Του Αναστάσιου Σιδηρά, γιατρού και εντεταλμένου συμβούλου υγείας στο Δήμο Κοζάνης
Όταν πρέπει να αποχαιρετήσουμε έναν τόσο προσφιλή κι αγαπητό άνθρωπο, γεμίζει η καρδιά μας θλίψη και είναι δύσκολο να βρούμε τα λόγια που αρμόζουν.
Όταν όμως πρόκειται για έναν άνθρωπο ενάρετο κι άξιο όπως η Φωτεινή Παπανικολάου που προσέφερε τόσα πολλά στο Μαμάτσειο νοσοκομείο και στον πάσχοντα συνάνθρωπο και στάθηκε πάντοτε ακλόνητη πάνω στις αξίες του ανθρώπου και τα ιδανικά της ζωής, τότε πλημμυρίζει η καρδιά μας από άπειρα συναισθήματα. Είναι πολλά αυτά που έχουμε να θυμηθούμε και να πούμε για την εκλιπούσα.
Σας παραπέμπουμε σήμερα στην αιωνιότητα αγαπημένη μας Προϊσταμένη! Εσάς έναν σπουδαίο άνθρωπο με το Α κεφαλαίο αλλά και άξιο λειτουργό της υγείας. Μία νοσηλεύτρια υπόδειγμα που αφιέρωσε τη ζωή της στον πάσχοντα συνάνθρωπο. Ακούραστη μεριμνούσατε τόσο για την εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου, όσο και για την επιστημονική γνώση και κατάρτιση όσων συνεργάστηκαν μαζί σας.
Η συνεργασία μας επί επτά χρόνια στο τμήμα επειγόντων περιστατικών, το πιο νευραλγικό τμήμα του νοσοκομείου μας, εσείς ως προϊσταμένη κι εγώ ως άπειρος ειδικευόμενος γιατρός, έμελλε να θέσει γερά θεμέλια μιας σχέσης που στηρίχθηκε στην αμοιβαία εκτίμηση, το σεβασμό και την αλληλοβοήθεια. Με καθοδηγήσατε στα πρώτα μου επιστημονικά βήματα δίνοντάς μου κουράγιο κι εμπνέοντάς μου αυτοπεποίθηση.
Μου δόθηκε η ευκαιρία να δω την αφοσίωση και την επιμέλειά σας στην καθημερινή επιτέλεση των καθηκόντων σας, την υποστήριξή σας σε όλο το νοσηλευτικό προσωπικό και την καθοδήγησή σας στους νέους ιατρούς, την έννοια σας για την άμεση και θετικότερη έκβαση των περιστατικών στοχεύοντας στην επίλυση των προβλημάτων των ασθενών ώστε να μην υπόκεινται οι τελευταίοι σε επιπλέον ταλαιπωρία ψυχική και σωματική.
Ποιος μπορεί να λησμονήσει τις ισορροπίες που κρατούσατε απέναντι σε όλο το προσωπικό σας! Δεν αντιμετωπίζατε διαφορετικά το διευθυντή από τον τραυματιοφορέα. Με το οργανωτικό και διοικητικό χάρισμά σας, καταφέρνατε να ικανοποιείτε τις επιθυμίες των συνεργατών σας χωρίς να παραβλάπτεται η λειτουργία του τμήματος των επειγόντων περιστατικών κι επιτυγχάνατε έτσι τη δημιουργία μιας αποδοτικής, δυνατής κι αγαπημένης ομάδας.
Η ευγένεια, η τιμιότητα, η καλοσύνη, η διάκριση, η ανιδιοτελής προσφορά σας, σας έκαναν σε όλους ιδιαιτέρως αγαπητή και προσφιλή. Το ύφος σας πάντοτε χαρούμενο. Ούτε οργιζόσασταν, ούτε κακολογούσατε κανέναν. Δεν κάνατε ποτέ άδικες ή αυστηρές παρατηρήσεις.
Όλοι όσοι σας γνώρισαν μιλούν για έναν σπάνιο άνθρωπο, αξιαγάπητο, άξιο λειτουργό της υγείας που με την εργατικότητά του ενέπνεε όλους τους συνεργάτες του. Πορευθήκατε με σταθερότητα και συνέπεια έχοντας πυξίδα τις ανθρωπιστικές σας αρχές και τις βαθειές κοινωνικές ευαισθησίες σας.
Για περισσότερα από 30 χρόνια υπηρετήσατε από θέσεις ευθύνης το χώρο της υγείας ως Προϊσταμένη της Παθολογικής Κλινικής, ως Προϊσταμένη του Τ.Ε.Π. και μέχρι πρόσφατα ως Τομεάρχης του Χειρουργικού Τομέα. Στην ιστορία του Μαμάτσειου νοσοκομείου έχετε κερδίσει και θα κρατάτε επάξια μια ξεχωριστή θέση. Το ίδιο και στη συνείδηση μας. Θα θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη τη σκέψη, το λόγο σας και την ανθρωπιστική σας προσέγγιση.
Μοιράσατε τη ζωή σας ανάμεσα στο νοσοκομείο και την οικογένειά σας που τόσο αγαπούσατε. Αξιωθήκατε να δείτε τα παιδιά σας να μεγαλώνουν και να σας χαρίζουν κι ένα εγγονάκι το οποίο έδωσε άλλο χρώμα στη ζωή σας. Η απώλεια του συζύγου σας, του στηρίγματός σας, προ διετίας ήταν μια ακόμα δοκιμασία στη ζωή σας. Όμως με ανδρείο φρόνημα το αντιμετωπίσατε κι αυτό όπως και την ασθένειά σας που για πάνω από 5 χρόνια υπομείνατε αγόγγυστα κι αυτό καταδεικνύει το μέγεθος της γυναικός! Σηκώσατε αυτό το Σταυρό με πλήρη και ιλαρή αποδοχή του Θείου Θελήματος και μέχρι την τελευταία στιγμή μαχόσασταν ηρωικά ελπίζοντας ότι θα βγείτε νικήτρια σε αυτόν τον άνισο αγώνα.
Τη θλίψη των δυο θυγατέρων σας θα την απαλύνει η περηφάνεια για τη μητέρα τους που έζησε, δημιούργησε και προσέφερε τόσο πολύ στους συνανθρώπους της. Τόσο που η τοπική κοινωνία μόνο με ευγνωμοσύνη κι αισθήματα αναγνώρισης θα τη θυμάται. Θα αποτελεί υπόδειγμα και πηγή έμπνευσης για όλους εμάς.
Με λύπη κατά άνθρωπον αλλά και με χαρά κατά Θεόν, με τις προσευχές της εκκλησίας μας, σας κατευοδώνουμε αγαπημένη μου Προϊσταμένη προς τη μακαρία κι ατελεύτητη ζωή.
Είναι τιμή μου που συνεργάστηκα μαζί σας, που μαθήτευσα δίπλα σας αποκομίζοντας εφόδια ζωής και θα αναπολώ τις όμορφες στιγμές της συνεργασίας μας.
Αγαπημένη μου προϊσταμένη, όμως δε θα ξανακούσω από στόμα σου το «Αΐντε Αναστασούλη, να δούμε και αυτό το περιστατικό μην περιμένει έξω».
Καλή αντάμωση ενάρετη, υποδειγματική, μαχήτρια Προϊσταμένη!
Καλό Παράδεισο!!!
Ο Ειδικευόμενός σας
Αναστάσιος Σιδηράς
