Παρθενογένεσις

Βαρύ το πέπλο που κρατώ
και τα όνειρα που σέρνω
κλείνω τα μάτια μου και αναπολώ
τις ώρες μου να φεύγουν
Νύξ, Αχλύς, Παρθενογένεσις.

Από οίκτο και οδύνη
αναγεννάται η ψυχή
και επουλώνει αργά, τη χαίνουσα πληγή
μια νέα ζωη
Νύξ, Αχλύς, Παρθενογένεσις

Ώ, βαριά ομίχλη,

Που αργά διαχέεσαι στων θνητών τα νεκρά τα μάτια,
και ελεεινά κλαις με μορφασμούς αισχρούς

Σαν να φταις εσύ που τύπτεται η συνείδησή σου
Νύξ, Αχλύς, Παρθενογένεσις.

Μη λησμονείς τόσο πολύ,
Του Ήλιου τ’άρμα θα έρθει να σε βρει

Και από το ζαρωμένο χέρι σου άνθος θα φυτρώσει

Κι ένας νέος βίος θα αναδυθεί
Νύξ, Αχλύς, Παρθενογένεσις

Η ωδή στη ζωή ποτέ δεν θα τελειώσει,

Γιατί και μεσ’ το χώμα θα βρει να ξανανιώσει.

Γι’ αυτό νύχτα μου, δεν φοβάμαι να με πάρεις,

Και στον Αχέροντα τον ποταμό να με πας και να σαλπάρεις.
Νύξ, Αχλύς, Παρθενογένεσις 

-VampyHailey

Ένα ποίημα της Ελένης Γαβριηλίδου, μαθήτριας της Β΄ τάξης του ΔΗΜ.Ω.Σ. Γενικού Λυκείου Κοζάνης

ΟΝΕΙΡΑ ΨΥΧΩΝ

Τι είναι τα Όνειρα Ψυχών; Δύο λέξεις χίλιες σημασίες. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη οι μαθητές και οι μαθήτριες του 1^ου, 2^ου, 4^ου ΓΕΛ Κοζάνης, του ΔΗΜ.Ω.Σ. ΓΕΛ Κοζάνης, του 6^ου Γυμνασίου Κοζάνης και του ΔΗΜ.Ω.Σ. Γυμνασίου Κοζάνης μοιράζονται τα όνειρα, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από τα δικά τους ποιήματα, διηγήματα και άρθρα.