
Αν δεν υπάρξουν μέτρα ανάλογα με εκείνα που εφαρμόζονται κατά της Ρωσίας, ο Έρντογαν θα συνεχίσει να είναι η γάτα Αγκύρας που παίζει με ποντικάκια Βρυξελλών.