Ακόμη δεν μπήκαμε στον Χειμώνα. Ούτε καν στο Φθινόπωρο. Αλλά η “αγορά” σπεύδει να μας προσγειώσει ανωμάλως. Προδιαγράφοντας μια δύσκολη προοπτική. Πρώτα στον χορό μπήκαν τα είδη παντοπωλείου. Οι τιμές “τσιμπάνε” από μέρα σε μέρα. Αλλά το μεγάλο κύμα ανατιμήσεων, που θα επηρεάσει από την θέρμανση ως την τιμή του ρεύματος και από το κόστος διακίνησης ως ακόμη και το ψωμί και το κουλούρι, έπεται.
Όταν μισθωτοί, μεροκαματιάρηδες, πάρουν τους χειμωνιάτικους λογαριασμούς ρεύματος, αερίου, πετρελαίου θέρμανσης, καθόλου δεν θα τους παρηγορούν οι αναλύσεις διεθνών “δεξαμενών σκέψης”. Κατανοητά όσα μας αναλύει το “Μπλούμπεργκ”, για ποιους λόγους “ολόκληρη η Ευρώπη θα υποστεί ένα σοκ ανατιμήσεων, κυρίως στην ενέργεια”. Αλλά όχι παρήγορα. Αν το κόστος διαβίωσης επιβαρυνθεί σε διψήφιο ποσοστό, σε μια χώρα όπου εκατομμύρια άνθρωποι ζουν, είτε κάτω, είτε στο όριο της φτώχειας, κανείς δεν θα νιώσει καλύτερα επειδή οι τιμές θα ακριβύνουν και στο Λουξεμβούργο η την Δανία, όπου το βιοτικό επίπεδο, αλλά και το κοινωνικό κράτος απέχουν παρασάγγας από την δική μας καθημερινή πραγματικότητα.
Να απαγορεύσετε δια νόμου τις αυξήσεις, είτε να επιβάλετε διατίμηση σε πλείστα όσα αγαθά, μέσα στο πλαίσιο των κανόνων της ΕΕ, ειναι αδύνατο. Επομένως, το μόνο που απομένει ειναι να δούμε “τι ψάρια πιάνει” η πολιτική των “αντισταθμιστικών μέτρων”, που μας υπόσχεται ο περί παντός λαλίστατος, αλλά εν προκειμένω απολύτως αρμόδιος, υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης. Εδώ σε θέλω Άδωνι να περπατάς στα κάρβουνα και όχι στην πασαρέλα των μέσων ενημέρωσης.
Όταν οι φούρνοι κληθούν να πληρώσουν ακριβότερη την ενέργεια που καταναλώνουν για να ψήσουν το ψωμί ή το κουλούρι, αλλά και τις πρώτες ύλες, από τα άλευρα ως ο,τιδήποτε άλλο, αυτό το επιπλέον κόστος θα το μετακυλήσουν στις τιμές των προϊόντων τους. Οπότε, για να μην γίνει πράξη το εύκολο “κλισέ” της δημοσιογραφίας “θα πούμε το ψωμί, ψωμάκι”, κάτι άλλο πρέπει να επινοηθεί. Κάποια παρέμβαση με μορφή κρατικής επιδότησης, ώστε οι τιμές σε βασικά αγαθά, όπως το ψωμί, το γάλα των παιδιών, το ρεύμα, να μη γίνουν θηλιά για όσους ζορίζονται ήδη, με μηνιαίες αποδοχές δυσαναλόγως χαμηλές σε σχέση με το ενοίκιο που πληρώνουν.
Μπορεί να είστε οπαδοί της “ελεύθερης οικονομίας”, αλλά οι συνθήκες επιβάλλουν να βάλετε λίγο σοσιαλδημοκρατικό νεράκι, περισσότερο κοινωνικό κράτος, στο κρασί σας.
