Αγαπημένε μου Εγώ,
Κάθομαι πλάι στην λίμνη, με τα πόδια μου
στο νερό. Αν σκύψω, μπορώ να δω τα μάτια
μου να κοιτάνε πίσω σε εμένα.
Το ποιητικό κομμάτι του μυαλού μου
δουλεύει υπερωρία
εδώ και μέρες.
Οπότε, κοιτάζω απέναντι στο γρασίδι
και στα δέντρα, ψάχνοντας τις λέξεις
για να εκφραστώ. Αναζητώ την φωνή μου στο αεράκι.
Γυρεύω την όρεξη που κάποτε είχα
για ζωή στον πάτο της λίμνης.
Αν βυθιστώ και εγώ, άραγε θα τη βρω;
Ακόμα και αν τα φύκια μπλεχτούν στα πόδια μου,
και τα μαλλιά μου αλλοιωθούν,
και το μακιγιάζ λιώσει από το πρόσωπό μου.
Μία εικόνα τραγική. Ένα παιδί επιπλέει
στη λίμνη. Κάθε ταρακούνημα και ένα κύμα
της πνευματικής του διαύγειας.
Ίσως το πρόβλημα έγκειται αλλού. Το νερό
μία μεταφορά, το χάδι του ανέμου
ένα τραγούδι φαντασμένο. Η σελήνη η παρέα
που ψάχνω στο σκοτάδι, ο ήλιος ο πόνος
που κρύβω στο φως της ημέρας.
Οι λέξεις που δεν είπα ποτέ ξεχειλίζουν σαν αίμα
από τα δάχτυλα μου, λεκιάζοντας
το χαρτί.
Με αγάπη,
Εγώ
ΟΝΕΙΡΑ ΨΥΧΩΝ
Τι είναι τα Όνειρα Ψυχών; Δύο λέξεις χίλιες σημασίες. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη οι μαθητές και οι μαθήτριες του 1ου, 2ου, 3ου, 4ου ΓΕΛ Κοζάνης και του 6ου Γυμνασίου Κοζάνης μοιράζονται τα όνειρα, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από τα δικά τους ποιήματα, διηγήματα και άρθρα.
