Ένα παραμύθι που μιλάει στην καρδιά, για τα παιδιά και για όσους μεγάλωσαν χωρίς να χάσουν τα όνειρά τους
Χωρίς να φύγουν από το σπίτι τους, οι μικροί ήρωες του βιβλίου ταξιδεύουν σε ηπείρους και πολιτισμούς. Ένα τρυφερό ντεμπούτο για τη φαντασία, τη γνώση και τις αξίες που ενώνουν.
Με μια υδρόγειο σφαίρα και λίγη φαντασία, ξεκινά το πρώτο παιδικό βιβλίο της Ζήσιας Παρασκευά από την Κοζάνη, με τίτλο «Εκεί που ταξιδεύουν τα όνειρα». Πρωταγωνιστές ο Σωτήρης, η Φανή και η παρέα τους, που ζουν απίθανες περιπέτειες σε όλο τον κόσμο — από τις παγωμένες κορυφές των Ιμαλαΐων μέχρι τις καυτές εκτάσεις της Σαχάρας και τις τροπικές ζούγκλες του Αμαζονίου. Και όλα αυτά, χωρίς να απομακρυνθούν από το σπίτι τους.
Η ιστορία είναι γεμάτη δράση, εικόνες, γέλιο και συναισθήματα, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί ως διαβατήριο γνώσης και αφορμή για κουβέντα γύρω από την πολυπολιτισμικότητα, τη φιλία και την ανακάλυψη. Είναι ένα βιβλίο που μιλά με απλότητα και ειλικρίνεια στα παιδιά, χωρίς να τα υποτιμά.
Η Ζήσια Παρασκευά υπογράφει το πρώτο της βιβλίο με το βλέμμα στραμμένο όχι μόνο στους μικρούς αναγνώστες, αλλά και σε όσους μεγάλωσαν χωρίς να χάσουν τη φαντασία τους. «Το βιβλίο κυκλοφόρησε σαν όνειρο. Έγινε χωρίς να το περιμένω, ήταν κάτι που προέκυψε πάρα πολύ απλά, σαν μια φυσική συνέχεια», ανέφερε η ίδια, μιλώντας για τον αυθόρμητο τρόπο με τον οποίο γεννήθηκε και ολοκληρώθηκε η συγγραφή του.
Το βιβλίο το έχει επιμεληθεί εξ ολοκλήρου η ίδια, αναλαμβάνοντας ακόμη και την εικονογράφησή του, την οποία δημιούργησε με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. «Το βιβλίο αυτό έχει μια ιστορία από πίσω του, δεν είναι απλά ένα παραμύθι», τόνισε η ίδια, προσθέτοντας ότι αφορμή για τη συγγραφή του στάθηκε ένα από τα μικρά ανιψάκια της. «Κάθε φορά που τον έβλεπα, του έλεγα κι από ένα παραμύθι και κάποια στιγμή μου είπε: “Θα μου γράψεις ένα παραμύθι να το έχω;” Και του απάντησα ναι».
Η Ζήσια ζει στην Κοζάνη, αγαπά τις λέξεις, την επικοινωνία και τα ταξίδια — κυριολεκτικά και μεταφορικά. Πιστεύει πως κάθε διαδρομή είναι ευκαιρία γνώσης, τόσο για τον κόσμο όσο και για τον ίδιο μας τον εαυτό. Η προσωπική της εμπειρία με τη βαριά κινητική αναπηρία έχει διαμορφώσει ένα βλέμμα βαθιά ανθρώπινο και μια στάση ζωής που στηρίζεται στην ενσυναίσθηση, την αγάπη και τη συγχώρεση. Βλέπει τη ζωή με υπομονή, επιμονή, δύναμη και χιούμορ.
Για την ίδια, η συγγραφή είναι ένας τρόπος έκφρασης συναισθημάτων και μια διέξοδος από την καθημερινότητα. Ένας τρόπος να ταξιδεύει η ίδια και να ταξιδεύει και όσους τη διαβάζουν. «Όταν ζεις σε μια δύσκολη πραγματικότητα, η φαντασία είναι μια διέξοδος. Δεν ωραιοποιείς τα πράγματα, αλλά τα αντέχεις», σημειώνει.
