Τον «μετρ» της μπάλας και θρύλο του ΠΑΟΚ, Κούλη Αποστολίδη τίμησε το Περιφερειακό Σωματείο Συνταξιούχων Δ.Ε.Η. Α.Ε. στα γραφεία τους, την Τετάρτη το απόγευμα, κάνοντας μια ιστορική αναδρομή μέσω συζήτησης αλλά και με τη βοήθεια ενός βίντεο με τις καλύτερες στιγμές του, που έπαιζε παράλληλα.
Η εκδήλωση με τίτλο «Μνήμες ποδοσφαίρου της δεκαετίας του ΄70», με τιμώμενο πρόσωπο τον Κούλη Αποστολίδη, τον μαέστρο του φιλολαϊκότερου αθλήματος και συμμέτοχο των μεγάλων επιτυχιών της χρυσής εποχής του ΠΑΟΚ, πραγματοποιήθηκε για να τον ευχαριστήσουν για την προσφορά του στο ποδόσφαιρο αλλά και στην περιοχή, ενώ ο ίδιος μίλησε για τα προσωπικά του βιώματα, τη σχέση που είχε με τους συμπαίκτες του, τη διαδρομή του στον ΠΑΟΚ, τις διαφορές του ποδοσφαίρου εκείνης της εποχής με το ποδόσφαιρο του σήμερα, αλλά και για την προσωπική του ζωή.
«Προσέφερε στο ποδόσφαιρο και στον ένδοξο τότε ΠΑΟΚ τα μέγιστα. Τότε άρχισαν να δημιουργούνται παοκτσήδες, τη δεκαετία του ‘70. Και τιμά και την περιοχή μας, με τη διαμονή του εδώ, κάτι που δεν κάνουν πάρα πολλοί. Υπάρχουν συνάδελφοι μας που έζησαν καλά εδώ για 30 χρόνια και στη συνέχεια πήραν τις οικογένειες τους και έφυγαν από την περιοχή μας, ελαττώνοντας ακόμα περισσότερο τον πληθυσμό της» ανέφερε ο πρόεδρος του σωματείου Γιώργος Κάτανας, δίνοντας του την τιμητική πλακέτα.
Ο κ. Κάτανας, μιλώντας στον «Χ» ανέφερε πως ο κ. Αποστολίδης μέσα από τη διήγηση της ζωής του, απεικόνισε τις συνθήκες τις εποχής, τις δυσκολίες που είχε και πως ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος ξεχώρισε. «Κινηθήκαμε γύρω από το προσωπικό του βίωμα και αναλύσαμε τα γεγονότα της τότε εποχής, αλλά και του σήμερα».
Η καταγωγή του Κούλη Αποστολίδη, από τη μεριά της μητέρας του είναι από το χωριό Λεβέντη, οι οποίοι ήρθαν το ‘22 από την Οινόη του Πόντου και εγκαταστάθηκαν εκεί. Ο πατέρας του ήταν επίσης από την Οινόη, αλλά «ήρθε με άλλο πλοίο» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Παντρεύτηκαν εκεί και στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη και έκαναν πέντε παιδιά. «Εσείς τιμάτε εμένα, γιατί δεν επισκέπτομαι απλώς την περιοχή, κατάγομαι από εδώ» τόνισε.
Ο κ. Αποστολίδης ήταν στον ΠΑΟΚ από το καλοκαίρι του ‘63 στα 17 του χρόνια και ξεκίνησε τη σεζόν τον Σεπτέμβριο στην εφηβική ομάδα ενώ τον Νοέμβριο πέρασε στην ανδρική ομάδα, όπου και τελείωσε την καριέρα του μετρώντας 484 συμμετοχές σε αγώνες, σημειώνοντας 78 τέρματα και κατακτώντας δύο κύπελλα και δύο πρωταθλήματα. «Πήγα πολύ τυχαία στον ΠΑΟΚ» αναφέρει.
Γυρνώντας στα παλιά και εξιστορώντας το πως ήταν η οικογενειακή ζωή του, ο κ. Αποστολίδης ανέφερε χαρακτηριστικά «τότε είχαμε μια τηλεόραση στο σπίτι και εγώ ήθελα να βλέπω τα ποδοσφαιρικά παιχνίδια ενώ οι κόρες μου έκαναν συνέχεια παράπονα, ώσπου τις είπα πως η μπάλα μας έφερε εδώ που είμαστε. Μπορεί να μη σας αρέσει, αλλά θα τη σέβεστε».
«Τότε ήταν δύσκολα χρόνια τα δικά μας, όπως και του περισσότερου κόσμου». Ο ίδιος αναφέρει πως ήταν πολύ καλός μαθητής, κάτι το οποίο του χάρισε υποτροφία και τον βοήθησε να σπουδάσει «Με πήραν τηλέφωνο τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια μου από τον Καναδά και μου είπαν, να δώσω εξετάσεις για το κολλέγιο κι αν περάσω θα μου πληρώσουν τα δίδακτρα του πρώτου εξαμήνου, γιατί δεν μπορούσαν παραπάνω. Και έτσι και έγινε. Δήλωσα, πέρασα, κέρδισα υποτροφία και την κράτησα μέχρι το τέλος».
Στη συνέχεια έφυγε για σπουδές στην Αμερική και έπαιζε ποδόσφαιρο όλο το χρόνο, σπουδάζοντας στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Τους χειμώνες λόγω μαθημάτων έπαιζε στο τοπικό πρωτάθλημα, ενώ τα καλοκαίρια έπαιζε στο επαγγελματικό πρωτάθλημα, το σημερινό MLS. «Έπαιζα ανελλιπώς ποδοσφαιρο, όλη τη χρονιά και όταν αποφοίτησα, ακριβώς την επόμενη ημέρα παντρεύτηκα τη γυναίκα μου και γυρίσαμε πίσω. Πήγα στο ΠΑΟΚ μέχρι που έκλεισα την καριέρα μου εκεί». Το 1971 αναδείχθηκε κορυφαίος σκόρερ του Αμερικανικού Πρωταθλήματος «NASL».
Μια από τις πιο έντονες αναμνήσεις του είναι η πρώτη φορά που έπαιξε στη Α’ ομάδα του ΠΑΟΚ. «Το θυμάμαι σαν τώρα, είχαμε παίξει με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη και ήμουν αντίπαλος με τον Θανάση Σαραβάκο», όπως και το όταν έφυγε για την Αμερική και όταν επαναπατρίστηκε. «Φοβερές στιγμές, όχι μόνο σαν καθορισμός μέλλοντος, αλλά και σαν συναίσθημα» σημείωσε.
Θένια Βασιλειάδου – www.xronos-kozanis.gr
