Μαθαίνουμε ότι κάποιοι (ελπίζουμε όχι πολλοί) συμπεριφέρονται αγενώς στους νέους -στην πλειονότητα- απογραφείς. Αρνούνται να απαντήσουν, λένε «εξυπνακίστικα» σχόλια και γενικότερα «πουλάνε ιστορία». Οι αντιδράσεις αυτές δεν είναι άσχετες με την γενικότερη συμπεριφορά απέναντι στον εμβολιασμό και το κλίμα αναταραχής που επικρατεί στην κοινωνία.
Το «ξέρεις ποιος είμαι και τι κάνω» δεν είναι, βέβαια, κάτι καινούργιο, αφού όπου δεν υπάρχουν στιβαροί θεσμοί, υπάρχουν τύποι που τον παίζουν νταήδες και θεωρούν ότι μπορούν να «καθαρίσουν, πουλώντας μούρη».
Ωστόσο, κάπου εδώ, επανερχόμαστε για να πούμε ότι το βασικό ζήτημα έχει να κάνει με την καλλιέργειά μας. Ακόμα και στο πιο απομακρυσμένο χωριό, στη χώρα χωρίς φως και νερό, η καλλιέργεια είναι αυτή που ξεχωρίζει. Και φαίνεται στο βλέμμα, στην έκφραση, στους τρόπους.
Ας είμαστε, λοιπόν, ευγενείς με αυτά τα παιδιά που κάνουν την απογραφή (και όλα τα παιδιά και τους ανθρώπους ανεξαιρέτως) και ας σεβόμαστε το γεγονός ότι κάποιοι βγάζουν μεροκάματο την ώρα που εμείς καθόμαστε, τρώμε, διασκεδάζουμε, κουρευόμαστε και λοιπά. Αυτή ας είναι η μικρή συνεισφορά μας.
