Σε περίπτωση ατυχήματος
Συγγραφέας: Georges Simenon
Μετάφραση: Αργυρώ Μακάρωφ
Εκδότης: Άγρα
Σελιδες: 256
«Ο ΛΥΣΙΕΝ ΓΚΟΜΠΙΓΙΟ είναι ένας διακεκριμένος δικηγόρος, παντρεμένος με τη χήρα του τέως αφεντικού του, και κινείται στους καλύτερους κοινωνικούς κύκλους. Μια μέρα μια νεαρή εκδιδόμενη, η Υβέτ, του ζητάει να την υπερασπιστεί και ταυτόχρονα του δίνεται. Στην αρχή αντιστέκεται αλλά σιγά σιγά ενδίδει στις προσκλήσεις της. Της παρέχει το δικό της διαμέρισμα και στη συνέχεια μαθαίνει ότι ένας παλιός νεαρός εραστής της την απειλεί. Και το δράμα συμβαίνει.
Το μυθιστόρημα είναι γραμμένο σε μορφή ημερολογίου, σαν μυστική αναφορά του
πρωταγωνιστή η σαν «φάκελος» δικηγορικής υπόθεσης. Ως αποτέλεσμα, διαβάζοντάς το
δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι παρακολουθούμε τα γεγονότα ενώ συμβαίνουν.
Ένα από τα θέματα του βιβλίου είναι ότι παραμένουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα των ανθρώπων. Ένα δικαίως διάσημο βιβλίο, το οποίο γυρίστηκε επίσης επιτυχημένη ταινία για τον κινηματογράφο.
Ένα από τα πιο δυνατά «σκληρά μυθιστορήματα » του Σιμενόν.
Η ταινία γυρίστηκε το 1958 σε σκηνοθεσία του Κλωντ Ωτάν-Λαρά και κυκλοφόρησε στην
Ελλάδα με τον τίτλο Υβέτ, το κορίτσι της ακολασίας. Πρωταγωνιστούν η Μπριζίτ Μπαρντό και ο Ζαν Γκαμπέν. Η ταινία βασίστηκε πολύ στη σεξουαλική εμφάνιση της Μπαρντό. Ο Γκαμπέν στο ρόλο του μεσήλικα δικηγόρου που υποκύπτει στα θέλγητρα της νεαρής πελάτισσάς του να είναι, όπως πάντα, εντυπωσιακός. Διάσημη είναι η σκηνή όπου η Μπαρντό σηκώνει τη φούστα της ψηλά στη μέση για να προκαλέσει τον Γκαμπέν.»
Ο Ζωρζ Σιμενόν γεννήθηκε στη Λιέγη του Βελγίου στις 13 Φεβρουαρίου 1903. Έπειτα από σπουδές στους Ιησουίτες έγινε, το 1919, μαθητευόμενος ζαχαροπλάστης, έπειτα υπάλληλος βιβλιοπωλείου, και τελικά στα δεκαέξι του χρόνια έγινε δημοσιογράφος στη “Γκαζέτ ντε Λιέζ”. Το πρώτο του μυθιστόρημα, που το υπέργραψε με το ψευδύνυμο George Sim, με τίτλο “Στο γεφύρι του Αρς” εκδόθηκε το 1921 και τότε ο Σιμενόν έφυγε απ’ τη Λιέγη για το Παρίσι. Παντρεύτηκε το 1923 με τη ζωγράφο Ρεζ ιν Ρανσόν στο Παρίσι, όπου έγραψε ιστορίες και μυθιστορήματα σε σειρές, κάθε λογοτεχνικού είδους. Το 1924 εξέδωσε, με ψευδώνυμο, το πρώτο “λαϊκό” του μυθιστόρημα, “Το μυθιστόρημα μιας δακτυλογράφου”. Ως το 1930, δημοσίευσε διηγήματα και μυθιστορήματα σε πολλούς εκδότες. Το 1931, άρχισε τις έρευνές του ο περίφημος ήρωας του, ο επιθεωρητής Μαιγκρέ. Έγραφε τα βιβλία του, ταξίδευε, έστελνε ρεπορτάζ κι άφησε τις εκδόσεις “Φαγιάρ” για να πάει στις εκδόσεις “Γκαλλιμάρ”, όπου συνάντησε τον Αντρέ Ζιντ. Στο πόλεμο ήταν υπεύθυνος των Βέλγων προσφύγων στη Λα Ροσέλ και κατοικούσε στη Βανδέα. Το 1945 μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά το διαζύγιό του εγκαταστάθηκε ξανά στην Ευρώπη. Η δημοσίευση των απάντων του (72 τόμοι) άρχισε το 1967. Από το 1972 αποφάσισε να σταματήσει το γράψιμο. Αφοσιώθηκε έκτοτε στις εικοσιδύο “Υπαγορεύσεις” του και κατόπιν συνέταξε τα ογκώδη απομνημονεύματα “Memoires intimes” (1981). Ο Ζωρζ Σιμενόν πέθανε στη Λωζάννη το 1989. Πολλά μυθιστορήματά του έχουν διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Λευκό