Μέσα στις καθημερινές δυσκολίες, βρίσκει δύναμη στους ανθρώπους της και επιλέγει να αφιερώνει τον χρόνο της σε δημιουργικά μονοπάτια, χτίζοντας σχέσεις ουσίας και προσφέροντας απλόχερα φροντίδα, χιούμορ και αισιοδοξία. Τρέφει μεγάλη αγάπη για τα παιδιά και πάντα είχε άριστη σχέση μαζί τους. Ωστόσο, θεωρεί πως ο χώρος του παιδικού βιβλίου είναι δύσκολος και απαιτεί μεγάλη ευθύνη. «Το παραμύθι δεν είναι μια απλή υπόθεση. Στοχεύεις σε κάτι που μπορεί να διαμορφώσει και να στιγματίσει ένα παιδί για όλο του το μέλλον. Ένας ενήλικας μπορεί να φιλτράρει διαφορετικά τα πράγματα, αλλά τα παιδιά δέχονται συνεχώς ερεθίσματα και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί».
«Τα παιδιά είναι απίστευτα. Μοναδικά. Έχουν πλέον πάρα πολλές γνώσεις και μια πολύ διαφορετική αντίληψη. Είναι πάρα πολύ έξυπνα και ευτυχώς, γιατί από αυτά προέρχεται η ελπίδα για το μέλλον του κόσμου», τόνισε. «Τα παιδιά βλέπουν με τα μάτια της καρδιάς τους. Δεν έχουν ταμπού, η αθωότητα και η ειλικρίνειά τους είναι μοναδικές. Δεν έχω νιώσει ούτε μία στιγμή ότι μπορεί να τα ενδιαφέρει η αναπηρία μου ή το διαφορετικό», πρόσθεσε.
Το να εκτίθεσαι μέσα από ένα βιβλίο είναι πολύ ιδιαίτερο, όπως σημειώνει. «Δεν είναι πάντα η προσωπική σου άποψη ή το προσωπικό σου βίωμα. Μερικές φορές εκφράζεις συναισθήματα και καταστάσεις άλλων ανθρώπων», υπογράμμισε.
Για την ίδια, η ανοιχτή συζήτηση γύρω από τη διαφορετικότητα είναι αναγκαία. «Πρέπει να μιλάμε για τη διαφορετικότητα με κάθε τρόπο. Να είμαστε ειλικρινείς. Όλοι είμαστε διαφορετικοί, κανένας δεν είναι ίδιος με τον άλλον. Δεν είναι θέμα ισότητας, είναι θέμα ορατότητας. Η διαφορετικότητα πρέπει να υπάρχει, να είναι παρούσα και σεβαστή».
Για το αν θα υπάρξει συνέχεια στα ταξίδια του Σωτήρη και της Φανής, η ίδια ανέφερε: «Δεν το αποκλείω, δεν αποκλείω τίποτα γιατί όλα είναι και θέμα έμπνευσης», τονίζοντας ότι της αρέσει να ζει τη στιγμή και το σήμερα. «Με ένα βήμα τη φορά θα φτάσουμε μακριά».
Το δεύτερο βιβλίο στο οποίο συμμετέχει είναι το «Μην αφήνεις κενές σελίδες», μια συλλογική δουλειά γεμάτη αγάπη και προσπάθεια. Οκτώ άτομα με σπάνιες παθήσεις και βαριές αναπηρίες ενώνουν τις φωνές τους σε ένα βιβλίο, τα έσοδα του οποίου θα διατεθούν στο MDA Hellas για τη φροντίδα ατόμων με νευρομυϊκές παθήσεις. «Είναι πολύ συγκινητικό για όλους μας. Είναι κάτι που μας κάνει πολύ περήφανους και δείχνει ότι όταν θέλουμε, μπορούμε να καταφέρουμε πάρα πολλά», ανέφερε συγκινημένη.
Το μήνυμα που θέλει να περάσει σε όλους τους αναγνώστες της είναι απλό και βαθύ: «Συνεχίστε να διαβάζετε. Το διάβασμα είναι καταφύγιο, είναι ταξίδι, είναι όνειρα. Και χωρίς όνειρα, δεν μπορούμε να ζούμε».
Το «Εκεί που ταξιδεύουν τα όνειρα» είναι κάτι παραπάνω από μια ιστορία για παιδιά. Είναι ένα βιβλίο-κάλεσμα να φανταστούμε αλλιώς τον κόσμο, να τον δούμε πιο καθαρά και να τον αγαπήσουμε από την αρχή.
Θένια Βασιλειάδου – www.xronos-kozanis.gr
