Γράφει ο Γιώργος Χριστοφορίδης*
Στην πολιτική και ιδιαίτερα στην τοπική αυτοδιοίκηση αυτό που έχει πραγματική αξία είναι να αντιλαμβάνεσαι τις ουσιαστικές ανάγκες του λαού που υπηρετείς.
Όλοι μας, λίγο-πολύ, γοητευόμαστε από τα μεγάλα λόγια και τις φιλόδοξες ιδέες. Όμως, η αλήθεια βρίσκεται συχνά στις μικρές, καθημερινές ανάγκες, αυτές που, αν και ταπεινές, είναι καθοριστικές για την ποιότητα ζωής των πολιτών. Αυτό έχω πάντα στο μυαλό μου. Αυτή την αρχή ακολουθώ με συνέπεια, τόσο με τα λόγια μου, όσο και με τις πράξεις μου.
Γιατί είναι εύκολο να τάζεις. Ακόμη πιο εύκολο να υπόσχεσαι. Όμως ο χρόνος δεν κάνει εκπτώσεις. Πάντα σε προλαβαίνει. Και στις μέρες μας όπου οι ανέξοδες υποσχέσεις έχουν γίνει κανονικότητα, η ευθύνη των πράξεων είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
Ο λόγος που το αναφέρω αυτό, είναι γιατί μόλις πριν λίγες ημέρες, σε μια έκτακτη συνεδρίαση της Περιφερειακής Επιτροπής, εγκρίναμε ομόφωνα μια σημαντική, αν και απλή απόφαση.
Αυτή της << Έγκρισης δαπάνης για την παροχή υπηρεσιών μεταφοράς πόσιμου νερού, για τις ανάγκες των κτηνοτροφικών μονάδων της Π.Ε. Κοζάνης>>.
Μια απόφαση που έστω και προσωρινά θα προσφέρει λίγες ΄΄σταγόνες δροσιάς΄΄ στις μονάδες αυτές, οι οποίες λόγω του παρατεταμένου καύσωνα, έχουν φτάσει να λένε το νερό… νεράκι.
Νιώθω πραγματικά περήφανος, όχι για εμένα, αλλά για όλους τους συναδέλφους Περιφερειακούς Συμβούλους που στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, με συναίσθηση ευθύνης και σεβασμό στον αγρότη και τον κτηνοτρόφο αυτού του τόπου.
Ήταν ένα μικρό έργο. Αλλά με μεγάλη σημασία.
Άμεσες λύσεις για το νερό και τον πρωτογενή τομέα
Το πρόβλημα δεν μπορεί να διαιωνίζεται άλλο. Απαιτούνται άμεσες και ρεαλιστικές λύσεις. Υπάρχουν λύσεις, το ερώτημα είναι αν υπάρχει η πολιτική βούληση και αν έχει τεθεί η σωστή ιεράρχηση προτεραιοτήτων. Για να στηριχθούν ουσιαστικά οι άνθρωποι που επιμένουν να ζουν και να εργάζονται στην ύπαιθρο, χρειάζονται υποδομές. Και πρώτα απ’ όλα, χρειάζονται δίκτυα νερού.
Η μόνιμη λύση στο πρόβλημα αυτών των ανθρώπων είναι ένα επαρκές και καλά σχεδιασμένο αρδευτικό σύστημα που θα φτάνει στις αγροτικές και κτηνοτροφικές μονάδες, ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές.
Αξίζει να θυμηθούμε πως στα βουνά μας υπήρχαν παραδοσιακές «καλλιέργειες νερού» και δίκτυα, φτιαγμένα πριν από δεκαετίες, σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και από την εποχή της Τουρκοκρατίας όταν τα μόνα τεχνικά μέσα ήταν ένα φτυάρι και ένας κασμάς.
Σήμερα, με τα τεράστια τεχνικά μέσα που διαθέτουμε, με τη γνώση, την εμπειρία και τη δυνατότητα χρηματοδότησης, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για αδράνεια. Μπορούμε και οφείλουμε να προχωρήσουμε σε:
Δημιουργία νέων υποδομών συλλογής και διάθεσης νερού στα βουνά
Συντήρηση και αναβάθμιση των παλαιών υδρο-αρδευτικών δικτύων
Κατασκευή νέων, σύγχρονων δικτύων που θα στηρίξουν την αγροτική παραγωγή
Αν θέλουμε να δώσουμε πραγματική προοπτική στον πρωτογενή τομέα, πρέπει να εξασφαλίσουμε το βασικότερο, το νερό. Χωρίς αυτό, η υπαίθρια Ελλάδα μαραζώνει. Με αυτό, μπορεί να ξαναγεννηθεί.
Για να προχωρήσουν όλα αυτά, δεν χρειάζονται θαύματα, παρά μόνο βούληση και αποφασιστικότητα.
Κι εγώ θα συνεχίσω να είμαι παρών. Να στηρίζω, να διεκδικώ και να αγωνίζομαι, για κάθε μικρή ή μεγάλη πράξη που φέρνει πραγματικά, μετρήσιμα αποτελέσματα για τον τόπο μας και τους ανθρώπους του.
*Γιώργος Χριστοφορίδης
Περιφερειακός Σύμβουλος Δυτικής Μακεδονίας
