Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο προσωπικό, ιατρικό και νοσηλευτικό της ΜΕΘ για την αδιάλειπτη προσφορά του. Ο ρόλος του ήταν καθοριστικός στο να επιτευχθεί ο στόχος που ήταν η νοσηλεία, αλλά και η θεραπευτική αντιμετώπιση των βαρέως πασχόντων ασθενών.
Στην ΜΕΘ όλοι λειτουργήσαμε αλλά και λειτουργούμε σαν πολυεργαλεία αλλά και σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή και έτσι αντιμετωπίστηκαν ικανοποιητικά ασθενείς σε βαριά κατάσταση εντός και εκτός ΜΕΘ, παρά το γεγονός ότι η ΜΕΘ Κοζάνης ήταν μια νέα μονάδα εντατικής θεραπείας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό ήταν γεμάτο ενθουσιασμό και προσήλωση στο στόχο που ήταν ο άρρωστος, δίχως δεύτερες σκέψεις και αλλότρια συμφέροντα.
Όταν όμως υπάρχουν αλλότρια συμφέροντα χάνεται ο στόχος που είναι ο άρρωστος και τότε ο λειτουργός της επιστήμης γίνεται λειτουργός της ανηθικότητας, της ψευτιάς και της υποκρισίας.
Μου προκαλεί εντύπωση η συνέντευξη του πρώην Διοικητή Στέργιου Γκανάτσιου πριν 8 ημέρες στο κανάλι flash και στην δημοσιογράφο Κατερίνα Μαρκοπούλου. Συγκεκριμένα σε ερώτηση της δημοσιογράφου σχετικά με το αν οι πολιτικοί πολιτικοί στήριξαν αυτήν την προσπάθεια και αν οι τοπικοί αυτοδιοικητικοί παράγοντες ήταν κοντά σε αυτές τις δύσκολες ώρες, προκειμένου να λειτουργήσει η μονάδα με την δημοσιογράφο να λέει “το υπουργείο κ. Γκανάτσιο είναι πιο μακριά!”, ο πρώην διοικητής απάντησε “μάλλον το υπουργείο ήταν πιο κοντά…”.
Το συμπέρασμα δηλαδή είναι ότι οι τοπικοί άρχοντες, αλλά και οι τοπικοί πολιτικοί δεν βοήθησαν την τότε διοίκηση του Νοσοκομείου, όπως άφησε να εννοηθεί ο Γκανάτσιος αλλά και η δημοσιογράφος.
Και διερωτώμαι για ποιο λόγο την στιγμή που υπήρχε υγειονομικός πόλεμος κανείς από τους τοπικούς άρχοντες και πολιτικούς δεν βοήθησε την τότε διοίκηση στην στήριξη και λειτουργία της ΜΕΘ;
Σε άλλο πάλι σημείο της συνέντευξης ο πρώην Διοικητής αναφέρει “ υπάρχουν συμφέροντα αντικρουόμενα και εσωτερικά και εξωτερικά».
Ποια είναι αυτά τα συμφέροντα και από ποιους εσωτερικούς ή εξωτερικούς παράγοντες εκφράζονται; Διότι από ότι φαίνεται λειτουργούν εις βάρος της δημόσιας υγείας αφού θέσεις δεν προκηρύσσονται, οι εναπομείναντες ιατροί εξουθενώνονται ολοένα και περισσότερο, κίνητρα προσέλκυσης δεν δίνονται και όλα αυτά εις βάρος της δημόσιας υγείας αφού το νοσοκομείο παραμένει σοβαρά υποστελεχωμένο.
Και το παράδοξο που επικρατεί… αγορά εξοπλισμού σε όλο το νοσοκομείο αλλά και ειδικά για την ΜΕΘ, δίχως να στηρίζεται η στελέχωση και η λειτουργία της από κανέναν. Γιατί άραγε να γίνεται αυτό;
Kαι τι συμβαίνει με το εξοπλισμό αυτό; Είναι όλα καλά;
Mήπως δίδεται σημασία μεγαλύτερη στα υλικά και όχι στον άνθρωπο; Και αν ναι για πιο λόγο;
H ψηφοθηρία πρέπει να είναι μακριά από την δημόσια υγεία από όπου και όποιον εκφράζεται. Μικρό ή μεγάλο (ξέρουν αυτοί).
Πότε θα έρθει εκείνη η ώρα να ξαναγίνουμε άνθρωποι ;
