Παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες την υπόθεση του φλεγόμενου καραβιού και διαπιστώνουμε για άλλη μια φορά το πώς ο ανθρώπινος παράγοντας είναι η αρχή και το τέλος στη δημιουργία, αλλά και στη διαχείριση των κρίσεων. Όπου ανθρώπινος παράγοντας μπορεί να είναι αυτή η ευελιξία στην τήρηση των κανονισμών ασφάλειας, η ανοχή της παράβασης των κανόνων ή ακόμα και η ερμηνεία των διαδικασιών με μια πιο προσωπική ματιά.
Με άλλα λόγια, ο ανθρώπινος παράγοντας παρεισφρέει εκεί που τα πράγματα δεν ακολουθούν κατά γράμμα τους κανονισμούς. Εκεί που το by the book γίνεται με το μάτι. Εκεί που ο άνθρωπος της βάρδιας στην οποία γίνεται η… στραβή, τα έχει κάνει όλα αυτά εκατομμύρια φορές ξανά, οπότε έχει μπει σε λειτουργία αυτόματου πιλότου.
Στην περίπτωση του Euroferry Olympia, εργαζόμενοι και επαγγελματίες οδηγοί πιθανόν να ακολουθούσαν μια διαδικασία συνηθισμένη (οι μεν επιτρέποντας στους δε να διανυκτερεύσουν στις καμπίνες των φορτηγών τους) πλην όμως επικίνδυνη. Με στατιστικά λιγότερο πιθανή την κρίση, πλην όμως πάντα υπαρκτή ως κίνδυνος. Και δυστυχώς, όπως συμβαίνει σε κάθε ανάλογη περίπτωση, η κρίση ήρθε με εξαιρετικά δυσμενείς συνέπειες που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν ο ανθρώπινος παράγοντας δεν έμπαινε στη μέση.
Μοιραστείτε την είδηση