Συγκριτική αξιολόγηση 4 τεχνολογιών για το μεταλιγνιτικό μέλλον της «Πτολεμαΐδας 5» δημοσιεύτηκε στο International Journal of Multicriteria Decision Making. Την έρευνα υπογράφουν οι Νίκος Μάντζαρης (The Green Tank), Γιώργος Τραχανάς, Βαγγέλης Μαρινάκης και ο Χάρης Δούκας από το τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Ειδικότερα, οι ερευνητές συνέκριναν τις 4 τεχνολογίες που έχουν συζητηθεί περισσότερο για την παράταση ζωής της τελευταίας λιγνιτικής μονάδας της χώρας μετά το 2025, όταν θα σταματήσει η λιγνιτική της λειτουργία σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της ΔΕΗ και οι οποίες είναι:
- Δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS)
- Καύση βιομάζας σε ποσοστά είτε 10% (σύγκαυση με λιγνίτη) ή 100%
- Καύση ορυκτού αερίου σε μονάδα συνδυασμένου κύκλου (CCGT)
- Μετατροπή σε μονάδα θερμικής αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ
Η σύγκριση των 4 τεχνολογιών έγινε εφαρμόζοντας τη μέθοδο VIKOR που ενσωματώνει και αβεβαιότητες, και σταθμίζοντας την απόδοσή τους ως προς 3 κριτήρια: το κόστος (LCOE), τις εκπομπές CO2 και τις δυνατότητες δημιουργίας θέσεων εργασίας.
Σύμφωνα με τον κ. Μάντζαρη η υπολογιστική ανάλυση έδειξε ότι η λύση της θερμικής αποθήκευσης σε συνδυασμό με ΑΠΕ υπερτερεί, ακολουθούμενη από την αλλαγή καυσίμου σε 100% βιομάζα και την καύση ορυκτού αερίου.
Οι δε παραδοχές που έγιναν στην ανάλυση για τις τιμές δικαιωμάτων εκπομπών CO2 και προμήθειας ορυκτού αερίου ήταν πολύ χαμηλότερες από τις αντίστοιχες σημερινές.
Ο κ. Μάντζαρης σε ανάρτηση του σημειώνει πως «είναι τελικά πολλαπλά επωφελές να επιλεγεί η καθαρότερη λύση για το μέλλον της μεγαλύτερης και ακριβότερης ενεργειακής υποδομής στη σύγχρονη ιστορία της χώρας».
Η περίληψη του άρθρου είναι διαθέσιμη εδώ: https://www.inderscience.com/…/ingen…/forthcoming.php…
ενώ το πλήρες άρθρο εδώ:
