Xριστουγεννιάτικο κλίμα και τοπίο… Η πόλη «φόρεσε» ό,τι πιο γιορτινό είχε… Δημοτικά και δημόσια καταστήματα, αλλά και ιδιωτικά οικήματα, δρόμοι, δένδρα, στύλοι, στολίστηκαν. Κυρίαρχο, το φεγγοβόλο αστέρι!… Για ποικιλία, φωτεινές αψίδες, πολύχρωμες γιρλάντες, λαμπιόνια!… Αποθέωση της λάμψης!… Όπως αρμόζει στην έλευση κάθε καινούργιου… Όπως αρμόζει στην γέννηση «… Παιδίου Νέου…», με ανθρώπινη μορφή και Θεία Φύση!… Του Ιησού Χριστού!…
Συνεπαρμένος από τις σκέψεις αυτές και τον γιορτινό διάκοσμο της πόλης, «σκόνταψα» στα πόδια του φίλου και αγαπητού Φώτη, ο οποίος με επανέφερε, χαμογελώντας:
– Ολόκληρη Μακεδονία ελεύθερη, στα πόδια μου ήλθες και «σκόνταψες»;
– «Νους ορά και νους ακούει», είπα, και του εξήγησα που «έτρεχε» ο λογισμός μου…
– Εντάξει. Σε όλους μας συμβαίνουν αυτά. Πάμε τώρα στο καφέ του κυρ-Αντώνη, για… «φρεσκάρισμα»!…
Η συζήτηση ξεκίνησε με τις προετοιμασίες εν όψει των Χριστουγέννων, την γιορταστική ατμόσφαιρα, τις προσδοκίες για κάποιο «ξεπάγωμα» της εμπορικής κίνησης, την προσωρινή, έστω, ανακούφιση των χαμηλοσυνταξιούχων, με την χορήγηση του αναμενόμενου επιδόματος, τις δύσκολες γενικά ημέρες, τις οποίες βιώνουμε, χωρίς να επεκταθούμε στα πολιτικά, γιατί εκεί είναι: «Χαίρε βάθος αμέτρητο!…». Αντ’ αυτών, η συζήτηση ήλθε στο προσφιλές και κοινού ενδιαφέροντος θέμα του αθλητισμού. Με τις αμέτρητες πτυχές του, που όσο και αν ερευνώνται καθημερινά, εξακολουθούν να παραμένουν ανεξιχνίαστες και ανεξάντλητες…
– Δεν μου λες, πώς τις βλέπεις αυτές τις εκδηλώσεις; Με ρώτησε ο Φώτης.
– Θετικά. Έχουν σχέση με την παράδοση, αναβιώνουν ήθη και έθιμα του τόπου μας και γενικά εντάσσονται στο πολιτιστικό πρόγραμμα του Δήμου, απάντησα.
– Δεν βρίσκεις ότι ξεπερνούν, σε αριθμό, τα συνήθη όρια;
-Νομίζω ότι τηρείται ένα πρόγραμμα με ωρισμένα εποχιακά γεγονότα ή έθμιμα και τις αντίστοιχες εκδηλώσεις, κάθε χρόνο.
-Δεν εννοώ τις καθαρά παραδοσιακές εκδηλώσεις (τις θρησκευτικές, λαογραφικές, πατριωτικές), αλλά τις «εμβόλιμες» καλιτεχνικού περιεχομένου.
– Μην ξεχνάς ότι ο λαός θέλει «άρτον και θεάματα»!…
– Ναι, αλλά όχι μονόπλευρα. Θέλει ποικιλία θεαμάτων. Μπορείς να μου πεις πόσες εκδηλώσεις, υπό την αιγίδα του Δήμου, ήσαν πολιτιστικές και πόσες αθλητικές;
– Δεν έχω ακριβή αριθμό για τις δύο περιπτώσεις που λες. Σίσουρα όμως υπερτερούν οι πολιτιστικές.
– Πώς το εξηγείς αυτό;
– Προφανώς, οι αθλητικές δεν παραγκωνίζονται, απλώς, λόγω του αυτοδιοίκητου και της αυτονομίας, μπορούν μόνες τους να διαχειρίζονται τα πάντα (αγώνες, «τουρνουά», τελετές).
– Λες για τελετές. Δεν θα μπορούσαν να γίνονται πιο συχνά αθλητικές τελετές, υπό την αιγίδα του Δήμου;
– Σ’ αυτό συμφωνώ και επαυξάνω. Θα μπορούσε ο Δήμος, με ειδικές τελετές, να επιβραβεύει, για ευνόητους λόγους, αθλητές με πανελλήνιες διακρίσεις, όπως στις αρχές του μηνός, τους τρεις πυγμάχους του Εθνικού Κοζάνης, Νίκο Τανή, Πολυνείκη Καλαμάρα και Γιάννη Γκαλγκουράνα, οι οποίοι στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πυγμαχίας κατέκτησαν δύο χρυσά και ένα χάλκινο μετάλλια. Επίσης, τους αθλητές της Μακεδονικής Δύναμης, Αργύριο Διάφα και Κων/νο Σολακίδη για τα χρυσά μετάλλια, Αναστασία Νικολαΐδου και Χρήστο Παπαδόπουλο για τα αργυρά μετάλλια, Ραφαήλ Μαρέτη και Φώτη Δουλγεράκη για τα χάλκινα μετάλλια στο Ολυμπιακό αγώνισμα taekwondo του Β’ Πανελληνίου Κυπέλλου στον Πολύγυρο Χαλκιδικής. Ακόμη, τους θεμελιωτές του μπάσκετ στην Κοζάνη, που από τις αρχές της δεκαετίας του ‘50 έγιναν το «υπόβαθρο», για να εδραιωθεί και αναπτυχθεί το άθλημα, συν τω χρόνω, και να φθάσει στη σημερινή εποχή, με τις γνωστές πλέον επιτυχίες, στον τόπο μας. Καθώς επίσης και άλλες περιπτώσεις, που δεν μου έρχονται τώρα στο νου.
