Για να μπορέσουμε να πλοηγηθούμε με άνεση στο μέλλον, πρέπει να ξαναδούμε μερικές από τις βεβαιότητες του παρελθόντος και να κατανοήσουμε το δεδομένα που μας προσφέρει το παρόν. Να αναζητήσουμε δηλαδή, να καταγράψουμε και να αναλύσουμε τα δεδομένα, προκειμένου να αναδειχθούν τα μοτίβα, ώστε να οργανώσουμε τον εαυτό μας, την ομάδα μας ή την κοινωνία μας κατάλληλα.
Η ικανότητά μας να ευημερούμε εξαρτάται απόλυτα από τον τρόπο που θα ανταποκριθούμε τόσο σε ολιγοπίθανα γεγονότα (μαύρους κύκνους, όπως ο κορωνοϊός), όσο και σε αυξημένα σε πιθανότητες περιστατικά, όπως ένα εργατικό δυστύχημα.
Ως εκ τούτου, τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας είναι μεγίστης σημασίας. Κι ερχόμαστε στα τελευταία που είναι αυτά της απογραφής που μας έδωσε η ΕΛΣΤΑΤ. Τι μας δείχνουν; Τι πρέπει να κάνουμε, σύμφωνα με τα όσα μας δείχνουν; Πως; Πότε; Αυτά είναι μερικά από τα κρίσιμα ερωτήματα που πρέπει να τεθούν και να απαντηθούν.
Αν αποτύχουμε να διακριβώσουμε τις σχέσεις αιτιώδους συνάφειας που κρύβονται πίσω από τους αριθμούς και μείνουμε αποκλειστικά στα νούμερα, θα «χάσουμε το τρένο». Αυτό για όποιον ενδιαφέρεται και είναι δήμος, περιφέρεια, οργανισμός απασχόλησης ή πανεπιστήμιο σημαίνει ένα πράγμα. Έρευνα και αποκάλυψη σχέσεων αιτιότητας. Να μάθουμε δηλαδή και εν συνεχεία να σχεδιάσουμε, σύμφωνα με τα όσα οι αριθμοί θα μας αποκαλύψουν.
Ιωάννα
