Ο κορωνοϊός έφερε μπροστά μας πολλά δυστοπικά σενάρια, από αυτά που μοιάζουν με του Όργουελ και των σεναριογράφων του Squid Game.
Στη Σαγκάη, εδώ και λίγες ημέρες, και στο πλαίσιο της πολιτικής μηδενικών κρουσμάτων, εν μέσω της μεγαλύτερης εξάπλωσης της επιδημίας στη χώρα από τότε που εμφανίστηκαν τα πρώτα κρούσματα στη Γουχάν, οι αρχές κλείνουν σε εγκαταστάσεις καραντίνας ανθρώπους που είναι θετικοί στον ιό ακόμη κι αν δεν έχουν συμπτώματα.
Άραγε τι συμβαίνει, αναρωτιούνται όλοι; Είναι θέμα πολιτισμού ή νέας μετάλλαξης του ιού; Γιατί αν είναι θέμα πολιτικής και μηδενικής ανοχής στα κρούσματα, τότε το πρόβλημα είναι πολιτισμικό και η φύση του διαφορετική. Αν, όμως, είναι θέμα μετάλλαξης ιού, τα πράγματα είναι σκούρα και τα «μυστικά και ψέματα» των Κινέζων θα λειτουργήσουν απειλητικά για την ευστάθεια του παγκόσμιου συστήματος, το οποίο δεν έχει συνέλθει ακόμα από τα προηγούμενα lock down.
Σε μια εποχή πρωτοφανούς ροής ενημέρωσης και πληροφορίας είναι αδιανόητο να μην γνωρίζουμε με ακρίβεια τι συμβαίνει στη Σαγκάη. Κι αυτό γιατί ο δικτυωμένος κόσμος μας δεν επιτρέπει ψέματα και μισές αλήθειες, όπως συνέβαινε παλαιότερα, πχ. διαχείριση δυστυχήματος Τσέρνομπιλ, αφού τα πάντα επηρεάζουν όλους. Στο νέο καθεστώς, όπως λέει το φαινόμενο της πεταλούδας, «αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα».
