– Έσο…
– Έτοιμος!…
Δύο λέξεις – «κλειδιά», που βιώνει ο νέος από την πρώτη στιγμή, κατά την οποία θα εγγραφεί στην μεγάλη Προσκοπική οικογένεια!…
Δύο λέξεις – όπως το «σύνθημα και παρασύνθημα» στο στράτευμα για την αναγνώριση γνωστών και μη – οι οποίες γίνονται «κτήμα» εφ’ όρου ζωής σε όσους εντάχθηκαν στον Προσκοπισμό!…
Με αυτές τις δύο λέξεις, έγινε ο χαιρετισμός, επ’ ευκαιρία της Προσκοπικής εκδήλωσης, την Κυριακή, 4 αρξαμένου μηνός στην Κεντρική Πλατεία της Κοζάνης, κατά την συνάντησή μας, με τον αειθαλή… «Μαθουσάλα» των Προσκόπων της Κοζάνης, Ζήση Πίτση!…
Τον άνθρωπο, ο οποίος, από Προσκοπάκι (14 ετών) ανήλθε όλη την κλίμακα της ιεραρχίας του Προσκοπισμού της Κοζάνης, πέραν της 50ετίας, και έφθασε στην κορυφή της πυραμίδος – Περιφερειακός Έφορος – από την οποία απεχώρησε το 1996!…
Τον άνθρωπο αυτόν – ζωντανή ιστορία του Προσκοπισμού της Κοζάνης – είχα την τύχη να συναντήσω και να μοιρασθώ μαζί του πολλές από τις αλησμόνητες στιγμές της Προσκοπικής του ζωής, που άρχισαν να εκτυλίσσονται – σαν κινηματογραφική ταινία – με την συζήτηση!…
Και τι δεν αναπολήσαμε μαζί: Τις συγκεντρώσεις στην Ενωμοτία και στην Ομάδα. Την υπόσχεση και τον όρκο των Προσκόπων. Τις χρήσιμες και ποικίλες γνώσεις. Το σύνθημα: «Κάθε μέρα και μιά καλή πράξη». Τα παιγνίδια, τα τραγούδια. Τις εκδρομές, τις δενδροφυτεύσεις. Τις κατασκηνώσεις στην Ερμακιά, στο Κουρί, στην Λεπτοκαρυά – Κατερίνης. Τους εράνους για τον Ερυθρό Σταυρό, για τους φαντάρους μας – φρουρούς των συνόρων – και την μετάβασή μας στα φυλάκια της μεθορίου. Επίσης, για τους σεισμοπαθείς και κάθε λογής αναξιοπαθείς. Την ζωντάνια, την ετοιμότητα, την κίνηση, τον ενθουσιασμό.
Την αισιοδοξία σε κάθε αντιξοότητα. Την προσφορά, την συμπαράσταση, την αλληλεγγύη. Τον αλληλοσεβασμό, την πειθαρχία, την δημιουργία, το κοινωφελές έργο. Την αυτενέργεια, την ανάπτυξη πρωτοβουλιών, αλλά και την ανάληψη ευθυνών. Την συμμετοχή σε παντός είδους κοινωνικές εκδηλώσεις. Την ανταγωνιστηκότητα με ευγενή άμιλλα και χιούμορ.
Μία αναπόληση – «ποταμός», από τον οποίο δεν μπορούσε να λείπουν ωρισμένες χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες, που έβαλαν τη «σφραγίδα» τους στο πέρασμά τους. Όχι το οτι και οι άλλοι πέρασαν απαρατήρητοι. Αλλά δεν είναι δυνατόν από τον… «Γαλαξία» των προσώπων, που εντάχθηκαν στον Προσκοπισμό της Κοζάνης, να αναφερθούν όλοι. Δεν είναι ενδεδειγμένο και ας συγχωρεθεί η παράλειψη εκατοντάδων εθελοντών, για τις ανεκτίμητες υπηρε-σίες τους.
Η αναφορά περιορίζεται στις εμβληματικές φυσιογνωμίες της δεκαετίας του 1950, όταν: Περιφερειακός Έφορος ήταν ο Κων/νος Κουτσιμάνης. Τοπικός Έφορος ο Δημήτριος Γκορτσούλης και στη συνέχεια ο Ιωάννης Χαλκιάς. Αρχηγοί, στην 1η Ομάδα: Ο Στέργιος Γκατζόφλιας. Στην 2α Ομάδα, διαχρονικά, οι: Μάκης Χαλκιάς, Γεώργιος Δελιαλής, Μάρκος Παπαδημητρίου. Στην 3η Ομάδα ο Αργύρης Κούντουρας. Στην 4η Ομάδα οι: Γεώργιος Πατιός, Γεώρ-γιος Βόντσας. Στην 5η Ομάδα ο Σωτήριος Δρίζης. Στην 6η Ομάδα ο Θεόδωρος Τζιάτζιος. Ο αριθμός των βαθμοφόρων στον Προσκοπισμό της Κοζάνης είναι ανεξάντλητος!…
Γενεές γενεών, μέχρι και σήμερα!…Ευχαριστούμε τους σημερινούς ιθύνοντες του Προσκοπισμού στην Κοζάνη, για την εκδήλωσή τους, με την οποία αναπολήσαμε πολλά!…Η αναφορά στην δεκαετία του 1950 είναι ενδεικτική και μόνον, αφού το Προσκοπικό «τριφύλλι» δεν ξεχωρίζει κανένα!…Άλλωστε, «μία φορά Πρόσκοπος, πάντα Πρόσκοπος»!…
Δημ. Κλείδης