– Δεν βλέπεις ότι εδώ υπάρχει μία διαφορετική μεταχείριση;
– Πιστεύω ότι δεν είναι κάτι το εσκεμμένο, αλλά, προφανώς, το «συντονιστικό» όργανο λειτουργεί πλημμελώς. Δεν γνωρίζω τα της λειτουργίας του ή λεπτομέρειες. Ελπίζω να διορθωθούν τα «κακώς κείμενα».
– Έπειτα κάτι άλλο. Η Κοζάνη και η περιφέρειά μας γενικά έχει Μουσεία, ξακουστά. Που είναι, όμως, ένα Αθλητικό Μουσειο;
– Η επισήμανσή σου σωστή. Μία πόλη, όπως η Κοζάνη, με έντονη αθλητική παρουσία – ακόμη προ του πολέμου, κυρίως όμως μεταπολεμικά – δεν δικαιολογείται να μη διαθέτει ένα Αθλητικό Μουσείο. Δεν θα επιμείνω προπολεμικά, διότι, με την πάροδο των χρόνων, μπορεί να έχουν χαθεί ή καταστραφεί πολύτιμα στοιχεία. Θα σταθώ, όμως, στην μεταπολεμική περίοδο. Στην 7η δεκαετία, την οποία διανύουμε, η Κοζάνη έχει μία πλειάδα σωματείων, όλων των αθλημάτων, τα οποία έχουν πλέον ιστορία και πολύτιμο υλικό. Από ιστορικές φωτογραφίες, αθλητικές στολές, αθλητικά παπούτσια, αναμνηστικά λάβαρα, εμβλήματα, σήματα, βαρύτιμα κύπελλα, δελτία αθλητικής ιδιότητας και κυρίως πρόσωπα, που αναδύονται από διάφορα ιστορικά «ντοκουμέντα», θα είναι κρίμα να χαθούν και να καταστραφούν, εμάς δε θα βαρύνει μία ασυγχώρηση αμέλεια. Γι’ αυτό, όλα αυτά τα στοιχεία και άλλα πολλά, πρέπει να συγκεντρωθούν σε ένα αθλητικό «σπίτι» και να αποτελούν μέρος της αθλητικής ιστορίας του τόπου μας, διαχρονικά.
– Αυτά που είπες, δεν μπορούσαν να γίνουν από τον Δήμο, όχι τώρα, αλλά και παλαιότερα;
– Σίγουρα, εάν υπήρχε το κατάλληλο «ερέθισμα». Αλλά, ποτέ δεν είναι αργά, αρκεί να γίνουν με σύστημα και μέθοδο σωστή. Πρώτα – πρώτα, ο Δήμος, από τα δημοτικά ακίνητά του, να επιλέξει ένα ευρύχωρο και σε κεντρικό σημείο της πόλης, ακίνητο, για εύκολη πρόσβαση σε όλους και να έλθει σε επαφή με τους εκπροσώπους των σωματείων της πόλης μας. Να γίνει η αρχή και σιγά – σιγά να «χτισθεί» το Αθλητικό Μουσείο, το οποίο, βέβαια, θα είναι Δημοτικό.
– Τι διαδικασίες χρειάζονται για αυτή την «ιστορία»;
– Οι διαδικασίες, όποιες και αν είναι, θα ακολουθήσουν. Πρώτα, όμως, χρειάζεται να τεθεί το θέμα προς συζήτηση, να ληφθεί η σχετική απόφαση και να επακολουθήσουν όλα τα άλλα.
– Εμείς, τι μπορούμε να κάνουμε;
– Να δημοσιοποιήσουμε αυτόν τον διάλογο, θέτοντας τον υπ’ όψει της Δημοτικής Αρχής. Άλλωστε, έως πότε η Κοζάνη θα είναι χωρίς Αθλητικό Μουσειο;
– Οι συγκυρίες βοηθούν. Βρισκόμαστε στο τέλος μιας χρονιάς και ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε την νέα.
– Πράγματι, θα ήταν «ευχής έργο», η αρχή της νέας χρονιάς να συνδυασθεί με την έναρξη ενός νέου έργου, του Δημοτικού Αθλητικού Μουσείου, του οποίου στερείται η Κοζάνη και του οποίου η χρησιμότητα του είναι αναμφισβήτητη και πασιφανής!…
ΔΗΜ. ΚΛΕΙΔΗΣ
