Όλες οι βουλευτικές εκλογικές αναμετρήσεις παρουσιάζουν ενδιαφέρον, καθώς απ’ αυτές αναδεικνύονται, με την ψήφο του λαού, οι εκπρόσωποί του στο Κοινοβούλιο, εντεταλμένοι απ’ αυτόν να επιλύσουν τα προβλήματά του, σε μια ωρισμένη χρονική περίοδο.
Μια από τις αναμετρήσεις αυτές, είναι και εκείνη της 5ης Μαρτίου 1950 – πριν 70 ακριβώς χρόνια – η οποία πέραν του γενικού, είχε και τοπικό ενδιαφέρον, που προέρχονταν από την τολμηρή και ριψοκίνδυνη απόφαση ενός χαρισματικού υποψηφίου, ο οποίος ανεκοίνωσε ότι διαχωρίζει την θέση του σε αναφυέν θέμα, αποχωρεί από το κόμμα, στην δύναμη του οποίου μέχρι τότε ανήκε και κατέρχεται στις εκλογές ως ανεξάρτητος!…
Ο περί ου ο λόγος υποψήφιος, ήταν εκλεγμένος βουλευτής στις πρώτες μεταπολεμικές εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και άλλες τρεις φορές προπολεμικώς, Γεώργιος Βαρβούτης.
Μία καταξιωμένη προσωπικότητα, με κοινοβουλευτική εμπειρία και κύρος που πρωταγωνιστούσε στη Βουλή με τις αγορεύσεις, τους φραστικούς διαξιφισμούς, τις εύστοχες παρατηρήσεις, κατά τις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου. Δικαιολογημένα, τον θεωρούσαν έναν από τους δεινούς ρήτορες του Κοινοβουλίου και προσφυώς τον είχαν αποκαλέσει: «Το αηδόνι της Βουλής»!…
Ο Κοζανίτης πολιτικός, που στην προηγούμενη Βουλή του 1946, είχε συμμετάσχει στην Κυβέρνηση συνεργασίας Φιλελευθέρων – Λαϊκών, με Πρωθυπουργό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη και Αντιπρόεδρο τον Κων/νο Τσαλδάρη και είχε ορκισθεί, την 7 Σεπτεμβρίου 1947, ως Υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου, δεν δίστασε να λάβει μέρος και στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950, σε μία δύσκολη και άνιση γι’ αυτόν αναμέτρηση, όντας ανεξάρτητος εναντίον δέκα βασικών κομμάτων, τα περισσότερα των οποίων έπαιζαν σημαντικό ρόλο, επί δεκαετίες στην πολιτική ζωή του τόπου μας!…
Ο Γεώργιος Βαρβούτης, στις εκλογές του 1950, δεν δικαιολόγησε απλώς την παρουσία του, αλλ’ έδωσε κραταιές μάχες και εντυπωσίασε με τα αποτελέσματα, που σημείωσε. Πάλαιψε ως ίσος προς ίσους με παραδοσιακούς πολιτικούς ηγέτες και κόμματα, αποδεικνύοντας την προσωπική του πολιτική δύναμη. Οι αριθμοί είναι εύγλωτοι και σε σχέση με τα κόμματα στον Νομό Κοζάνης, έχουν ως εξής: Έλαβε 5.065 ψήφους, έναντι 5.318 ψήφους του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (Γεωργ. Παπανδρέου), 5.897 ψ. του Κόμματος Φιλελευθέρων (Σοφ. Βενιζέλος), 7.331 ψ. της Ε.Π.Ε.Κ. (Νικ. Πλαστήρας – Εμμ. Τσουδερός), 9.164 ψ. του Λαϊκού Κόμματος (Κων/νος Τσαλδάρης), υπερισχύσας εμφανώς των άλλων κομμάτων, με αρχηγούς τους Αλεξ. Σβώλον, Κων. Μανιαδάκην, Παναγ. Κανελλόπουλον, Ναπολ. Ζέρβα, Αλεξ. Μπαλτατζήν, Σπυρ. Μαρκεζίνην.
Σε σχέση με τις ψήφους των εκλεγέντων Βουλευτών, οι αριθμοί είναι ακόμη πιο εντυπωσιακοί, καθώς ο Γεωργ. Βαρβούτης συγκέντρωσε 5.065 ψήφους και οι εκλεγέντες τους εξής: Ο Βασίλειος Βύζας 3.343 ψ., ο Χρήστος Γουλόπουλος 2.762 ψ. (αμφότεροι του Λαϊκού Κόμματος), ο Νικόλαος Κουπαρούσος (Ε.Π.Ε.Κ.) 4.113 ψ., ο Δημήτριος Ζησόπουλος (Δημοκρ. Σοσιαλ. Κόμμα) 3.388 ψ. και ο Κωνσταντίνος Ταλιαδούρης (Κόμμα Φιλελευθέρων) 2.596 ψήφους. Όλοι οι εκλεγέντες δηλαδή, με ψήφους λιγότερες από χίλιες μέχρι δυόμισυ χιλιάδες περίπου!…
Τα αποτελέσματα μοιάζουν με… μαγική εικόνα!… Δεν είναι όμως!… Είναι σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, ο οποίος προέβλεπε ότι για να εκλεγεί Βουλευτής ο υποψήφιος, έπρεπε να «πιάσει» το εκλογικό μέτρο, το οποίο, βέβαια, ήταν διαφορετικό για κάθε εκλογική Περιφέρεια. Για τον Νομό Κοζάνης, το εκλογικό μέτρο ήταν 5.156 ψήφοι. Ο Γεώργιος Βαρβούτης έλαβε 5.065 και για ελάχιστους ψήφους έμεινε εκτός Κοινοβουλίου!…
Το ψηφοδέλτιο του Γεωργίου Βαρβούτη στον Νομό Κοζάνης, εκτός από τον ίδιο, περιελάμβανε και τους: Ηλία Ηλία, Νικ. Γκουντιό, Ιωαν. Λιάκο, Βασιλ. Κίτσιο, Νικ. Εσπερίδη και Κων. Πορπόρη.
