Του Μπάμπη Κελεσίδη, ταμία του ΕΟΣ Κοζάνης
Στον Όλυμπο για άλλη μια φορά «πάτησε» ο ΕΟΣ Κοζάνης στο πλαίσιο των εξορμήσεων του. Την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου η ομάδα του ΕΟΣ περπάτησε στην εντυπωσιακή και ταυτόχρονα απαιτητική κόψη Μπαρμπαλά, η οποία ξεκινάει από το όμορφο καταφύγιο στη θέση «Κρεβάτια» Βροντούς, και καταλήγει στο Οροπέδιο των Μουσών και το καταφύγιο «Γιώσος Αποστολίδης», περνώντας από το πέρασμα Προφήτη Ηλία-Κάτω Τούμπας.
Τρία χιλιόμετρα επίπονης ανάβασης οδήγησαν την ομάδα στο μπαλκόνι της κορυφής του Μπαρμπαλά και σε υψόμετρο 1.850 μέτρων, σύμφωνα με το κολωνάκι του. Τα επόμενα 2,5 χιλιόμετρα έγιναν με κλίση ομαλοποιημένη, μέσω της γραμμής της ράχης του Παπά. Το γύρω σκηνικό πραγματικά κόβει την ανάσα και προκαλεί δέος.
Η ομάδα περνά εύκολα ένα μικρό πέρασμα και φτάνει στην κορυφή Παλαιομονάστηρο και σε ύψος 1.940 μέτρων. Από εδώ τα μάτια μας δε χορταίνουν να θαυμάζουν τις επιβλητικές ορθοπλαγιές, τις βαθιές χαράδρες και τις αλπικές κόψεις που προκαλούν δέος. Στη συνέχεια, το σκηνικό αλλάζει, γίνεται σταδιακά αλπικό. Η κλίση αυξάνεται και το πεδίο γίνεται πιο πετρώδες. Ακολουθώντας τα σημάδια και με μεγάλη προσοχή φτάνουμε ασθμαίνοντας κάτω από τα βράχια της Κάτω Τούμπας. Εκεί το μονοπάτι στρίβει αριστερά και μετά το πέρασμα του Άδη, τραβερσάρει τις βόρειες ορθοπλαγιές της.
Ανηφορίζουμε την τελευταία πλαγιά με τα σαθρά και βγαίνουμε στο εικονοστάσι της Παναγιάς Κορυφινής, αφιερωμένο στη μνήμη των τριών ορειβατών που έχασαν τη ζωή τους στην κόψη του Μπαρμπαλά το 1999. Έχουμε ήδη βγει στην άκρη του Οροπεδίου των Μουσών και μετά από περίπου 8 χιλιόμετρα και 1800 μέτρα υψομετρικής ανάβασης, περνάμε την πόρτα του φιλόξενου καταφυγίου «Γιόσος Αποστολίδης» (2.700 μ.), με το μυαλό μας στην πολυαναμενόμενη μακαρονάδα του. Η διάσχιση της κόψης Μπαρμπαλά είναι μια ορειβατική εμπειρία, που μένει βαθιά χαραγμένη στο μυαλό του ορειβάτη, για τις αντίξοες και απαιτητικές συνθήκες της διαδρομής και ανταμείφθηκε με εικόνες που οι λέξεις αδυνατούν να περιγράψουν. Επειδή η ώρα μας το επέτρεπε πραγματοποιήσαμε σύντομες αναβάσεις στις κορυφές Τούμπα (2.801 μ.) και Προφήτης Ηλίας (2.803 μ.).
Την επόμενη μέρα (18.9.2023) και μετά από ένα ξεκούραστο ύπνο, ξεκινήσαμε πολύ πρωί για το «μπαλκόνι των Θεών», τον Μύτικα (2.918 μ.). Αφού αφήσουμε στα δεξιά μας τις «Πόρτες», συνεχίζουμε προς τα φημισμένα «ζωνάρια» κάτω από την κορυφή Στεφάνι ή «Θρόνος του Δία». Μετά από 20 περίπου λεπτά πεζοπορίας σε στενό μονοπάτι, πάνω από έναν γκρεμό χωρίς τέλος, φτάνουμε στη ράχη που χωρίζει τις δύο κορυφές (Στεφάνι και Μύτικα). Από εδώ ξεκινάει το «λούκι» με κλήση 45 περίπου μοιρών και ύψους 150 περίπου μέτρων. Στα πρώτα μέτρα είναι αρκετά απότομο και απαιτείται σχεδόν ελεύθερη αναρρίχηση. Στην συνέχεια ακολουθούμε τα σημάδια και ανεβαίνουμε προσεκτικά με αργά και σταθερά βήματα μέχρι να φτάσουμε στο πλάτωμα της κορυφής.
Είμαστε στην ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου (στο Πάνθεο) η θέα δυστυχώς προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα είναι περιορισμένη ως μηδενική γιατί δεν το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. Υπογράψαμε στο βιβλίο επισκεπτών που βρίσκεται μέσα σε μεταλλική θήκη στο κολωνάκι της κορυφής και ακολουθεί η κατάβαση των ολισθηρών βράχων του «λουκιού», η οποία είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο, επικίνδυνη με την ανάβαση. Με προσοχή και αυτοσυγκέντρωση ολοκληρώθηκε η κατάβαση, φθάνοντας στη βάση του «λουκιού».
Η ανάβαση στον Μύτικα είναι μια ξεχωριστή εμπειρία που μόνο άμα τη βιώσεις μπορείς να το καταλάβεις. Όσες λέξεις κι αν γράψεις, όσες εκφράσεις κι αν χρησιμοποιήσεις δεν μπορείς να αποδώσεις αυτό που πραγματικά συμβαίνει στην ψυχούλα σου, καθώς στέκεσαι στο «μπαλκόνι των Θεών».
Αφού ξεκουραστήκαμε συνεχίζουμε την πεζοπορία μας από Οροπέδιο των Μουσών για το καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός, από το Κοφτό μονοπάτι. Η διαδρομή από αυτό το σημείο μέχρι το καταφύγιο απαιτεί πολύ προσοχή καθώς το μονοπάτι σε πολλά σημεία δεν είναι ευδιάκριτο καθώς υπάρχουν μόνο κίτρινα σημάδια. Η διαδρομή από το καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός μέχρι τα Πριόνια αποτελεί τμήμα του ορειβατικού μονοπατιού Ε4 και είναι η πιο πολυσύχναστη διαδρομή στον Όλυμπο. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής κινείται σε πυκνό δάσος από πεύκα, οξιές και έλατα.
Μετά από περίπου 4,30 ώρες και 10 χλμ. και υψομετρική διαφορά 1550 μ. τελειώσαμε το πιο πολυσύχναστο μονοπάτι του Ολύμπου, και καταλήξαμε στην γνωστή ταβέρνα «Πριόνια» για την καθιερωμένη φασολάδα και τα άλλα εδέσματα, γεμάτοι με εικόνες που θα μείνουν βαθιά χαραγμένες στο μυαλό μας, όσες φορές και αν ανέβουμε στην κατοικία των θεών. Δεν είναι τυχαία άλλωστε το «Μυθικό Βουνό»!
Ένα όμορφο διήμερο με τον ΕΟΣ Κοζάνης και την πιο καταπληκτική παρέα! Αξίζουν συγχαρητήρια σ’ όλη την ομάδα και ιδιαίτερα στον μικρό Κωσταντίνο που επέδειξε ιδιαίτερη γενναιότητα και θάρρος!
