Η παράσταση «Επάγγελμα Πόρνη» με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία την Τετάρτη το βράδυ και συνεχίζεται σήμερα στην αίθουσα τέχνης Κοζάνης στις 9 το βράδυ.
Λίγα λόγια για το έργο:
Κομψή, φιλοσοφημένη, εκκεντρική ,εστέτ, μαγκιόρα, σκληρή, τρυφερή η Λιλή Ζωγράφου περνάει δια πυρός και σιδήρου και βγαίνει νικήτρια-μιας και η ουσία της δεν αλλοιώνεται- καταμαρτυρώντας πως Η ζωή νικά!
Έχοντας το μότο αυτό ως πηγή έμπνευσης, ο Ένκε Φεζολλάρι σκηνοθετεί την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου στις ιστορίες “Της Χούντας” από το βιβλίο «Επάγγελμα Πόρνη» της Λιλής Ζωγράφου σε μουσική Σταμάτη Κραουνάκη. Δύο ιστορίες αυτοβιογραφικές που δίνουν το στίγμα της εποχής και σκιαγραφούν τη συγγραφέα-ορόσημο της Ελλάδας της μεταπολίτευσης: μίας γυναίκας αγωνίστριας ενάντια σε κάθε μορφή βίας. Σε κάθε καθεστώς που εξαθλιώνει την ανθρώπινη υπόσταση και σε κάθε αυτεπάγγελτη εξουσία που στερεί τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.
Συντελεστές της παράστασης
Κείμενο : Λιλή Ζωγράφου
Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριάνθη Γραμματικού
Σκηνικός χώρος-κοστούμια-φωτισμοί: Ενκε Φεζολλάρι, Μαριάνθη Γραμματικού
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Φωτογραφίες-βίντεο: Αθηνά Λιάσκου
Ένας σοκαριστικός αυτοβιογραφικός μονόλογος που τσακίζει κόκκαλα, ξυπνάει μνήμες και επιχειρεί να αφυπνίσει συνειδήσεις. Χωρίζεται σε δύο μέρη, το πρώτο μέρος, πραγματεύεται την απάνθρωπη δύναμη της δικτατορικής εξουσίας ως μέσο εξαθλίωσης της προσωπικής ελευθερίας πνεύματος και λόγου. Το δεύτερο μέρος, η φρικιαστική εμπειρία της στο ψυχιατρείο όπου βρέθηκε αλυσοδεμένη μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της, παραμονές Πρωτοχρονιάς του 1973, όπου βιαζόταν από τρεις νυχτοφύλακες για ένα ολόκληρο βράδυ.
Ο Ένκε Φεζολλάρι σκηνοθετικά επιτέλεσε με επιτυχία όχι μόνο τα προαπαιτούμενα, αφ’ενός την πλήρη αφοσίωση του θεατή προς τον μονολογούντα και αφ’ ετέρου το περιθώριο στην πρωταγωνίστρια του να αναδείξει τις ερμηνευτικές της δυνατότητες, αλλά και να εγείρει πολιτικούς, κοινωνικούς, ιστορικούς και ανθρωπιστικούς προβληματισμούς, που θεωρώ ότι ήταν και ο ευσεβής πόθος του.
Στα συν της παράστασης, το τραγούδι με το οποίο πέφτει η αυλαία και έγραψε ο Σταμάτης Κραουνάκης, μελοποιώντας φράσεις της Λιλής Ζωγράφου από το βιβλίο.
Άννα Μαύρου