Συγγραφέας: Han Kang
Μετάφραση: Δέσποινα Κανελλοπούλου
Εκδότης: Εκδόσεις Καστανιώτη
Σελιδες: 176
«Κατά την παραμονή της σε μια ευρωπαϊκή πόλη σημαδεμένη από τη βία του B′ Παγκόσμιου πολέμου, σε μια πόλη με δριμείς χειμώνες, η συγγραφέας αναμετριέται με μια άλλη τραγωδία, που καθόρισε την πορεία της οικογένειάς της: τον θάνατο της μεγάλης της αδερφής, η οποία εγκατέλειψε τον κόσμο μόλις δύο ώρες μετά τη γέννησή της. Σε μια αφήγηση αυτοβιογραφική και θραυσματική, στιλπνή και σπαρακτική, που αναδύεται μέσα από λευκές εικόνες –τα σπάργανα που έγιναν σάβανο, το μητρικό γάλα που το μωρό δεν πρόλαβε να πιει, μια χούφτα λέξεις στο χαρτί–, η νομπελίστρια συγγραφέας ζωντανεύει τη μνήμη μιας αδερφής την οποία δεν πρόλαβε ποτέ να γνωρίσει, μετουσιώνοντας έτσι, απέριττα και ποιητικά, ένα θέμα βαθιά προσωπικό σε υψηλή λογοτεχνία. «Μεγάλωσα μέσα σ’ αυτή την ιστορία» γράφει η ίδια. Το Λευκό είναι ένας λυρικός αναστοχασμός πάνω στο πένθος, αλλά και στις αντοχές της ανθρώπινης ψυχής, στην αέναη προσπάθεια να πλάσουμε νέα ζωή από τις στάχτες της καταστροφής. Η έκδοση συμπληρώνεται από την όμορφη διάλεξη που έδωσε η Χαν Γκανγκ στο πλαίσιο της βράβευσής της με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.»
Η Χαν Γκανγκ γεννήθηκε το 1970 στη ΓκουάνγκΤζου της Νότιας Κορέας και σε ηλικία 10 ετών μετακόμισε στη Σεούλ. Σπούδασε Κορεατική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο ΓιόνΣε. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1993 με πέντε ποιήματα. Την επόμενη χρονιά κέρδισε τον διαγωνισμό της εφημερίδας Σεούλ Σίνμουν για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς με την ιστορία της «Ερυθρή άγκυρα». Η πρώτη της συλλογή διηγημάτων Γιόσου κυκλοφόρησε το 1995. Το μυθιστόρημα Η χορτοφάγος (2007) χάρισε στην ίδια την παγκόσμια αναγνώριση, καθώς η αγγλική του μετάφραση (2015) τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Booker 2016. Έχει εκδώσει επίσης τις συλλογές διηγημάτων Τα φρούτα της γυναίκας μου (2000) και Η σαλαμάνδρα της φωτιάς (2012), καθώς και τα μυθιστορήματα Μαύρο ελάφι (1998), Τα κρύα σου χέρια (2002), Φυσάει αέρας, πήγαινε (2010), Μάθημα ελληνικών (2011), Ανθρώπινες πράξεις (2014), Το λευκό βιβλίο (2016) και Δεν ξεχνώ (2021). Ζει στη νοτιοκορεατική πρωτεύουσα και είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Ινστιτούτου Τεχνών της πόλης.
