Ο όρος «manufacturing consent», όπως τον πρωτοκυκλοφόρησε ο Νόαμ Τσόμσκι, αναφέρεται κατά βάση στη λειτουργία των ΜΜΕ στις δυτικού τύπου δημοκρατίες και στη σχέση τους με την πολιτική των ΗΠΑ.
Η αναζήτηση της συναίνεσης την περίοδο που διανύουμε είναι ένα μεγάλο ζητούμενο, προκειμένου η κοινωνία να προχωρήσει στην επόμενη φάση. Κάποιες φορές είναι το εθνικό συμφέρον, όπως έλεγε ο Λεωνίδας Κύρκος, που το απαιτεί.
Είναι τελικά η συναίνεση μια τόσο δύσκολη υπόθεση; Μπορεί να κατασκευαστεί, για να δανειστούμε τον όρο του Τσόμσκι;
Για να φθάσουμε στη συναίνεση, είναι απαραίτητο να ξέρουμε που συμφωνούμε και που διαφωνούμε. Διαχωρίζοντας τα συναισθήματα και τις γνώμες από τα πληροφοριακά στοιχεία. Εντοπίζοντας τα προβλήματα και επενδύοντας στην επίλυσή τους και όχι ποντάροντας στο λαϊκισμό της αδιαλλαξίας και της πόλωσης.
Τα τελευταία χρόνια, το κλίμα είναι ιδιαίτερα πολωμένο και το χειρότερο είναι ότι δεν έχουμε τέτοια περιθώρια.
Αν δεν σταματήσουν κυβερνώντες και αντιπολίτευση να κρύβονται πίσω από τις λέξεις και να ψαρεύουν σε θολά νερά, συναίνεση δεν θα υπάρξει. Το είδαμε, εξάλλου, και στις πιο δύσκολες στιγμές της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους. Τότε που όλα κρέμονταν απο μια κλωστή. Ακόμα και τότε εμείς δεν ομονοήσαμε. Ποτέ, όμως, δεν είναι αργά.
Ιωάννα
