Νόσος Alzheimer – Ζώντας με το άγνωστο
Το σημαντικό στοιχείο ότι μέχρι το 2050 θα τετραπλασιαστεί ο αριθμός ασθενών με τη νόσο Alzheimer έδωσε την Πέμπτη, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά της νόσου Alzheimer, ο νευρολόγος στο Κέντρο Υγείας Κοζάνης και στο «Μαμάτσειο» Χρήστος Ζιάμος.
Το Κέντρο Υγείας Κοζάνης, η 1η Τοπική Ομάδα Υγείας Κοζάνης και η Ψυχογηριατρική εταιρεία «Νέστωρ» βρέθηκαν στην κεντρική πλατεία της Κοζάνης, το πρωί της Τετάρτης, για να ενημερώσουν τους πολίτες γι’ αυτή τη δύσκολη ασθένεια.
Ο κ. Ζιάμος ανέφερε πως πρόκειται για μια νευροεκφυλιστική νόσο του εγκεφάλου, η οποία αριθμεί σήμερα περίπου 26 εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως. Πρόκειται για μια νόσο που εξελίσσεται προοδευτικά και ουσιαστικά οφείλεται σε ανάπτυξη και εναπόθεση παθολογικών πρωτεϊνών στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Είναι η κύρια αιτία όλων των ανοιών, καθώς αποτελεί το 60% – 70% του συνόλου. Είναι συχνότερη συνήθως σε άτομα άνω των 65 ετών, μπορεί όμως να προσβάλλει και νεότερες ηλικίες. Πρόκειται για μια νόσο, η οποία δεν είναι θεραπεύσιμη και είναι θανατηφόρα καθώς η φαρμακευτική αγωγή και η θεραπεία μπορούν μόνο να επιβραδύνουν την εξέλιξη της και όχι να τη σταματήσουν.
Ένα από τα κύρια συμπτώματα που μπορεί να διαπιστώσει κάποιος στα άτομα με Alzheimer είναι η διαταραχή της πρόσφατης μνήμης, π.χ. το άτομο αδυνατεί να θυμηθεί που έχει βάλει τα κλειδιά του. Επίσης, προκαλεί διαταραχή του λόγου, διαταραχή στην κρίση και την αντίληψη των πραγμάτων, δυσκολία στον προγραμματισμό και την επίλυση προβλημάτων, δυσκολία στην εκτέλεση γνωστών πράξεων, διαταραχές στον προσανατολισμό, το χώρο και το χρόνο, αλλά και ψυχικές διαταραχές όπως η κατάθλιψη, το άγχος, η επιθετικότητα κ.α.
Η διερεύνηση της γίνεται κατά κανόνα σε εξωτερικό νευρολογικό ιατρείο και περιλαμβάνει: Λεπτομερές ιστορικό και νευρολογική εξέταση, δοκιμασίες μνήμης, προσοχής γλώσσας, επίλυσης προβλημάτων, εργαστηριακός (εξετάσεις αίματος) και απεικονιστικός έλεγχος (αξονική τομογραφία εγκεφάλου), ειδικές εξετάσεις ( γενετικός έλεγχος οσφυονωτιαία παρακέντηση, SPECT) εφόσον απαιτείται, συζήτηση με τα μέλη της οικογένειας ή τους φροντιστές.
Οι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία (έβδομη δεκαετία ζωής και το οικογενειακό ιστορικό), το φύλο (οι γυναίκες προσβάλλονται δυο φορές περισσότερο), κληρονομικοί παράγοντες, εξωγενείς παράγοντες (π.χ δηλητηρίαση από μόλυβδο), κοινωνικο-οικονομικοί παράγοντες ( π.χ. χαμηλό μορφωτικό επίπεδο).
Στάδια της νόσου
· Ήπια – Το άτομο είναι σε θέση να αυτοεξυπηρετείται μόνο του ή με ελάχιστη βοήθεια.
· Μέτρια – Το άτομο χρειάζεται περισσότερη βοήθεια στην καθημερινή του ρουτίνα.
· Σοβαρή – Το άτομο είναι σχεδόν καθηλωμένο και χρειάζεται τη βοήθεια ετέρου ατόμου.
Η αντιμετώπιση της νόσου γίνεται με τη χρήση φαρμάκων, τη γνωστική άσκηση, την ψυχολογική υποστήριξη, τη φυσική άσκηση, την υγιεινή διατροφή και τη δια βίου εκμάθηση νέων πληροφοριών και δεξιοτήτων που αποτελεί μια μορφή «εκγύμνασης» του εγκεφάλου.
Θένια Βασιλειάδου – www.xronos-kozanis.gr