Ψηφοδέλτιο επίσης είχε παρουσιάσει ο ανεξάρτητος υποψήφιος Βουλευτής και στην Περιφέρεια Θεσ/νίκης.
Εξάλλου στα ψηφοδέλτια των Κομμάτων του Νομού Κοζάνης, είχαν περιληφθεί, χωρίς να εκλεγούν, μεταξύ άλλων και οι εξής: Στάθης Κωνσταντινίδης (παππούς του νυν Βουλευτού) με 2.446 ψήφους, Παύλος Τσακιρίδης με 2.215 ψ., (από το Λαϊκό Κόμμα), Ιωαν. Χρυσοχόου με 2.503 ψήφους (από την Ε.Π.Ε.Κ.), Γεωργ. Καρότσης με 1.906 ψήφους, Γεωργ. Ελευθεριάδης με 1.247 (από το Δημοκρ. Σοσιαλ. Κόμμα), Διονύσιος Μανέντης με 2.158 ψήφους, Κοσμάς Προκοπίδης με 1.543 ψ. (από το Κόμμα Φιλελευθέρων), Θωμάς Μπάρμπας με 1.402 ψήφους, Χρ. Μαντάς με 1.324 ψ., Χρυσ. Πιπιλιάγκας με 1.284 ψ. (από την Πολιτική Ανεξάρτητη Παράταξη), Θεόδωρος Σαράντης, Χαρ. Θέος (από το Εθν. Κόμμα Ελλάδος) κ.α.
Οι εκλογές του 1950 διεξήχθησαν με εκλογικό σύστημα την αναλογική, οι βουλευτικές έδρες ήσαν 250 και η δύναμη των κομμάτων στη Βουλή είχε διαμορφωθεί ως εξής: Λαϊκόν Κόμμα 62, Κόμμα Φιλελευθέρων 56, Ε.Π.Ε.Κ. 45, Δημοκρατικόν Σοσιαλιστικόν Κόμμα 35, Δημοκρατική Παράταξη 18, Πολιτική Ανεξάρτητη Παράταξη 16, Μέτωπον Εθνικής Αναδημιουργίας 7, Εθνικόν Κόμμα Ελλάδος 7, Παράταξη Αγροτών και Εργαζομένων 3, Νέον Κόμμα 1.
Με αυτά τα δεδομένα, σχηματίσθηκε αρχικά (την 23-3-1950) Κυβέρνηση συνεργασίας Φιλελευθέρων – Κανελλόπουλου, με Πρωθυπουργό τον Σοφ. Βενιζέλο και Αντ/δρο τον Παναγ. Κανελλόπουλο. Η Κυβέρνηση αυτή δεν είχε διάρκεια, παρά μόνον είκοσι ημερών, καθώς στις 14-4-1950, ο Αμερικανός πρεσβευτής Γκραίηντυ απέστειλε δριμεία επιστολή εναντίον του Σοφ. Βενιζέλου, ο οποίος υπέβαλε την παραίτησή του και στις 15-4-1950 σχηματίστηκε νέα Κυβέρνηση Ε.Π.Ε.Κ. – Γεωργ. Παπανδρέου – Φιλελευθέρων με Πρωθυπουργό τον Νικόλαο Πλαστήρα. Η διάρκεια και αυτής της Κυβέρνησης ήταν βραχύβια (τετράμηνη), καθώς επίσης βραχύβιες ήταν και οι επόμενες.
Κύριο χαρακτηριστικό της Βουλής, που προέκυψε από τις εκλογές του 1950, ήταν η πολιτική ρευστότητα και αστάθεια με τις βραχύβιες Κυβερνήσεις, ενώ εντυπωσίασε η προσωπική πολιτική δύναμη του Γεωργίου Βαρβούτη, τον οποίον, ύστερα από συντονισμένες ενέργειες, στο Κόμμα των Φιλελευθέρων τον επανέφερε στις τάξεις του, και τον συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιο για τις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951, οπότε στον σχηματισμό Κυβέρνησης Ε.Π.Ε.Κ. – Φιλελευθέρων, με Πρωθυπουργό τον Νικ. Πλαστήρα και Αντ/δρο τον Σοφ. Βενιζέλο, ο Γεώργιος Βαρβούτης ορκίστηκε ως Υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου..
Eν τέλει, σε τοπικό επίπεδο, παρά το εκλογικό σύστημα της αναλογικής, την πληθώρα των συμμετεχόντων στις εκλογές του 1950 κομμάτων, την μονοσταυρία και τον σκληρό ανταγωνισμό, οι εκλογείς του Νομού Κοζάνης και κυρίως της πόλεως Κοζάνης συμπαραστάθηκαν και έμειναν πιστοί στον Γεώργιο Βαρβούτη, με τις πλέον των πέντε χιλιάδων ψήφους των, ώστε να τον αναδείξουν σε μία ισχυρά και υπολογίσιμη πολιτική δύναμη, ικανή να αντιταχθεί επί «ίσοις όροις» και αξιοπρεπώς προς τα κομματικά «μεγαθήρια», τα οποία ένοιωσαν έντονα την πολιτική ισχύ του!…
Γι’ αυτό και το κόμμα, μετά τις εκλογές «εκίνησε γη και ουρανό» να τον επανεντάξει στη δύναμη των Φιλελευθέρων.
Όπερ και εγένετο!…
Δημ. Κλείδης
