ΟΝΕΙΡΑ ΨΥΧΩΝ
Τι είναι τα Όνειρα Ψυχών; Δύο λέξεις χίλιες σημασίες. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη οι μαθητές και οι μαθήτριες του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης μοιράζονται τα όνειρα, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από τα δικά τους ποιήματα, διηγήματα και άρθρα.
Ένα φανταστικό ταξίδι
(συνέχεια από την προηγούμενη Παρασκευή)
Στο μάθημα της γεωγραφίας ο Ιμπραήμ καταφέρνει να χαθεί στη φαντασία του και σ’ έναν δικό του, μοναδικό κόσμο. Φαντάζεται τον εαυτό του ταξιδιώτη, με μόνα εφόδια μια φωτογραφική μηχανή και έναν χάρτη, από αυτούς που είχαν οι πειρατές. Ξεκινάει το φανταστικό του ταξίδι από την Ελλάδα και τη Νορβηγία.
Το ταξίδι του συνεχίζεται με μια στάση στη Γαλλία, χώρα της δυτικής Ευρώπης. Με ένα ταξί φτάνει στο κέντρο του Παρισιού, ώστε να επισκεφτεί τον ξακουστό πύργο του Άιφελ και το μουσείο του Λούβρου, με τους λαμπρούς πίνακες ζωγραφικής και τα εντυπωσιακά αγάλματα. Στη συνέχεια, αφού σταματάει σε ένα εστιατόριο, για να δοκιμάσει μερικά από τα πιο γνωστά εδέσματα της Γαλλίας, όπως το σουφλέ, το ρατατούι και την κρεμμυδόσουπα, περνάει και από ένα ζαχαροπλαστείο, για να πάρει για τον δρόμο διάσημα και παραδοσιακά γλυκά, για παράδειγμα μάκαρον, εκλέρ, και, φυσικά, κρουασάν.
Επόμενος προορισμός του είναι μια χώρα στην ανατολική Ασία, η Κίνα. Αρχικά με ένα ελικόπτερο διασχίζει όλη την απόσταση του Σινικού Τείχους, και μετά, με ένα τουριστικό λεωφορείο, επισκέπτεται τον Πήλινο Στρατό, το Άγαλμα του Μεγάλου Βούδα και τον δρόμο του Μεταξιού. Στο μεταξύ, παρατηρεί την απίστευτη αρχιτεκτονική των κτιρίων, μερικά από τα οποία είναι χιλιάδων ετών και διατηρούνται και χρησιμοποιούνται έως και σήμερα. Ύστερα, περνάει από ένα παραδοσιακό εστιατόριο που σερβίρει ντάμπλινγκς, νούντλς και τηγανιτό ρύζι.
Στη συνέχεια, κατευθύνεται νότια, στην Αυστραλία, την έκτη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου, που ταυτόχρονα είναι και σχεδόν μια ολόκληρη ήπειρος. Χωρίς λοιπόν να χάσει πολύ χρόνο και έχοντας στο μυαλό του το πλουμιστό ερημικό έδαφος, ξεκινάει με προορισμό το Σίδνεϋ, μια από τις μεγάλες πόλεις της χώρας, για να δει από κοντά τη διάσημη όπερα της πόλης που μοιάζει με κοχύλι και τον βασιλικό βοτανικό κήπο. Μετά, επισκέπτεται μια παραλία, για να κάνει σέρφινγκ στα γιγάντια κύματα που δημιουργούνται από το κλίμα και για να δοκιμάσει την αυτόνομη κατάδυση, γνωστή και ως «scuba diving», στον βυθό με πολύχρωμα κοράλλια και εξωτικά ψάρια.
Με τη Βραζιλία να είναι ο τελευταίος προορισμός του ταξιδιού του, o Ιμπραήμ προσγειώνεται στο Ρίο ντε Τζανέιρο, πρώην πρωτεύουσα της χώρας και φημισμένο για το επιβλητικό καρναβάλι του, στο οποίο δε χάνει την ευκαιρία να συμμετάσχει και ο ίδιος, διεκδικώντας μια θέση σε ένα τεράστιο άρμα της παρέλασης. Μετά τη λήξη της, δοκιμάζει μαθήματα χορού σάμπα και παίζει ποδόσφαιρο με τα παιδιά μιας γειτονιάς της πόλης. Στη συνέχεια, πηγαίνει για βαρκάδα στον Αμαζόνιο, τον δεύτερο μεγαλύτερο ποταμό της Γης, και παράλληλα γεύεται παραδοσιακά βραζιλιάνικα πιάτα, όπως βαταπά, κοτοκροκέτες και φαρόφα.
Και ενώ παρατηρεί ένα φλαμίνγκο να ψαρεύει στην όχθη του ποταμού, ακούει παιδιά να γελάνε και τη δασκάλα της γεωγραφίας να του κάνει παρατήρηση. Αυτή είναι και η στιγμή που συνειδητοποιεί ότι τόση ώρα βρίσκεται στην τάξη και όχι σε μια βάρκα. Δεν επισκέφτηκε ποτέ την Νορβηγία, δεν είδε ποτέ από κοντά τον πύργο του Άιφελ και το Σινικό Τείχος, ούτε έφαγε τσιπούρα με σαλάτα χωριάτικη. Ήταν όλα στη φαντασία του. Από τη στενοχώρια και την απογοήτευσή του δεν ακούει τη δασκάλα να του μιλάει για το πόσο σημαντικό είναι να προσέχει κάποιος στο μάθημά της, αλλά δεν παρατηρεί επίσης και τα παιδιά που χαχανίζουν και τον κοιτάνε επίμονα για την ονειροπόλησή του.
Το μόνο που διακόπτει τη ροή των σκέψεων του είναι το κουδούνι για τη λήξη του σχολικού μαθήματος. Αρπάζει αποκαρδιωμένος την τσάντα του, αφού μαζέψει τα πράγματά του, και παίρνει τον δρόμο για το σπίτι του, ρωτώντας τον εαυτό του, γιατί η ζωή είναι τόσο άδικη, γνωρίζοντας ότι αυτό το ταξίδι θα παραμείνει στο μυαλό του, χωρίς να γίνει πραγματικότητα. Και ο λόγος που σκέφτεται έτσι είναι, επειδή έχει καταγωγή από τη Συρία, μια χώρα με κακή οικονομία εξαιτίας των συνεχών πολέμων που βιώνει. Για αυτό και το μάθημα της γεωγραφίας ήταν το αγαπημένο σχεδόν όλων των παιδιών. Για να μπορούν να ταξιδεύουν, ακούγοντας τη δασκάλα να τους περιγράφει μέρη που μάλλον δεν πρόκειται να επισκεφτούν στην πραγματικότητα.
Η μαθήτρια του Α6 τμήματος
του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης
Ευαγγελία Χατζηδάμου
