Έχουμε δυστυχώς τις δικές μας εκδοχές των ταλιμπάν. Των άθλιων και τρισάθλιων φανατικών, είτε θρησκευτικής είτε “ιδεολογικής” προελεύσεως, είτε απλώς παραγόμενων από το μέγα εθνικό φυτώριο του εξυπνακισμού. Άν τα πράγματα ήσαν όλα κανονικά, δεν θα άξιζε τον κόπο να ασχολείται κανείς με αυτούς. Αλλά δεν ειναι. Ιδού διατί:
*** Η δεύτερη μεγαλύτερη, σε πωλήσεις φύλλων, ημερησία εφημερίδα στην Ελλάδα, σε πανελλήνια κλίμακα, μετά τα “ΝΕΑ”, ειναι το “Μακελειό” του Χίου. Και, τουλάχιστον κατά την δική μου αντίληψη, οι εφημερίδες είναι σαν τον καθρέπτη από τον στίχο της Γαλάτειας Καζαντζάκη: “Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω”. Ναι ειναι εικόνα ενός αρρωστημένου τμήματος της κοινωνίας μας, που δεν ειναι διόλου ευκαταφρόνητο σε μέγεθος. Ενός τμήματος των συμπατριωτών μας που ειναι έτοιμοι να αποδεχθούν και να αναπαράξουν, στον περίγυρο τους, την θεωρία ότι ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Χαρδαλιάς, δεν υπέστη πράγματι ισχαιμικό επεισόδιο, αλλά “σκηνοθέτησε” μια ασθένεια για να αποφύγει την κριτική και τις ευθύνες. “Έστησε έμφραγμα για να μην του πάρει ο Κούλης το γουρουνοκέφαλο”. Είναι μια λογική. Μια ηθική, μια δημοσιογραφία, την οποία αποδέχονται και επιβραβεύουν καθημερινώς χιλιάδες συμπολιτών μας. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
*** Σχεδόν ένας στους τέσσερις Έλληνες, αν όχι και ένας στους τρεις, διαμορφώνουν την στάση του απέναντι στους κινδύνους από την πανδημία, αποδεχόμενοι τα κηρύγματα διαφόρων “ταλιμπάν” της ελληνικής κοινωνικής καθημερινότητας. Είτε συνωμοσιολόγων των δύο απώτατων άκρων του πολιτικού και ιδεολογικού φάσματος, είτε αιώνιων εξυπνάκηδων. Εκθέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνον τους εαυτούς τους αλλά και όλους τους άλλους. Ενίοτε, κάποιοι από αυτούς. “βλέπουν το φως το αληθινό”, μόνον όταν κτυπηθούν από τον ιό είτε οι ίδιοι είτε πολύ αγαπημενα τους προσωπα. Αλλά κάποιοι επιμένουν ακόμη και τότε. Όπως η αοιδός δημοτικών ασμάτων κ. Θώδη, στην οποία αναφέρθηκα σε προηγούμενο σημείωμα μου. Και η οποία μετά τον θάνατο της μητέρας της, από την Covid-19 και την διασωλήνωση του αδελφού της, αρνείται να αποδεχθεί ότι έχει ευθύνη για το γεγονός ότι τους παρέσυρε στην αντιεμβολιαστική της υστερική εμμονή.
Απέναντι σε όλους αυτούς τους “ταλιμπάν της διπλανής πόρτας”, σε κάθε τυφλωμένο από τον φανατισμό, οφείλουμε να αντισταθούμε. Για να μην πάρουν φαλάγγι την κοινωνία. Να μην κυριαρχήσει η σφραγίδα τους στις εξελίξεις της ζωής μας.
