Την ώρα που οι πάσης φύσεως «καλοθελητές», συμμετέχουν με μεγάλη χαρά στο έργο «να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας», η κυβέρνηση δια του υπουργού της κ. Σταθάκη, εμφανίζεται να βρίσκεται ¨δέσμια¨ των θεσμών στις Βρυξέλλες και ότι ούτε λίγο ούτε πολύ, ο κ. Υπουργός θα είναι και πάλι σε θέση να πατήσει τα πάτρια εδάφη, μόνο όταν θα έχει υποχωρήσει στο στενό μαρκάρισμα της πώλησης μονάδων, της πώλησης των φιλέτων της επιχείρησης, της πώλησης του δυναμικότερου αναπτυξιακού μοχλού της χώρας.
Το επόμενο που μένει να δούμε ή να ακούσουμε είναι ότι ο κ. Σταθάκης επιστρέφοντας θα γίνει δεκτός με τιμές αρχηγού κράτους ή ως «ήρωας» που ίσως βέβαια δε θα έχει καταφέρει να σώσει τη ΔΕΗ αλλά τουλάχιστον, «αντιστάθηκε».
Στο μεταξύ, χαμογελαστός θα πρέπει να συνεχίζει την ημέρα του σήμερα ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών κ. Σόιμπλε μετά τα διαπιστευτήρια της Νέας Δημοκρατίας που προσέτρεξε να ανακοινώσει το ενεργειακό πρόγραμμα του κόμματος προτείνοντας και προτάσσοντας την πώληση μονάδων και την είσοδο στρατηγικού επενδυτή στη ΔΕΗ. Παραταγμένος, ακριβώς δίπλα τους, ο κ. Μανιάτης (τέως υπουργός περιβάλλοντος και ενέργειας του ΠΑΣΟΚ) που μέμφεται την κυβέρνηση επειδή δεν προχωρά στην πώληση μονάδων.
Πραγματικά, τούτη την ώρα, τα λόγια είναι περιττά. Η υπόθεση πλέον αποκτά πολύ σαφή χαρακτηριστικά και οι πραγματικοί ρόλοι που παίζει ο καθένας είναι διακριτοί με το παραπάνω.
Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ καλεί όλους εκείνους που σε προηγούμενες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και «βγήκαν κερδισμένοι» από την στήριξή τους, να «ξεσκονίσουν» τα όπλα τους καθότι -λίαν συντόμως- θα κληθούν στις επάλξεις που μας θέλουν ετοιμοπόλεμους, αποφασιστικούς και πάνω από όλα ΞΕΚΑΘΑΡΟΥΣ.
Τα ¨ήξεις αφήξεις¨ και οι «προσαρμοσμένες ανάλογα με τις καταστάσεις» θέσεις, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Όσο για τον «συγκυβερνήτη», τι έχει να πει; Γιατί αλήθεια δεν μιλά ή μήπως η «σιγή ιχθύος» που έχει επιλέξει λέει πολλά περισσότερα από όσα θέλει να αποκρύψει;
Δυστυχώς η Αμερικανίδα συγγραφέας Alice Walker, επαληθεύεται απολύτως για την άποψή της ότι «αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία θα πρέπει να περνούν πολύ από το χρόνο τους γελώντας μαζί μας». Καλό όμως θα είναι, αυτοί που γελούν, να γνωρίζουν ότι –από την άλλη μεριά- μπορούμε να επαληθεύσουμε στο απόλυτο το «γελά καλύτερα όποιος γελά τελευταίος».
