Εντάξει. Να συμφωνήσω και εγώ κ. Πρόεδρε με όσα απαντούν στον ΣΥΡΙΖΑ οι εκπρόσωποι σας. Να δεχθώ ότι ειναι υποκριτικές οι κραυγές των στελεχών του και των εντύπων του, με τις οποίες καταγγέλλουν ότι η κυβέρνηση σας κόβει στο μισό το ημερομίσθιο όσων βγαίνουν σε άδεια ιατρού, επειδή νοσούν, είτε από τον κορωνοϊό είτε από οποιοδήποτε άλλο νόσημα ή έχουν υποστεί κάποιο τραύμα. Ναι, ειναι αλήθεια ότι πρόκειται περί υποκρισίας. Διότι το καθεστώς αυτό δεν θεσπίσθηκε τώρα. Ισχύει επί δεκαετίες. Όπως ίσχυε και όταν κυβερνούσαν ο Τσίπρας και ο Καμμένος. Και δεν μπορούν να παριστάνουν τώρα τους έκπληκτους και τους αγανακτισμένους, επειδή και εσείς συνεχίζετε εκείνα που οι ίδιοι εφάρμοζαν ως κυβέρνηση.
Αλλά ως πότε θα κυριαρχεί στον δημόσιο βίο μας αυτό το πνεύμα; Ως πότε κάθε κυβέρνηση θα επιχειρεί να απαλλάξει εαυτήν των ευθυνών της, επικαλούμενη το επιχείρημα ότι “τα ίδια έκαναν και οι προηγούμενοι” και καταφεύγοντας στο δόγμα του Μένιου Κουτσόγιωργα “δεν δικαιούσθε για να ομιλείτε”;
Αυτό που έχει επικρατήσει ειναι η αντίληψη ότι μια τριήμερη άδεια ιατρού, μπορεί να χορηγείται “ελαφρά τη καρδία”. Ακόμη και σε πονηρούς “κοπανατζήδες”. Οπότε το καθεστώς της μισής αμοιβής, για τις τρεις πρώτες μέρες νοσηλείας, θεσπίσθηκε ως “αντικίνητρο”. Με ένα σκεπτικό: “Θα λουφάρεις τρεις μέρες, αλλά θα σου κοστίσει. Θα χάσεις την μισή αμοιβή σου”.
Εκπορεύθηκε δηλαδή η διάταξη αυτή από το ήκιστα υγιές και καθόλου αντάξιο μιας ευνομούμενης κοινωνίας πνεύμα, που κυριαρχεί στον δημόσιο βίο μας, ως προς την αντιμετώπιση των πολιτών από το κράτος, σε όλες τις μορφές του. Ένα πνεύμα κατά το οποίο ο πολίτης ειναι …ύποπτος έως αποδείξεως του εναντίου. Πρέπει να δίνει συνεχώς εξετάσεις, ενώπιον παντός ασκούντος οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, οποιουδήποτε αστυνομικού οργάνου ή γραφειοκράτη, για να αποδείξει ότι δεν είναι ψεύτης ή κλέφτης.
Σας εκφράζει αυτό το πνεύμα κ. Πρόεδρε; Το συμμερίζεσθε; Αν δεν σας εκφράζει, τότε οφείλετε να το αλλάξετε, μη σκεπτόμενος τι έκαναν οι προκάτοχοι σας. Να εργασθείτε για μια νέα σχέση των πολιτών με την πολιτεία. Όπου θα γίνεται αποδεκτό το τεκμήριο της αθωότητας και της εντιμότητας. Επομένως κανείς δεν θα τιμωρείται επειδή ασθένησε, με περικοπή των αποδοχών του. Αλλά αν αποδειχθεί απατεώνας, τότε να υφίσταται τις συνέπειες.
