Για την χαοτική πολυφωνία, που προκαλεί σύγχυση στους πολίτες, δεν ευθύνονται βεβαίως μόνον εκείνοι οι περιφερόμενοι ανά τα τηλεοπτικά και άλλα δίκτυα, λοιμωξιολόγοι και άλλοι ειδικοί, στους οποίους αναφερόταν το προηγούμενο κείμενο της στήλης. Οφείλεται, εν πολλοίς, και σε κυβερνητικά στελέχη. Με μεγαλύτερο «σπεσιαλίστα» στο είδος τον υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη. Αυτό το αλαλούμ που παρακολουθήσαμε το τελευταίο σαρανταοκτάωρο, ως προς το τι πράγματι ισχύει, από πότε και για πόσο, με το «πόρτο και φύγε», επί το επισημότερον take away, είναι επιεικώς απαράδεκτο.
Πρωί -πρωί, σαββατιάτικα, ο Άδωνις Γεωργιάδης, στην εκπομπή του Γιώργου Αυτιά, μας …ενημερώνει ότι απαγορεύεται το «πόρτο κι φύγε» τα Σαββατοκύριακα. Διότι, όπως εξηγησε, υπάρχει συνωστισμός και το έχουν κάνει… «αμέρικαν μπαρ». Και έπεσε πανικός στην αγορά. Διότι η «ενημέρωση» περιλάμβανε και την διευκρίνιση ότι αυτό τίθεται σε ισχύ αμέσως.
Ως το μεσημέρι είχαν έλθει όλα άνω-κάτω. Από την αρχική «ενημέρωση» όπου υποτίθεται το μέτρο θα ίσχυε και για το τρέχον και για το επόμενο σαββατοκύριακο, περάσαμε σε πρώτη φάση στην διευκρίνιση ότι θα ισχύσει μόνον για το επόμενο. Μετά ακούσαμε, πάντα από το υπουργείο του κ. Γεωργιάδη, ότι θα ισχύει και την Κυριακή 7 Ιανουαρίου. Και στο τέλος ότι όλα αυτά ήταν πολύ κακό για το τίποτα, διότι το μέτρο δεν θα εφαρμοσθεί καθόλου.
Ο επίλογος γράφηκε, δια χειρός Αδώνιδος, στον προσωπικό του λογαριασμό στο «τουίτερ», έξη ώρες μετά την εμφάνιση του στον Γιώργο Αυτιά: «Συγγνώμη για την αναστάτωση αλλά αυτό το μέτρο που αποφασίστηκε χθες υπό τις προτάσεις της επιτροπής δεν μπορούσε πρακτικά να υλοποιηθεί».
Σε έκτακτες, ανώμαλες καταστάσεις, το «βλέποντας και κάνοντας» είναι ενίοτε αναπόφευκτο. Ως αναγκαία τακτική ευελιξίας απέναντι σε έναν «απρόβλεπτο εχθρό» όπως είναι ο ιός της πανδημίας. Αλλά όλα τα πράγματα έχουν κάποια όρια. Την κατάσταση δεν την αντιμετωπίζετε τώρα για πρώτη φορά. Την διαχειρίζεσθε επί ένα ολόκληρο έτος. Οπότε το να εμφανίζεσθε με τόσο διαμετρικώς αντίθετες εκτιμήσεις, περί ένα θέμα, μέσα σε τόσο λίγο χρόνο, μέσα σε μόλις έξη ώρες, μάλλον δεν είναι για χειροκρότημα. Δεν δείχνει ευελιξία. Δείχνει προχειρότητα.
Και το πιο επικίνδυνο σημείο: Αλλοίμονο αν, με τέτοιες πρακτικές, ζαλίσετε τελείως τους ήδη αρκετά κουρασμένους πολίτες. Που δεν θα ξέρουν τι και ποιον να πιστεύσουν, τι να στηρίξουν.
