Με αισθήματα λύπης (και εντελώς άφωνης απορίας) γράφω την ανακοίνωση αυτή για την χωρίς αιτία μερική καταστροφή του κοινού Μνημείου εκτελεσθέντων από τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής στην πλατεία του Αγίου Διονυσίου στο Βελβεντό.
Την Παρασκευή, 9-9-2016, ώρα 11:30 π.μ., μετά τη Θεία Λειτουργία στο εξωκλήσι των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης και επιστρέφοντας στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου, διαπίστωσα έκπληκτος την μερική καταστροφή που υπέστη το κοινό Μνημείο εκτελεσθέντων από τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής στην πλατεία του Αγίου Διονυσίου απέναντι από τον Ιερό Ναό.
Περιγραφή: Η μία από τις δύο μαρμάρινες πλάκες δεξιά και αριστερά της κεντρικής στήλης, διαστάσεων 1,30 x 0,50 x 0,03 η καθεμιά, (όπου αναγράφονται όλα τα ονόματα των εκτελεσθέντων Παλαιογρατσανιτών, Καταφυγιωτών, Σκουλιαριωτών, 42 ονόματα συνολικά, το όνομα του Βελβεντινού Στάμκου Κλίγγου που απαγχονίστηκε, όπως και άλλων Βελβεντινών) να είναι σπασμένη από τη βάση της σε δέκα τέσσερα (14) κομμάτια μεγαλύτερα και μικρότερα, διασκορπισμένα μπροστά στο υπόλοιπο πληγωμένο και όρθιο Μνημείο.
Στην πρώτη θέα έμεινα άφωνος και απορημένος. Τι έγινε βρε παιδιά ‘’μπήκαν στην πόλη οι οχτροί’’ και δεν το πήραμε είδηση; Το Μνημείο υπάρχει εδώ και 25 χρόνια χωρίς να προκληθεί σ’ αυτό ποτέ καμιά ζημία. Η επιμνημόσυνη δέηση για τους σκοτωμένους, κρεμασμένους, καμένους από τα στρατεύματα Κατοχής νεκρούς μας γίνεται ανελλιπώς κάθε χρόνο από το 1985 και εξής χωρίς ποτέ καμιά αντίρρηση. Τουναντίον συγκίνηση προκαλεί το Μνημόσυνό τους και τα σχόλια εντός και εκτός Βελβεντού επαινετικά.
Μου φάνηκε (κι ήταν ζωντανή αυτή η αίσθηση) ότι τα ψυχρά και υγρά από τη βραδινή νεροποντή σπασμένα μαρμάρινα κομμάτια σαν να έκλαιγαν για τη δεύτερη εκτέλεση (από βέβηλο χέρι) των νεκρών, που χρόνια τώρα φιλοξενούσαν στην επιφάνειά τους κι είχαν ταυτιστεί μ’ αυτούς. Διότι αυτά τα μάρμαρα έδωσαν υπόσταση στους νεκρούς, μια θέση στον ήλιο, μια ζωντανή υπόμνηση στους μεταγενέστερους για τον άδικο και βίαιο θάνατο που υπέστησαν από τα στρατεύματα Κατοχής, που τώρα ένα άλλο άγνωστο ψυχρό και ανελέητο χέρι ήρθε μέσα σε μια βροχερή και θυελλώδη νύχτα να τα στείλει ξανά ύπουλα και βίαια σε μια δεύτερη υγρή φυλακή.
Εκφράζω ως Ορθόδοξος παπάς και ως Έλληνας δάσκαλος την βαθειά μου οδύνη για την θρασύτατη αυτή εσκεμμένη και κακόβουλη πράξη. Εκφράζω τον αποτροπιασμό μου για τον κατάμαυρο ‘’πολιτισμό’’ που κουβαλούν (ή και που εισηγούνται) η βία και το μίσος, όχι μόνο εναντίον ανυπεράσπιστων και αθώων υπάρξεων όπου γης, αλλά δυστυχώς (ο κατήφορος του μίσους δεν έχει πάτο) ακόμα και εναντίον κοινού Μνημείου νεκρών! Φρικιά ο νους του ανθρώπου!
Δεν επιθυμώ και δεν ζητώ την τιμωρία κανενός δράστη ή δραστών. Αυτό θα ήταν μια ικανοποίηση του δικαίου και του ενστίκτου. Η ικανοποίηση μιας αυταπάτης. Η φθορά είναι πολύ βαθειά στα πρόσωπα, στους θεσμούς, στον πολιτισμό. Η λύση είναι μακροπρόθεσμη και περνά μέσα από την θεανθρώπινη Παιδεία και τον ενσυνείδητο εκκλησιασμό μας. Επιθυμώ και προσεύχομαι (όπως πάντα) για την πλήρη αυτο-εγκατάλειψη όλων μας στο άπειρον έλεος του Θεού. Σ’ αυτό θα βρούμε την ελευθερία του (χαμένου) ήθους μας και την ενότητά μας.
Το τραυματισμένο Μνημείο επισκέφτηκαν: το εκκλησίασμα, μικροί και μεγάλοι, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Ζήνων Παπαδημητρίου, Νίκος Τέτος, Μιλτιάδης Ζορμπάς, ο Πρόεδρος της Δ.Κ. Βελβεντού Δημήτριος Πιτσιάβας και διαπίστωσαν ιδίοις όμμασι τον βανδαλισμό, ενώ ενημερώθηκαν ο Δήμαρχος Σερβίων-Βελβεντού Αθανάσιος Κοσματόπουλος, ο Αντιδήμαρχος Θεόδωρος Κυριακίδης και η Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης.
Ήδη το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου Βελβεντού αποφάσισε ομόφωνα την ανακατασκευή της πλάκας, την αναγραφή σ’ αυτήν όλων των ονομάτων και την επανατοποθέτησή της στην ίδια θέση. Παρακαλούμε και ζητούμε από το Δήμο Σερβίων-Βελβεντού και τη Δ.Κ. Βελβεντού (εάν είναι εφικτό) για την πληρωμή του κόστους κατασκευής της.
Ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου Βελβεντού
Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
