Για εμάς τους επικοινωνιολόγους η παρατήρηση των παραγλωσσικών στοιχείων, της λεγόμενης γλώσσας του σώματος δηλαδή, λέει αρκετά. Παρατηρώντας κάποιον να κάθεται, να μιλά, να υπερισχύει με τη φυσική του παρουσία, καταλαβαίνουμε αρκετά περισσότερα απο εκείνα που λέει με το στόμα του.
Ο Ομπάμα είναι μια χαρισματική παρουσία και απο πλευράς γλώσσας του σώματος. Τον βλέπεις σε ένα χώρο και θεωρείς ότι πάντα βρισκόταν εκεί. Δεν είναι σα να “φύτρωσε” απο το πουθενά και να μην ξέρει που να βάλει τα χέρια του. Οι κινήσεις του πακέτο με όλη τη φιγούρα και την ενδυματολογική του προσέγγιση, δείχνουν κάποιον που είναι ισχυρός, αλλά όχι με τη στριμάδα και τον ατσαλάκωτο τρόπο του Πούτιν, κουλ αλλά όχι με τον δήθεν άνετο τρόπο του Τσίπρα, σταρ χωρίς το έξτρα γκλάμουρ του Χόλιγουντ.
Σαφώς δούλεψε πολύ για να το πετύχει αυτό. Δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα απο τη μια μέρα στην άλλη. Στη βάση όλων βρίσκεται η σκληρή προσπάθεια, η γνώση και η επιχειρηματολογία. Άνετο, εξάλλου, δε σε κάνει η επί τούτου αδιαφορία για το πρωτόκολλο και τους κοινωνικούς κανόνες, αλλά η δυνατότητα μέσα απο τη δύναμη της γνώσης να τους περιφρονείς, ακολουθώντας τους. Εκεί είναι η μαγκιά.
Ιωάννα
